Ο Θείος Έλμο (ς) ,απέστειλε στο Komotinipress την δική του άποψη για τα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Ιάσμου!

Τουλάχιστον θλίψη, θα πρέπει να προκαλεί ο «πόλεμος» μεταξύ του δημάρχου και του προεδρείου του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιάσμου, ο οποίος ξεκίνησε με την ανάληψη των καθηκόντων της νέας δημοτικής αρχής και.. εξελίσσεται με εκατέρωθεν… τυφλές βολές.

Αυτό που αξίζει να ειπωθεί είναι ότι ο πολιτιστικός σύλλογος Ιάσμου, αποτελεί έναν ιστορικό σύλλογο, τον οποίο όλοι, όχι μόνον τα μέλη του ή οι κάτοικοι του δήμου, αλλά όλοι οι Ροδοπίτες, αρχικά, (για να μην πούμε,  όλοι οι Θρακιώτες…), θα έπρεπε να φροντίζουν και να μεριμνούν για την πρόοδο και εξέλιξή του, την παραγωγή σύγχρονου πολιτιστικού προϊόντος, αλλά και την προστασία και ανάδειξη της ιστορικής μας πορείας.

Δυστυχώς, ουδείς δε… χαλάει κάστανο –πολλώ μάλλον, οι ίδιοι, οι λεγόμενοι θεματοφύλακές του.

Διότι, διαφορετικά, το ΔΣ του Συλλόγου, αντιλαμβανόμενο το βάρος της θέσης που καταλαμβάνει θα έπρεπε να πράττει τα ανάλογα. Και δεν το κάνει, όχι μόνον τώρα, αλλά τα τελευταία αρκετά χρόνια.

Από την άλλη, η νέα δημοτική αρχή έχει κηρύξει τον… «ανένδοτο» (τέλος πάντων) και προαλείφεται ως ο εκφραστής, ο αρωγός, αλλά επί της ουσίας ο άρχων όλων, προσπαθώντας να πρωτοστατήσει και σε θέματα που δεν αντιλαμβάνεται ούτε και ενδιαφέρεται να αντιληφθεί. Δικό του θέμα.

Θέμα των Ροδοπιτών, των Ιασμιωτών και γενικότερα όσων ενδιαφέρονται για την πατρώα γη είναι να στέκονται στο ύψος των περιστάσεων και να νιώθουν ευγνώμονες που ζουν και δραστηριοποιούνται σε έναν χώρο με μακραίωνη ιστορία. Κι αν είναι δυνατόν να την… μακραίνουν. Το ακριβώς αντίθετο, απλώς δεν μπορεί να είναι αποδεκτό.

Οι βαρύγδουπες αστοχίες, οι εκφράσεις με ρατσιστικό μανδύα, το… κάτσιασμα αρχών και αξιών, όπως «Δημοκρατία», «Ελευθερία», «Ισότητα» που γίνονται εκατέρωθεν -άμεσα- θα πρέπει να λάβουν τέλος. Διότι, αυτή η… καρικατούρα είναι και άκομψη και αντιαισθητική και επικίνδυνη.

Αν συνεχιστεί, απλώς, θα πιάσουμε… τοίχο (όχι πάτο, καθώς αυτόν τον έχουμε αγγίξει προ πολλού). Το αδιέξοδο, όμως δεν υπόσχεται μια δραστική λήξη (και λύση). Απαιτεί και κρούση και σύγκρουση και αρκετές απώλειες, προτού φτάσουμε στο… επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

«Κακό χωριό τα λίγα σπίτια», λέει μια παροιμία. Και πού να αρχίσουν αυτά να «καίγονται»…

Γι’ αυτό, όσο είναι καιρός, ας σταματήσει αυτή η άκαιρη παρτίδα σκάκι. Για την ακρίβεια, ξεκινήστε όλοι με κάτι περισσότερο… προσφιλές -ούτως ή άλλως έχετε αποδείξει ότι τα πάτε καλά στο… kickboxing. Πιάστε το… τάβλι κι αρχίστε με τις «πόρτες». Και κρατήστε τες ανοιχτές. Πρώτον, για να φεύγει η… μπόχα, δεύτερον, για να ανανεώνεται ο αέρας και… τα μυαλά.

Γιατί, σε λίγο δε θα υπάρχει πεδίον αντιπαράθεσης.

Και τα… «γιασικιώτκα», θα αποτελούν αντικείμενο του… λαογράφου του μέλλοντος. Και δεν… χουρατίζουμι, με τέτοια πράγματα.

Υ.Γ.: Απορία, προς Εθνοπατέρες: Αντιληπτό ότι δεν είναι ούτε μέσα στις αρμοδιότητες ούτε στις… φιλοδοξίες σας, όμως, εάν ένας… μπαμπάς δεν μπορεί να πει «ΑΡΚΕΤΑ» μέσα στο ίδιο του το σπίτι, τότε, τι κάνουμε, για…