Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Ήταν μία διαφορετική γιορτή λήξης (;)  της φετινής σχολικής χρονιάς στον Παιδικό Σταθμό-Νηπιαγωγείο «ΚΟΛΛΕΓΙΟ» της Αλεξανδρούπολης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Ιουνίου 2018.

Η πρόσκληση παρέπεμπε σε μία, ως είθισται, τυποποιημένη  «σχολική γιορτή» με αναφορά σε « Φεστιβάλ Μουσικής» και ένα «μουσικό πρόγραμμα» με δημοφιλή τραγούδια , αντιπροσωπευτικά διαφορετικών ειδών μουσικής.

Αν και οι μετεωρολογικές προβλέψεις «έδιναν» βροχή και καταιγίδες,  τα σύννεφα διαλύθηκαν και ένα φωτεινό απόγευμα αποτέλεσε το φόντο για τα σκηνικά που κοσμούσαν τον (προ)αύλειο χώρο του ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ.

Επί της υποδοχής οι Κώστας Πρασσάς και Βάσια Καραβίδα εκ της διευθύνσεως του ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ενώ το 10μελές δυναμικό του παιδικού σταθμού/νηπιαγωγείου  με τους «κολλεγιόπαιδες καλλιτέχνες» προετοιμάζονταν πυρετωδώς για να βγουν στη σκηνή!

Οι πρώτες νότες μας ανάγκασαν όλους να κάνουμε ησυχία και η ήρεμη φωνή της κ. Αλίκης Ιατρού ,υπεύθυνης της τάξης των νηπίων , σε ρόλο αφηγήτριας, συνόδευε το πρωτότυπο δρώμενο , όπου τα μικρά παιδία «έχτιζαν» έναν κόσμο με αποκλεισμούς και κοινωνικές παθογένειες για να τον γκρεμίσουν στη συνέχεια με την προτροπή της Δασκάλας τους..

Καλησπέρα σε όλους, μεγάλους και μικρούς και καλωσήρθατε!

Η χρονιά έφτασε στο τέλος της μετά από πολλές χαρές, συγκινήσεις και επιτυχίες. Επιλέξαμε στο κλείσιμό της να σας παρουσιάσουμε ένα θέμα αγαπημένο, διαχρονικό, ένα θέμα που αγγίζει τις καρδιές μικρών και μεγάλων, την μουσική.Σήμερα λοιπόν, σκοπεύουμε στο να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεόι μέσα από το φεστιβάλ μουσικής που οργανώσαμε μαζί με τα παιδιά.

Ο Πλάτωνας έλεγε ότι:

«Η εκπαίδευση στη μουσική είναι ανάγκη επιτακτική γιατί περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο ο ρυθμός και η αρμονία επηρεάζουν το ενδότερο κομμάτι του εαυτού μας, και ο καθένας από εμάς θα πρέπει να ξέρει πως να το χαλιναγωγήσει.»Οι επιστήμονες από την άλλη, υποστηρίζουν ότι πράγματι η μουσική μπορεί να έχει τεράστια οφέλη στην ψυχική, πνευματική και σωματική μας υγεία.Είναι γνωστό ότι η μουσική είναι μέσα μας. Ο καρδιακός παλμός, ο ρυθμός του βαδίσματος, ο ναπνευστικός ρυθμός.Τρυπώνει στον εγκέφαλο και μένει περισσότερο από κάθε άλλη εμπειρία μας. Έτσι, όταν ακούμε τραγούδια που γνωρίζουμε, ξυπνάει η μνήμη και μαζί οι αναμνήσεις μας.Γι’ αυτό, επιλέξαμε να παρουσιάσουμε τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή μουσικά είδη, μέσα από μια ιστορική αναδρομή.

Η μουσική έχει δύναμη, εξυψώνει τα ήθη, διεγείρει τις αισθήσεις, απελευθερώνει το πνέυμα και ενώνει λαούς. Αναπτύσσει την δημιουργικότητα και την φαντασία, καθώς επίσης και την έκφραση, λεκτική και συναισθηματική.Φαίνεται λοιπόν, πως η μουσική είναι φάρμακο, αφού τα κάνει όλα καλύτερα.

Εν κατακλείδει, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η μουσική “χτίζει” καλύτερους ανθρώπους. Ας μείνουμε όμως λίγο στο ρήμα χτίζω και ας αναλογιστούμε το σήμερα.

Συχνά οι άνθρωποι, ιδιαίτερα οι ενήλικες, επιλέγουννα προφυλαχτούν -με το δικό τους τρόπο- δημιουργώντας τείχη, τα οποία τους απομονώνουν, τόσο από τον εαυτό τους όσο και από τον κόσμο γύρω τους.Οι τοίχοι που χτίζουν γύρω τους για να κρατήσουν τη λύπη μακριά, κρατούν απ’ έξω και τη χαρά. Πρόκειται για ένα “καταφύγιο” μέσα στο οποίο έχουν την ψευδαίσθηση ότι νιώθουν προστατευμένοι.Τείχη που βάζουν στις σχέσεις τους με τους γύρω, όταν ο εγωισμός και το συμφέρον επικρατεί. Τείχη που βάζουν στον εργασιακότους χώρο, όταν – αντί της συνεργασίας και της κοινής προσπάθειας – επικρατεί ο ανταγωνισμός. Τείχη που βάζουν στα ενδιαφέροντα τους όταν – προκειμένου να χτίσουν την πολυπόθητη καριέρα – ξεχνάνε τι πραγματικά τους αρέσει και τους γεμίζει. Τείχη που βάζουνστα συναισθήματα και στη ζωή τους. Ωστόσο, ευτυχώς τα παιδιά δεν γνωρίζουν από τείχη και απομόνωση. Γνωρίζουν από παιχνίδι, αγάπη και ελευθερία.Εμείς εδώ χτίζουμε γέφυρες εκεί που άλλοι υψώνουν τείχη.

Ας μιμηθούμε το παράδειγμά τους κι ας τα γκρεμίσουμε όλοι μαζί!!!

Η σχολική γιορτή εξελίχθηκε σε μία performance και οι μικροί κολλεγιόπαιδες ακολουθώντας τις οδηγίες της υπεύθυνης για την μουσική παράσταση κ. Χαράς Αγγελίδη, παρουσίασαν μία άψογη μουσική παράσταση με πολλά μουσικοχορευτικά απρόοπτα! Μέσα σε 40 λεπτά έγινε μία μουσική αναδρομή στα πιο χαρακτηριστικά είδη μουσικής με ακούσματα των μπαμπάδων και των μαμάδων με μία «νεωτερική προσέγγιση» των μικρών αποφοίτων.

Λίγο πριν την λήξη της παράστασης, απονεμήθησαν  οι  «τίτλοι αποφοίτησης» στους «τηβεννοφόρους «κολλεγιόπαιδες του νηπιαγωγείου που θα ενταχθούν από το νέο σχολικό έτος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Με πάθος ,συναίσθημα και συγκίνηση οι μικροί performers μας προέτρεψαν  με το τραγούδι του Σαββόπουλου «να κρατήσουν οι χοροί» υπενθυμίζοντάς μας ότι  τελικά την «ιστορία την γράφουν οι παρέες».

Η μικρή δεξίωση με το δροσερό «σορμπέ» από το Σπίτι του Γλυκού , τα παιχνίδια που ακολούθησαν, οι κουβέντες των γονέων και τα αναμνηστικά δώρα συμπλήρωσαν μία πραγματικά αξέχαστη εμπειρία.