Αμφίσημο και με πολλές αναγνώσεις εμφανίζεται το πέρασμα του βουλευτή Ευριπίδη Στυλιανίδη από διάφορους υπουργικούς θώκους από το 2004 μέχρι και πρόσφατα που ανέλαβε τα καθήκοντα του υπουργού Εσωτερικών, γεγονός που τον καθιστά ως το μακροβιότερο κυβερνητικό στέλεχος που ανέδειξε ποτέ ο νομός Ροδόπης στα 92 χρόνια από την ενσωμάτωσή του στον εθνικό κορμό και μάλιστα υπηρετώντας σε κυβερνήσεις με επικεφαλής δύο πρωθυπουργούς, τον Κώστα Καραμανλή και τον Αντώνη Σαμαρά. Στην πρώτη περίπτωση υπήρξε η μονοκομματική κυβέρνηση της Ν.Δ. και στην δεύτερη η συνεργατική με την συμμετοχή και του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης που στις εκλογές της 17ης Ιουνίου κατόρθωσε να κερδίσει πολλές ψήφους και από ψηφοφόρους άλλων κομμάτων που δεν ψήφιζαν παραδοσιακά τη Ν.Δ., χάρη στην έντεχνη πόλωση που δημιουργήθηκε στο εκλογικό σώμα και τον διαχωρισμό ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους υποψήφιους βουλευτές, υπηρετεί σταθερά σε κυβερνητικά σχήματα από τον Μάρτιο του 2004, όταν ο τότε νεοεκλεγείς πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής τού ανέθεσε το πόστο του υφυπουργού Εξωτερικών με αρμοδιότητα τις ΜΚΟ και την «περίφημη» υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας, που σήμερα πλέον έχει καταργηθεί, θέση που διατήρησε καθόλη την διάρκεια της πρώτης κυβερνητικής θητείας του κόμματός του, μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2007.

Μετά την δεύτερη εκλογική νίκη της Ν.Δ., του ανατέθηκαν τα αναβαθμισμένα καθήκοντα του υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, αλλά η θητεία του εκεί τελείωσε μάλλον άδοξα για τον ίδιο, αφού συνέπεσε με την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στο κέντρο των Αθηνών στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 και τα όσα δραματικά γεγονότα συντάραξαν την ελληνική κοινωνία τις επόμενες μέρες με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί στον ανασχηματισμό του Ιανουαρίου του 2009 από τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και να μετατεθεί στο υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, στο οποίο υπηρέτησε για 10 μήνες μέχρι και τις 4 Οκτωβρίου 2009 οπότε η Ν.Δ. απώλεσε τις πρόωρες εκλογές εκείνης της χρονιάς με διαφορά 11 μονάδων από το ΠΑΣΟΚ.

Παρ΄ όλα αυτά, πρόλαβε να διαχειριστεί ως υπουργός την υλοποίηση της συμφωνίας για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής Αεροπορίας αλλά και να κατηγορηθεί από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή ότι «χωρίς να έχει καμιά αρμοδιότητα και παρανόμως έδινε εντολές σε νομαρχίες για τη χορήγηση άδειων κυκλοφορίας σε φορτηγά ή βυτιοφόρα δημοσίας χρήσεως».

Πάντως, η έρευνα για την υπόθεση αυτή δεν προχώρησε από την προηγούμενη βουλή και τέθηκε μάλλον οριστικά στο αρχείο.

Το φθινόπωρο του 2004, πάλι, η ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» χρηματοδοτήθηκε με 900.0000 ευρώ για να αγοράσει σιτηρά, από τη Ροδόπη, ως επισιτιστική βοήθεια για την Αίγυπτο, την Αιθιοπία και την Ιορδανία, γεγονός που προκάλεσε και πάλι διενέξεις στην τοπική κοινωνία καθώς η διοίκηση της ΕΑΣ Ροδόπης έκτοτε άφηνε να εννοηθεί ότι τα σιτηρά αυτά ποτέ δεν απορροφήθηκαν και αυτό επέτεινε την οικονομική καχεξία της οργάνωσης, γεγονός που αμφισβήτησε έντονα βέβαια το περιβάλλον του τότε υφυπουργού Εξωτερικών.    

Είναι γεγονός ότι οι διαδοχικές κυβερνητικές θητείες του Ευριπίδη Στυλιανίδη, αφήνουν στους πολίτες της Ροδόπης την πεποίθηση ότι δούλεψε για την περιοχή και ότι «εξυπηρέτησε» πολλούς ακόμα και αν δεν προερχόταν ή δεν ψήφιζαν τη Ν.Δ.. Και ότι επίσης υλοποίησε έργα που αν δεν ήταν αυτός, δεν θα γινόταν ποτέ.

Στα υπέρ του, πιστώνεται αναμφίβολα η θετική προβολή της Ροδόπης σε διάφορα πολιτικά και οικονομικά lobbies που ασχολήθηκαν και διαφήμισαν την περιοχή σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς και η ανάδειξη της κρίσιμης γεωστρατιγικής της σημασίας. Η κατασκευή πολλών σχολικών αιθουσών επίσης κατά την διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Παιδείας και η αναβάθμιση υποδομών με χρήματα που είναι βέβαιο ότι δεν θα εκταμιευόταν ποτέ από το κεντρικό κράτος για την απομακρυσμένη από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων Ροδόπη.

Υπήρξαν όμως και πολλές υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, είτε γιατί από μόνες τους ήταν μάλλον υπερφίαλες (αεροδρόμιο Μπακάλμπασης, Αρσάκειο Σχολείο κ.λ.π.), είτε γιατί η αγωνία για την αποκόμιση άμεσου πολιτικού οφέλους δεν βοήθησε ώστε να αποκρυσταλλωθεί μια συνολική και υπερκομματική πρόταση που θα επένδυε σε ένα εφαρμόσιμο και ρεαλιστικό σχεδιασμό για την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων της Θράκης συνολικά.

Ο νέος υπουργός Εσωτερικών καλείται αυτή την φορά να λειτουργήσει πολιτικά σε συνθήκες «ισχνών αγελάδων» και μάλλον θα πρέπει να πείσει και όσους αναμένουν από τον ίδιο αναβίωση «των παλαιών καλών ημερών», ότι αυτές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.