Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Η πραγματοποίηση των εγκαινίων στο χαρακτηρισθέν ως “στρατηγείο ήπιας ισχύος” κτίριο της YTB στην Αδριανούπολη, οδηγεί στο αμέσως επόμενο ερώτημα: Πρέπει να ανησυχεί η Ελλάδα;

Στον βαθμό που οι Κεντρικές Υπηρεσίες των αρμοδίων υπουργείων τόσο στην Αθήνα όσο και στις Αρχές εξωτερικού παρακολουθούν αδιαλείπτως και συντονισμένα τις κινήσεις της Τουρκίας κι ευνοήτως πράττουν τα δέοντα, η απάντηση είνα αρνητική.

Σε περίπτωση, όμως, που η Ελληνική Διπλωματία και οι Συναρμόδιες Υπηρεσίες γνωρίζουν αλλά δεν έχουν ένα συντονισμένο κέντρο πληροφόρησης και δεν αξιολογούν τον ρολο της εξωχώριας υποστήριξης από την Τουρκία προς τους “εξωθεσμικούς μηχανισμούς” που μεταφέρουν την δράση” παρακρατικών κύκλων” σε “αντιπροσωπευτικές παρακρατικές δομές εγκαθέτων της Άγκυρας εντός ελληνικού εδάφους” τότε ΝΑΙ, υπάρχει πρόβλημα.

Σε “Στρατηγείο Ήπιας Ισχύος” μετετράπη η Αδριανούπολη – 5.000 ευρώ ο μισθός των Τράμπα-Σερήφ

Τα εγκαίνια ενός ανακαινισθέντος αλλά μη λειτουργικού κτιρίου (και από το συνημμένο φωτορεπορτάζ προκύπτει αυτό) ήταν μόνον η αφορμή για να στηθεί μία φιέστα που θα λειτουργήσει κυρίως ψυχολογικά-προπαγανδιστικά-εκβιαστικά εκπέμποντας μηνύματα με συγκεκριμένους κρυφούς και φανερούς αποδέκτες.

Η Αδριανούπολη είναι κι επίσημα χώρος ασύλου και συγκεκαλυμμένης δράσης ενός μηχανισμού αναλωσίμων κι ευκαιριακών “δοκίμων” πρακτόρων συμφερόντων του τουρκικού κρατους στα Βαλκάνια.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα Ελληνικά Εθνικά Συμφέροντα αποκτά η παρουσία Ελλήνων πολιτών κι Αιρετών στην συγκεκριμένη εκδήλωση χωρίς την παρουσία επίσημου εκπροσώπου της Ελληνικής Διπλωματικής Αποστολής στην Τουρκία (στην Αδριανούπολη Πρόξενος είναι ο κ.Άρης Ραδιόπουλος) ενώ αντιθέτως είδαμε την Πρέσβειρα της Βουλγαρίας στην Τουρκία κ. Aylin Eightkök να συμμετέχει στο κόψιμο της κορδέλας από κοινού με στελέχη του ΑΚΡ, του Κυβερνήτη Αδριανούπολης, του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου και τους παραμουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερήφ, Μουσταφά Τράμπα και τον Δήμαρχο Αρριανών κ. Ριντβάν Αχμέτ.

Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα Ελληνικά Εθνικά Συμφέροντα η παρουσία μιας δεύτερης γραμμής εκπροσώπων της “Προξενικής Μειονότητας” όπως είναι οι Χουσεΐν Μπαλτατζή (γνωστός για τις δακρύβρεχτες προβοκάτσιες που στήνει στην Θράκη) , Οζάν Αχμέτογλου, Σεντάτ Χασάν, Μεχμέν Εμίν Αχμετ και ο βοηθός παραμουφτή κ. Αχμέτ Χράλογλου.

Τέσσερις εκ των 17 διωκτών του Komotinipress κι εμού προσωπικώς ήταν εκεί!!!

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η παρουσία του Δημάρχου Ιάσμου κ. Οντέρ Μουμίν ο οποίος φαίνεται ότι έχει την τριπλή ιδιότητα του “αποσυνάγωγου”, του “παρακλήτου” και του “παραμυθητού” , ιδιότητες χρήσιμες για τις πολιτικές ακροβασίες του στον Δήμο Ιάσμου (επ’αυτών και άλλων ενοτήτων επιφυλασσόμαστε για μελλοντικές αναλύσεις ).

Οι Ελληνικές Αρχές οφείλουν να στέλνουν διαρκώς συγκεκριμένα μηνύματα προς την διεθνή κοινότητα με αφορμή την τουρκική προκλητικότητα προς πάσα κατεύθυνση και με κάθε αφορμή. Δυστυχώς, αυτό δεν γίνεται αντιληπτό και με την διαχρονική -κατευναστικού τύπου αφωνία- παγιώνονται αρνητικές καταστάσεις για τα Εθνικά Συμφέροντα της Χώρας.

Η ανοχή που επέδειξε η Ελληνική Διπλωματία στην πρόσφατη προκλητική επίσκεψη του κ. Μουσταφά Σεντόπ στην Θράκη με την “νομιμοποίηση” των παρακρατικών δομών εντός Επικρατείας αλλά και η αφωνία για την ισότιμη παρουσία παραμουφτήδων και εκπροσώπων διπλωματικών αρχών ξένων χωρών και κυβερνητικών στελεχών της γείτονος, στέλνει λάθος μηνύματα στους Συμμάχους μας, την Διεθνή Κοινότητα και ενισχύει την δράση των Εγκαθέτων του Προξενείου.

Στο πνεύμα του παντουρκισμού η επίσκεψη Μ. Σεντόπ στην Β. Μακεδονία

Μία άλλη διάσταση, που ανεδείχθη στην δημόσια σφαίρα, είναι αυτή ενός ενδεχομένου ελλείμματος ασφαλείας αναφορικά με την δράση καλά εκπαιδευμένων πρακτόρων σε κέντρα της Αδριανούπολης οι οποίοι εκτός της ειδικής εκπαίδευσης που λαμβάνουν, κατέχουν και εξοπλισμό κατάλληλο για τη συλλογή πληροφοριών και βιντεοσκόπησης σημείων αμυντικού και όχι μόνο χαρακτήρα.

Κομβικός ειναι ο ρόλος του κ. Μουράτ Ομέρογλου και της “πίσω αυλής του Προξενείου” όπου στεγάζεται γραφείο της ΜΙΤ και διαχειρίζεται με την συνδρομή εγκαθέτων του Προξενείου πολυεπίπεδες επιχειρήσεις επί ελληνικού εδάφους.

Οι αυξανόμενες λαθρομεταναστευτικές ροές στην περιοχή και η ύπαρξη ενός εξελιγμένου ποιοτικά μηχανισμού λαθροδιακινητών που προδίδουν την ανάμειξη σκληπυρηνικών θυλάκων του τουρκικού παρακράτους ενισχύουν το αίσθημα ανασφάλειας στον πληθυσμό.

Ακόμη χειρότερη είναι η αφωνία και η αφασία του τοπικού πολιτικού δυναμικού που δήθεν χαράσσει “Εθνικές Γραμμές” ενώ στην ουσία προσπαθεί να διατηρήσει το “εκλογικό” του μαγαζάκι: Ο Ευρ. Στυλιανίδης (άλλοτε κραταίος Θρακάρχης) μοιράζει προτζέκτορες σε αποστράτους, ο Τάκης Χαρίτου δίνει μάχες χαρακωμάτων, ο Χρήστος Μέτιος στέλνει ροζ ορχιδέα στον Μουσταφά Τράμπα, το ΚΙΝΑΛ κηδεμονεύεται από εξωθεσμικούς του κόμματος τροφίμους των πολιτικών υπογείων των πρασινοφρουρών, η ΔΕΕΠ του Γ. Τζαμπάζη αγνοείται, η Ξάνθη σιωπά, ο Έβρος διχοτομείται με την μόνη ασφαλή ζώνη να είναι ο ΟΛΑ…

Το δράμα , όμως, σύντομα φθάνει στην λύση του καθώς βρισκόμαστε απέναντι σε μία πολύ καλά οργανωμένη, παγκόσμια οργανωμένη, τουρκική καμπάνια με στόχο τη δυσφήμηση των ελληνικών θέσεων. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός προσπαθεί να στήσει ένα συντονιστικό κέντρο πολέμου – war room το οποίο όμως καλό θα ήταν να μην αναλωθεί σε κινήσεις εντυπωσιασμού και παραγωγής προπαγανδιστικών μηνυμάτων, αλλά ν’απαντά σε προκλήσεις όπως αυτές που περιγράφουμε διαρκώς εδώ. Χωρίς τον υπολογισμό του πολιτικού κόστους.

Είνα άραγε εφικτή και δόκιμη η λύση που προτείνει ο Συνάδελφος κ. Αλέξης Παπαχελάς για την δημιουργία ελληνικού WAR ROOM ως μηχανισμού αυτοάμυνας στην τουρκική προκλητικότητα;