Τα “επτά θανάσιμα αμαρτήματα” του Ιλχάν Αχμέτ, ο “τιμωρός” Πιουριφόϋ και των συντρόφων οι θύτες….

1 Μαΐου 202205:30

Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Το 2019 είχαμε παρακολουθήσει με ιδιαίτερη ανησυχία το νέο στρατιωτικό δόγμα της Τουρκίας , όπως το παρουσίασε ο κ. Χουλουσί Ακάρ μέσα από το αφήγημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” και το εντάξαμε στο ευρύτερο σχέδιο του Ερντογανικού καθεστώτος των “ομοκέντρων κύκλων” της τουρκικής παρεμβατικότητας στα Βαλκάνια, παρακολουθώντας , παράλληλα, τις εξελίξεις στην Θράκη.

Το 2022, στην Θράκη του Σήμερα, εξυφαίνεται , πλέον, ένα διαρκές πραξικόπημα κατά των θεσμών, κατά του Ελληνικού Κράτους, κατά της προστασίας της κοινωνίας από τον Εξ-Ερντογανισμό μέσω της ΜΙΤ, του Πολιτικού Ισλάμ και του Τουρκικού Προξενείου. Θα κάνουμε, ακόμη μία απόπειρα να περιγράψουμε το “ΠΩΣ;” και το “ΓΙΑΤΙ;”

Μετά τα ατοπήματα του ΣΥΡΙΖΑ στην Θράκη και την Μάχη του Έβρου που “ξάφνιασε” την Κυβέρνηση, η Τουρκία βρήκε τον κατάλληλο χρόνο να περάσει σε μία αντεπίθεση εντός Θράκης εργαλειοποιώντας το μειονοτικό παραϊερατείο τόσο για την δημιουργία ¨γκρίζων ζωνών” όσο και για την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων.

Ιδιαίτερη “χρήσιμη” αποδεικνύεται η απουσία μίας σύγχρονης μειονοτικής πολιτικής απο το ελληνικό πολιτικό δυναμικό, αφήνοντας το ερντογανικό παρακράτος να κινείται αυθαίρετα κι ατιμωρητί δια των εκπροσώπων του εντός Ελληνικής Επικρατείας.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά , μάλλον θεωρούν ότι “η Θράκη κείται μακράν” και επιδίδονται σε μία σκυταλοδρομία ατοπημάτων :

  • 1. Καλλιεργούν μία ηθελημένη “άγνοια νόμου” και των επιμέρους διατάξεων της Συνθήκης της Λωζάννης την οποίων κι αποφεύγουν ακόμη και να ερμηνεύσουν “αναγνωρίζοντας” ουσιαστικά την μειονότητα ως “συμπαγή τουρκική” χωρίς να την ονομάζουν ενώ ταυτοχρόνως δεν τολμούν ν’αναγνωρίσουν και ν’αναδείξουν την ύπαρξη διακριτής ταυτότητας των Πομάκων και των Ρομά της Θράκης.
  • 2. Η διαχρονική ανοχή στις παράλληλες δομές που προωθεί το τουρκικό παρακράτος στην Θράκη και ιδιαίτερα αυτό με διπλό σύστημα ιερατικής εκπροσώπησης (νόμιμοι Τοποτηρητές Μουφτειών – παράτυποι μουφτήδες) το οποίο και η ίδια η Ελλάδα “χρηματοδοτεί” (καταβολή μισθού σε επίσημους ιμάμηδες που όμως συμπράττουν με τους άτυπους ) αλλά και με την παραχώρηση χρήσης των χώρων θρησκευτικής λατρείας χωρίς περιορισμούς διευκολύνει την προώθηση των ιδεών και των στόχων του τουρκικού κράτους στην ελληνική επικράτεια (κορανικά σχολεία).
  • 3.Η υποβάθμιση των μηχανισμών κρατικής κι εθνικής ασφάλειας και η υποτονική παρουσία του γραφείου πολιτικών υποθέσεων στην Ξάνθη , αποτέλεσμα πολιτικών και κομματικών πιέσεων δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για τον τουρκικό παρακράτος. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους: είτε με τη δημιουργία αυτόνομων πολιτικών φορέων που διεκδικούν ρυθμιστικό ρόλο στην πολιτική σκηνή, είτε με την ανάδειξη βουλευτών σε κυβερνητικά σχήματα, οι οποίοι δυνητικά παίζουν ρόλο ρυθμιστή σε περιπτώσεις ισχνής κυβερνητικής πλειοψηφίας.
  • 4. Δεν αξιολογήθηκαν στον απαιτούμενο βαθμό τα αποτελέσματα που έφερε το DEB/ΚΙΕΦ στις Ευρωεκλογές του 2019 αν και ήταν εμφανές πως η κάθοδος του στις ευρωεκλογές ουσιαστικά ήταν μια πρόβα των σκληροπυρηνικών στελεχών της μειονότητας για μελλοντικά σχέδια των εμπνευστών του
  • 5. Δεν έγινε αντιληπτό σε όλες του τις παραμέτρους το τουρκικό σχέδιο που εκμεταλλεύθηκε την ανάδειξη πολιτικών στελεχών σε όλες τις βαθμίδες της αιρετής εκπροσώπησης, προώθησε τουρκόφρονες στο εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης, καλλιέργησε παράλληλους μηχανισμούς και την κατάλληλη στιγμή προχωρά στην ενίσχυση του αυτόνομου πολιτικού φορέα του με την δημιουργία μιας “πολιτικές επιτροπείας” που διεκδικεί παρεμβατικό και ρυθμιστικό ρόλο.
  • 6. Με την κρατική ανοχή , μέσα από το ξεπερασμένο αφήγημα της “πολυπολιτισμότητας” που είναι και το άλλοθι για την αβελτηρία και την απραξία των ελληνικών κυβερνήσεων, επιβάλλεται ένα καθεστώς πολυγλωσσίας και πολυθρησκευτικότητας που σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις του προσφυγικού/λαθρομεταναστευτικού φαινομένου αντανακλάται στον κατακερματισμό της θρακικής κοινωνίας και την ενίσχυση της αρχικής μας διαπίστωσης.
  • 7. Ενισχύεται με ειδικές πολιτικές ο εκτουρκισμός της μειονότητας μέσα απο τις δομές του “πολιτικού ισλάμ” και την ενεργοποίηση των μηχανισμών επηρρεασμού της τουρκικής διασποράς σε παγκόσμια κλίμακα από τουρκικούς μηχανισμούς όπως η YTB, TIKA, TUSIAD κοκ πάντα, όμως , υπό την επίβλεψη της ΜΙΤ.
  • 8. Η περίοδος της πανδημίας, προφανώς ενίσχυσε τον ρόλο κάποιων τοπικών παραγόντων του μειονοτικού παραϊερατείου όπως άλλωστε κι ο “αβδηρητισμός” που απειλεί την Θράκη και στην ουσία αποτελεί το όχημα για την τουρκική διείσδυση μικρής τοπικής κλίμακας με προοπτική επέκτασης (είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ερντέμ Χουσεΐν από τον Δήμο Αρριανών ή του Οζγκιούρ Φερχάτ από τον Δήμο Ιάσμου)
  • 9.Δεν αξιολογήθηκε η αναβάθμιση του νεκρόφιλου εθνικισμού με την εκδήλωση της Άγκυρας όπου οι Αρχηγοί των Επιτελείων και ο ΥΕΘΑ κ. Χουλουσί Ακάρ παρείχαν πλήρη κάλυψη στην οικογένεια Αχμέτ Σαδήκ και τους ακολούθους τους. Το ίδιο συνέβη και με την εκδήλωση της Κωνσταντινούπολης όπου ανεδείχθησαν οι βραχίονες του πολιτικού ισλάμ του μειονοτικού παραϊερατείου και επετράπη η διπλωματική ασυδοσία του κ. Μουράτ Ομέρογλου ο οποίος ξεπέρασε ακόμη και τον προκάτοχό του κ. Μουσταφά Σαρνίτς σε μεθόδους παρεμβατικότητας και ωμών παρεμβάσεων ενώ η απόλυτη πολιτικοποίηση των Ιφτάρ στην περίοδο του φετινού Ραμαζανιού καταγράφεται στα δικά του “επιτεύγματα”
  • 10. Κάπως έτσι φθάνουμε στην Θράκη του Σήμερα (2022) όπου εξυφαίνεται , πλέον, ένα διαρκές πραξικόπημα κατά των θεσμών, κατά του Ελληνικού Κράτους, κατά της προστασίας της κοινωνίας από τον Εξ-Ερντογανισμό μέσω της ΜΙΤ, του Πολιτικού Ισλάμ και του Τουρκικού Προξενείου με πρώτο θύμα την πολιτική εξόντωση ενός μη αρεστού πλέον πολιτικού, του κ. Ιλχάν Αχμέτ.

Τα ερωτήματα που αβίαστα προκύπτουν είναι: Γιατί παρουσιάζεται ως πρόβλημα ο κ. Ιλχάν Αχμέτ;, Γιατί θέλουν να τον εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά; Ποιό είναι πραγματικό διακύβευμα; Γιατί στην ιστορία της Μειονότητας θέλουν να τον καταχώρησουν ως “προδότη” με αποτέλεσμα την ηθική του εξόντωση; Ποιούς “πρόδωσε”, τί “πρόδωσε” και ποιό είναι το παράπτωμά του; Γιατί σιωπούν οι μέχρι πρότινος σύντροφοί του στο ΚΙΝ.ΑΛ;

Η δημοσιογραφική έρευνα διαπιστώνει ότι το μειονοτικό παραϊερατείο δια του Προξένου καταμαρτυρούν στον κ. Ιλχάν Αχμέτ τα εξής:

Συνάδελφος κοινοβουλευτικός συντάκτης με μακρά εμπειρία, όταν του θέσαμε κάποιες εκ των ανωτέρω παρατηρήσεων μας υπενθύμισε ότι

  • 1.Κανείς μειονοτικός βουλευτής μέχρι σήμερα, ούτε καν ο Αχμέτ Σαδήκ, δεν είχε αποκαλέσει ως τουρκική την μουσουλμανική μειονότητα ΕΝΤΟΣ του Ελληνικού Κοινοβουλίου
  • 2.Ο κ. Ιλχάν Αχμέτ έχει πράγματι καταθέσει για τα αμιγώς μειονοτικά ζητήματα 32 ερωτήσεις ενώ
  • 3. και για θρησκευτικής φύσεως ζητήματα ο κ. Ιλχάν Αχμέτ είχε ταχθεί υπέρ της συντρεχουσας για την Σαρία όταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσαν κατάργηση
  • 4. συζητήθηκε πολύ έντονα η παρουσία του κ. Ιλχάν Αχμέτ ως μέλος της επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, μαζί με τους συναδέλφους του Κινήματος Αλλαγής στην τελετή που έλαβε χώρα στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας για την άφιξη στην Ελλάδα των πρώτων έξι πολεμικών αεροσκαφών Ραφάλ από την Γαλλία

Ως προς την καταγγελθείσα “εσωστρέφεια” του κ. Ιλχάν Αχμέτ η δική μας παρατήρηση εντοπίζεται στο ότι στο τουρκο-φεστιβάλ των Αρριανών δεν ήταν παρόντες ούτε οι Χουσεΐν Ζεϋμπέκ,Μπουρχάν Μπαράν και Ιμπραήμ Σερήφ ενώ πρέπει να ομολογήσουμε ότι είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ η μετεγγραφή του κ. Μπουρχάν Μπαράν στο ριζοσπαστικό στρατόπεδο του τουρκικου προξενείου και σε απειροελάχιστο πολιτικό χρόνο λειτουργεί εντός του ΚΙΝ.ΑΛ. ως ανατροπέας του “κομματικού συντρόφου”  με τη σιωπηρή ανοχή των τοπικών μηχανισμών του κόμματος προς την κατεύθυνση απομόνωσης του κ.Ιλχάν Αχμέτ.

Η δημοσιογραφική έρευνα απέδωσε τις δικές της ενδείξεις για τους λόγους που μετέτρεψαν το τοπικό ΚΙΝ.ΑΛ. αλλά και τον κ. Μπουρχάν Μπαράν σε αγαπημένους του τουρκικού ερντογανικού παρασυστήματος λειτουργώντας ως πειθήνια όργανα του μειονοτικού παραϊερατείου. Οι απαντήσεις παραπέμπουν σε ενδεχόμενες σχέσεις συνδιαλλαγής και συναλλαγής που κινούνται όμως στα όρια των ανεπιβεβαίωτων δημοσιογραφικών πληροφοριών.

Το Komotinipress παρακολουθεί την εσωκομματική κι ενδομειονοτική αναδιάταξη δυνάμεων ως μία δυναμική παράμετρο που συμβάλλει σε ό,τι χαρακτηρίσαμε εξ’αρχής ως “πραξικόπημα” και “εξ-Ερντογανισμό” της Θράκης με το “πολιτικό ισλάμ” να καταλαμβάνει σταδιακά κυρίαρχο ρόλο τόσο στην καθημερινότητα όσο και την θεσμική παρουσία της μειονότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για της κοινωνική συνοχή των σύνοικων στοιχείων.

Εντύπωση προκαλεί , όμως, η σιωπή του τοπικού πολιτικού δυναμικού αλλά και των κομματικών συντρόφων του ΚΙΝ.ΑΛ. στα όσα παραπάνω εκθέσαμε ενώ διαρκώς σκεφτόμαστε τους στίχους του Διονύση Σαββόπουλου: Με γονείς ληστές / των συντρόφων τους θύτες / για αμνηστία αλήτες / τώρα διοικητές.

Αρθρογράφος