Σήμερα εντός της  πόλης της Κομοτηνής “φιλοξενούνται” ίσως και 1000 περίπου αδέσποτα σκυλιά και  από διακόσια περίπου στις εγκαταστάσεις του Δήμου και της φιλοζωικής αντίστοιχα.

Όποιος κάνει μια μικρή βόλτα στην πόλη θα δεί ομάδες σκύλων κοντά σε όλα σχεδόν τα σχολεία της πόλης, βεβαίως δίπλα και πίσω απ το Νοσοκομείο μας, στον ένα και μοναδικό αρχαιολογικό μας χώρο το Βυζαντινό φρούριο να έχουν μόνιμη παρουσία και βέβαια στους αυτοκινητοδρόμους της εισόδου και εξόδου της  Κομοτηνής να είναι οι μεγαλύτερες αγέλες.

Προχθές (30 Ιανουαριου) ένα αδέσποτο σφήνωσε στις ρόδες ενός αυτοκινήτου ακριβώς μπροστά στο Νοσοκομείο μας. Ευτυχώς δεν υπήρξε κίνδυνος για ανθρώπινες ζωές και το αδέσποτο σώθηκε με τραυματα.

Την ίδια περίοδο κάποιοι πέταξαν φόλες στην Πανεπιστημιούπολη με αποτέλεσμα καμιά δεκαριά αδέσποτα να χαθούν. Καταδικαστέα η πράξη αλλά καταδικαστέα και η εγκληματική αμέλεια του υπευθύνου για αυτά τα σκυλιά, που είναι ο Δήμος Κομοτηνής.

Να σημειώσουμε πως στο άρθρο 5 παράγραφος 3 του νόμου, θεωρείται υποχρέωση του ιδιοκτήτη η αποτροπή εισόδου του σκύλου του ακόμη και σε κοινόχρηστους χώρους.

Φαιδρό, βέβαια, όπως και οι πινακίδες που τοποθέτησε πρόσφατα η Δημοτική αρχή, που μας προειδοποιούν να καθαρίζουμε τα κόπρανα των σκύλων μας από τους δημόσιους χώρους την στιγμή που κυκλοφορούν ελεύθερα στην πόλη χιλιάδες αδέσποτα σε όλους τους κοινόχρηστους χώρους και κοπρίζουν τα λιγοστά πράσινα σημεία καθιστώντας τα αφιλόξενα για τους δημότες.

Εδώ βέβαια πρέπει να πούμε πως οι πινακίδες που τοποθέτησε ο Δήμος δεν είναι παρά μια κακόγουστη αναποτελεσματική δυτικοευρωπαική μίμηση, που φανερώνει πως τα πράγματα γίνονται ακόμα σε επίπεδο εντυπώσεων αδιαφορώντας για την ουσία που είναι η καθαριότητα και η χρηστικότητα του δημόσιου χώρου.

Εννοείται βέβαια πως δεν γνωρίζουμε αν όλα αυτά τα ζώα είναι αποπαρασιτωμένα εφόσον η αποπαρασίτωση είναι μιά διαδικασία συνεχείς και κάθε εξάμηνο πρέπει να ελέγχεται, γεγονός που σε καμιά περίπτωση δεν συμβαίνει για όλα τα αδέσποτα. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση στους οικισμούς του Δήμου, εκτός Κομοτηνής.

Βλέπουμε λοιπόν πως ο νόμος παρουσιάζει αδυναμίες όσο αφορά το πεδίο “απελευθερωση σε οικείο περιβάλλον”. Το αστικό περιβάλλον δεν είναι σε καμιά περίπτωση φιλόξενο και οικείο  για έναν σκύλο που έχει εγκαταλειφθεί απ το αφεντικό του ή έχει γεννηθεί απο αδέσποτους γονείς.

Για μας στο ΣΠΑΡΤΑΚΟ  η εικόνα ενός αδέσποτου σκύλου στην πόλη μας, εκτεθειμένου στην ανθρώπινη σκληρότητα, στα αυτοκίνητα, στο δομημένο περιβάλλον που κρύβει ελάχιστα φιλόξενα  μέρη, αλλά και στην μοιραία έλλειψη φροντίδας,  είναι σαφής παράβαση του νόμου, όπως αυτός περιγράφει την ευθύνη του ιδιοκτήτη του και στην προκειμένη περίπτωση για τα αδέσποτα την ευθύνη έχει ο Δήμος μας.

Τι σκέφτεται ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ για τα αδέσποτα

Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ βλέπει τα αδέσποτα όπως ακριβώς το ορίζει ο νόμος: σαν σκυλιά που είναι στην πλήρη ευθύνη και μέριμνα του Δήμου. Κατά συνέπεια όπως κάθε ιδιώτης που νοιάζεται γι αυτούς που προστατεύει θεωρούμε καθήκον μας να παρέχουμε ασφαλές περιβάλλον για όλα τα αδέσποτα της πόλης. Αυτό θα το προσπαθήσουμε κινούμενοι σε αυτές περίπου τις γραμμές.

1ον    Θα βάλουμε στόχο να βρούμε γη που θα μπορέσει να φιλοξενήσει όλα αυτά τα αδέσποτα, δημιουργώντας ένα κυνοτροφικό καταφύγιο.

2ον    Θα εφαρμόσουμε το νόμο και θα καταγράψουμε (με μικροτσίπ) όλα τα σκυλιά της πόλης μας, επιδοτώντας όπως μπορούμε την όλη διαδικασία.

3ον    Θα προσελκύσουμε τους κυνόφιλους εθελοντές στην υποστήριξη του εγχειρήματος.

Λίγα λόγια για το νομικό πλαίσιο.     

  Τα αδέσποτα σκυλιά βάσει του Ν. 4039/2012 (παρ. 9 άρθρο 8.) αφού έχουν αποπαρασιτωθεί, στειρωθεί και σημανθεί ηλεκτρονικά απελευθερώνονται στο οικείο τους περιβάλλον. Ο νόμος ορίζει βέβαια να μην απελευθερώνονται κοντά σε νοσοκοµεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδροµους ταχείας κυκλοφορίας,λιµάνια, αεροδρόµια και αρχαιολογικούς χώρους. 

   Επίσης ο νόμος ορίζει στην παράγραφο 2 του άρθρου 5:Ο κάτοχος του ζώου συντροφιάς ευθύνεται για οποιαδήποτε βλάβη ή ζηµιά, που προκαλείται από το ζώο,σύµφωνα µε το άρθρο 924 Α.Κ.. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, εκτός από εκείνα της παραγράφου 5 του άρθρου 9, η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήµο, εμείς προσθέτουμε πως ο Δήμος θα είναι βέβαια και υπευθυνος για την καθαριότητα των κοπράνων και των τυχόν ζημιών σε κάδους απορριμάτων και λοιπων εγκαταστάσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος.

  Βλέπουμε λοιπόν πως ο νομοθέτης κάνει δύο ενδιαφέρουσες παραδοχές: 1η,  πως τα αδέσποτα σκυλιά δεν πρέπει να είναι κοντά σε εγκαταστάσεις όπως οι ανωτέρω και 2η, πως ο οικείος Δήμος έχει την αστική ευθύνη του κάθε αδέσποτου που κυκλοφορεί στην πόλη μας, δλδ ο κάθε θιγόμενος απο την οποιαδήποτε συμπεριφορά αδέσποτου ή την παραβατική συμπεριφορά του Δήμου απέναντι στον σκύλο , θα μπορεί να αναζητήσει ευθύνες αλλά και αποζημιώσεις από τον Δήμο.