Στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο της 9ης Δεκεμβρίου 2014, που είχε μοναδικό θέμα την κατάληψη του δημαρχείου Κομοτηνής, ως «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» αρνηθήκαμε την υπογραφή του τελικού ανακοινωθέντος και διευκρινίζουμε τους λόγους, όπως το πράξαμε και ενώπιον του σώματος.

Ήμασταν αρχικά – κακώς, όπως αποδείχθηκε – εφεκτικοί έναντι των καταληψιών, εκτιμώντας το στοιχείο της μη άσκησης βίας και του σεβασμού της δημόσιας περιουσίας από μέρους τους. Παραβλέψαμε, από κοινού με τον δήμαρχο και τις άλλες παρατάξεις, τον παράνομο χαρακτήρα της κατάληψης, προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος συμβιβασμός που θα εκτόνωνε την κατάσταση και θα άφηνε τον Δήμο έξω από την αντιπαράθεση Κυβέρνησης – αναρχικού χώρου. Και τι είδαμε; Μια επ” αόριστον παράταση της κατάληψης που μετράει ήδη την 6η της μέρα και τη δημιουργία ενός αδιεξόδου και για τις δύο πλευρές. Και τώρα;

Τώρα ο δήμαρχος κάλεσε έκτακτο δημοτικό συμβούλιο για να πούμε τι; Ότι αφενός ζητάμε – πάλι! – άμεση λήξη της κατάληψης με αβλαβή αποχώρηση των καταληψιών και αφετέρου εκφράζουμε την …συμπαράστασή μας στον απεργό πείνας Ν. Ρωμανό! Απαντάμε λοιπόν ότι τα ευχολόγια είναι καλά αλλά δεν λύνουν προβλήματα. Κανείς δεν είχε απάντηση στο εύλογο ερώτημα «τι θα γίνει αν συνεχιστεί η κατάληψη;» Συνεχίζουμε να αποτελούμε τη μόνη χώρα όπου ο αναρχοαυτόνομος χώρος αντιμετωπίζεται με τόση «κατανόηση» από το σύνολο των θεσμικών εκπροσώπων (και υποτιθέμενων αντιπάλων του).

Είναι το πνεύμα της δεκαετίας του ’80 που εκμαύλισε κάθε κοινωνικό αγώνα, με την απαίτηση να διεξάγεται χωρίς κανένα κόστος για τους μετέχοντες. Ναι, να δεχθούμε και την παρανομία στο όνομα κάποιου ανώτερου σκοπού, όμως όποιος το κάνει οφείλει να αναλαμβάνει και την ευθύνη, όχι να επικαλείται την «αγνότητα» των κινήτρων του για να τύχει ασυλίας! Όσο για τον «κοινωνικό αυτοματισμό» που τόσο τρομάζει τον δήμαρχο Γ. Πετρίδη, αυτός ευδοκιμεί όπου απουσιάζει ο πολιτειακός αυτοματισμός: αν η πολιτεία και οι Αρχές κάνουν το καθήκον τους με επάρκεια, δεν μένει χώρος για κανέναν «αγανακτισμένο πολίτη».

Τέλος, αρνηθήκαμε να υπογράψουμε οποιοδήποτε κείμενο για την υπόθεση του Ρωμανού υπό τις δεδομένες συνθήκες, για λόγους που θα έπρεπε να είναι προφανείς σε όλους. Όσο διαρκεί η κατάληψη του δημαρχείου, κάθε σχετική ανακοίνωση θα μοιάζει είτε με προϊόν εκβιασμού είτε με προσπάθεια κατευνασμού. Άλλωστε μας φτάνει η άθλια πολιτικάντικη σπέκουλα που πλημμύρισε την πολιτική ζωή της χώρας, δεν θα προσφέρει τίποτε μία ακόμη αναφορά. Και στο κάτω κάτω ο Ρωμανός ΔΕΝ είναι ο Μπόμπυ Σαντς της Ελλάδας! Μπορεί να είναι ο ήρωας των ομοϊδεατών του αλλά για την ευρύτερη κοινωνία, που υποφέρει από μύρια προβλήματα, δεν εκπροσωπεί τίποτε οικείο ή ευοίωνο. Θα υποκρινόμαστε ότι το αγνοούμε;