Τα γεγονότα που συνέβησαν στο Χυτήριο, με παπάδες να κρατούν σταυρούς και να προσπαθούν να ξορκίσουν το κακό, με βουλευτές της Χρυσής Αυγής να λειτουργούν ως “κριτικοί” τέχνης και ηλικιωμένες να τραγουδούν το Υπερμάχω, το μονό που κατάφεραν ήταν ένα μέτριο θέαμα να κατορθώσουν να το κάνουν γνωστό σε όλη την Ελλάδα.

Από την άλλη, οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ, έτρεξαν να υπερασπίσουν, και ορθά, όχι απλά την Τέχνη, αλλά την δυνατότητα της επιλογής. Το συγκεκριμένο έργο ήταν με εισιτήριο, και ο καθένας έχει την επιλογή να το παρακολουθήσει, ή απλά να το αγνοήσει.

Εδώ είδαμε ότι στην Δημοκρατία, ενέργησαν τα γνήσια αντανακλαστικά των εκπροσώπων, και δεν άφησαν τα περιθώρια κάποιοι να αισθανθούν ότι αποκτούν τον έλεγχο σε καταστάσεις όπως την παραπάνω.

Τί έγινε όμως σε μια άλλη περίπτωση, που η Δημοκρατία ήταν αυτή που επέτρεψε την λογοκρισία και το πολιτικό σκοταδισμό

Αν  ξεσκονίσουμε τη μνήμη μας λίγο και να θυμηθούμε μια επίσης πολύ μεγάλη ταινία πριν από αρκετά χρόνια, που η “προοδευτική” και “δημοκρατική” τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε απαγορεύσει τα γυρίσματά της στην Ελλάδα όπως και την προβολή της μετά από λίγες μέρες από την πρεμιέρα.

Πολεμήθηκε από τη μεγαλύτερη μερίδα του τύπου στην Ελλάδα και αγαπήθηκε από την πλειοψηφία του τύπου στο εξωτερικό.

Στις 28 Αυγούστου 1948 η Ελένη Γκατζογιάννη σαρανταενός ετών με την γυναικαδέλφη της Αλέξω πενήνταέξι ετών τουφεκίσθηκαν από τους κομμουνιστές από το ανταρτοδικείο, με την κατηγορία ότι ”κατέστρωσε την απόδραση από το χωριό τεσσάρων παιδιών της (καθώς και της μάνας της, της αδελφής της) και της ανιψιάς της” για να γλυτώσουν από το παιδομάζωμα των κομμουνιστών.

Γυρίστηκε και ταινία η οποία προβλήθηκε μόνο για λίγες ημέρες στην Ελλάδα αλλά λόγω ‘δημοκρατικών’ απειλών , βομβιστικών επιθέσεων και προπηλακισμών των θεατών από τους οργανωμένους οπαδούς του ΚΚΕ τελικώς η προβολή της διεκόπη.
Το γύρισμα των κυρίων σκηνών του έργου στο χωριό Λιά της Ηπείρου, όπου διαδραματίστηκαν τα δραματικά γεγονότα της εκτελέσεως της μητέρας του Ελένης και της Θείας του Αλέξως από τους κομμουνιστές, που περιγράφονται στο βιβλίο ”Ελένη” του Νίκου Γκατζογιάννη,απηγοpiρεύθη υπό της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ, εν ονόματι της επιλεκτικής λήθης.

http://www.youtube.com/watch?v=VSWwtccj5CE