Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Σε ανύποπτο χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τις τότε εξελίξεις είχαμε εκφράσει την άποψη ότι “στις αντικειμενικές συνθήκες που αυτή τη στιγμή βρίσκεται η Χώρα, ίσως, το καταλληλότερο μοντέλο θα ήταν η δημιουργία μια Κοινότητας Πληροφοριών που θα συντονίζει κυβερνητικούς οργανισμούς αλλά και θα αξιολογεί πληροφορίες από ένα ευρύτατο δίκτυο φορέων με μοναδικό σκοπό την προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας και της Εθνικής Ασφάλειας. Ο Διοικητής της υπηρεσίας θα δίνει αναφορά μόνον στον Πρωθυπουργό!”
Στο διάστημα που ακολούθησε, και καθ’όλη την διάρκεια του έτους 2020, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθώντας να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την ίδρυση του “Επιτελικού Κράτους” κλήθηκε να αντιμετωπίσει και την υποβόσκουσα κρίση του (λαθρο)μεταναστευτικού που κληρονόμησε από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Να θυμίσουμε ότι αν και προϋπήρχαν τα σημάδια για το ενδεχόμενο μιας οργανωμένης εισβολής λαθρομεταναστών , στελέχη των Αθηνών αλλά και το σύνολο της τοπικής ηγεσίας υποβάθμιζαν αυτό το ενδεχόμενο, αφήνοντας από την μια τους Θρακιώτες να δώσουν την δική τους απάντηση και μάχη απέναντι στο ερντογανικό καθεστώς και από την άλλη ο Έλληνας Πρωθυπουργός κλήθηκε να αντιμετωπίσει μία καινοφανή για τα ελληνικά δεδομένα απειλή που θα περιλαμβάνει μία πιο οργανωμένη και άλλου τύπου υβριδική εισβολή που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας..
Η συγχρονισμένη απόπειρα προσβολής των Εθνικών Συνόρων σε συνδυασμό με την σκιά του Covid19 που απλωνόταν πάνω από την Ελληνική Θράκη ανέδειξαν την απουσία ενός σχεδίου ασφαλείας με συστήματα ελέγχου και αντιμετώπισης της νόσου: Χωρίς ουσιαστική πληροφόρηση, χωρίς εκθέσεις εκτιμήσεων κινδύνου, χωρίς την ενεργοποίηση της Κοινότητας των Πληροφορίων, χωρίς Εθνική Στρατηγική Βιοασφαλείας και η Ελληνική Κυβέρνηση στηρίχθηκε σε ομάδες ειδικών – επιδημιολόγων -λοιμωξιολόγων που όμως ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ή ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ την πραγματικότητα.
Η “Μάχη του Έβρου” ,παρά τις προσπάθειες που έγιναν απο την εγχώρια πολιτική προπαγάνδα περί του αντιθέτου, έδειξαν ότι οι μηχανισμοί πληροφοριών είχαν εξασθενίσει, είχαν ατονίσει με την απόλυτη ευθύνη του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ/Γιάννη Ρουμπάτη ενώ η διαχείριση της πανδημικής νόσου (ως μία σύγχρονη πρόκληση ασφαλείας) δεν είχε γίνει κατανοητή και αντιληπτή διότι πολύ απλά και οι αρμόδιοι – κληροδότημα της προηγούμενης κυβέρνησης, τήρησαν το “ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ”.
Είναι άραγε τυχαίο ότι στο “συμβατικό τέλος” του πρώτου κύματος της πανδημίας Συνέβη η Μόρια και η προβοκάτσια στη Μύκη θέτοντας εκ νέου επί τάπητος τον συντονισμό των κρατικών οργάνων και υπηρεσιών πληροφοριών στα πλαίσια του επιτελικού κράτους καθώς και τον ρόλο των προϊσταμένων των υπηρεσιών αυτών, τις οποίες διέλυσε το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;.
Είχαμε εγκαίρως επισημάνει την απουσία από τις αμέτρητες συσκέψεις και διασκέψεις στην Περιφέρεια και τους Δήμους , στελεχών των ΣΑ,ΕΔ, ΕΥΠ, ΥΠΥ που θα μπορούσαν να παρέμβουν τελέσφορα στην διαχείριση αυτής της πολυπαραγοντικής κρίσης ΣΤΟ ΒΑΘΜΟ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ η οποία και ευθύνεται για την ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΤΟΥ ΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ , κατάσταση που (θα) επιφέρει απρόβλεπτες δημογραφικές, οικονομικές και κοινωνικές αρνητικές επιπτώσεις.
Κατά την δική μας , ωστόσο, εκτίμηση, η ελλειμματική διαχείριση (κι όχι μόνον επικοινωνιακή) ζητημάτων που άπτονται της αντίληψης για την φύση της υγειονομικής απειλής στους κόλπους της μειονότητας, έδωσε μία ακόμη ¨ευκαιρία” στους κύκλους του τοπικού πολιτικού ισλάμ να εκθέσουν την Ελληνική Πολιτεία!
Οι αστοχίες στη διαχείριση της πανδημίας στην περιοχή της ΠΑΜΘ προσετέθησαν σε μία σειρά άλλων καταστάσεων που καταδεικνύουν την αδράνεια νευραλγικών κρατικών υπηρεσιών οι οποίες φαίνεται (εκ των υστέρων) ότι δεν μετέφεραν (κι εξακολουθούν μέχρι τις μέρες μας) στον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση την πραγματική εικόνα της περιοχής. Ο Έλληνας Πρωθυπουργος και οι συνεργάτες του, αντιλαμβανόμενοι τα παραπάνω αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα πολυκεντρικό σύστημα διαχείρισης των ζητημάτων που αφορούν στην Θράκη με την σύσταση της Διακομματικής Επιτροπής.
Στον παραπάνω , έστω ατελή, απολογισμό του 2020 ήταν εμφανής η δυσλειτουργία του τοπικού πολιτικου συστήματος χωρίς όμως να λείπουν και οι θετικές εκπλήξεις όπως στην περίπτωση του Τοποτηρητη Μουφτη Κομοτηνής Σοφολογιωτατου κ. Τζιχάντ Χαλήλ που λειτουργεί μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, ως το αντίβαρο στην υβριδική απειλή του υποκινούμενου από την Τουρκία πολιτικού ισλάμ στο Ν. Ροδόπης.
Ένα πρόσθετο πολύ σημαντικό ζήτημα με ευρύτερες διαστάσεις προκύπτει από την αποδυνάμωση του Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής το οποίο διαρκώς υποβαθμίζεται ως προς την εκπαιδευτική του λειτουργία ενώ τίθεται εν αμφιβόλω στο μέλλον η λειτουργία του Οικοτροφείόυ. Από 400 σπουδαστές, διαθέτει πλέον 140 και παρατηρείται η μαθητική μετανάστευση προς την Τουρκία όπου λειτουργούν αντίστοιχες εκπαιδευτικές δομες (θρησκευτικά γυμνάσια και Λύκεια Ιμάμ Χατίπ) που αποτελούν σημαντικό εργαλείο αφελληνισμού κι εργαλειοποίησης της μειονότητας. Αν κλείσει το Ιεροσπουδαστήριο καταλύεται το “τελευταίο οχυρό” στη διασφαλιση του θρησκευτικου χαρακτήρα των μουσουλμανικών μειονοτήτων της Θράκης .
Επίσης οφείλουμε να προσθέσουμε ότι το Ιεροσπουδαστήριο πλέον έχει κατ’ουσίαν αποκοπεί από τη Μουφτεία αφού τις τελευταίες δύο σχολικές χρονιές δεν κατεστη δυνατό να το επισκεφτεί ο Μουφτης σε αντίθεση με τον Ιμπραήμ Σερήφ που το έχει ήδη μία φορά επισκεφθεί. Να υπογραμμισθεί ότι ο Σοφολογιώτατος Μουφτής είναι όχι μόνο ο πνευματικός καθοδηγητής του Ιδρύματος αλλά πλέον και πρόεδρος της Σχολικής Εφορίας αυτού.
Ιδιαίτερο ζήτημα έχει προκύψει και με τα οικονομικά του Ιεροσπουδαστηρίου καθώς η ΔΕΜΠ Κομοτηνής δεν πληρώνει τις εισφορές από τα ιδρύματα του ιερουσπουδαστηρίου που εκμεταλλεύεται διότι με τον καινούργιο νόμο που ισχύει από φέτος τα έξοδα λειτουργίας τα αναλαμβάνει το κράτος. ( σ.σ.το 60% των ακινήτων της ΔΕΜΠ ήταν αφιερώματα στο Ιεροσπουδαστηριο. Όταν έγινε η ΔΕΜΠ πέρασαν όλα σε αυτήν και αυτή έλαβε την υποχρέωση να καλύπτει τα λειτουργικά έξοδα του ιερουσπουδαστηριου)
Στην εκπνοή του 2020 είδαμε ότι εκτός απο την ενίσχυση των παραπολιτικών και παραθρησκευτικών δομών το ιερατείο των τουρκοφρόνων της μειονόητας προωθεί τη δημιουργία παραλλήλων οικονομικών δομών και την προώθηση ενός ιδιότυπου μοντέλου “μειονοτικής οικονομίας” ιδιαιτέρως στον πρωτογενή τομέα ενώ σε εξέλιξη εχουμε και την ενίσχυση των παραλλήλων δομών υγείας στα πλαίσια της “τουρκικής κορονοδιπλωματίας”.
Δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής μας, η αυξανόμενη οικονομική δραστηριότητα στα πλαίσια μιας αναπτυσσόμενης “μειονοτικής οικονομίας” , ειδικά σε περίοδο έντονης οικονομικής δυσπραξίας, που επιδοτείται στην αρχική της φάση από υποκινούμενος μηχανισμούς ξένων συμφερόντων και μετά διεκδικεί την ύπαρξή της μέσα από τις ελληνικές κι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Όλα υπό την επίβλεψη και την χρηματοδότηση της ΤΙΚΑ στελέχη της οποίας εν μέσω πανδημίας συνεχίζουν να αλωνιζουν ανενοχλητα στην περιοχή.
Και στον χώρο της ασφάλειας διαπιστώνονται ελλείμματα στην Θράκη με την ΕΛ.ΑΣ. ήδη ΝΑ καταβάλλει υψηλό τίμημα στον βωμό του Covid19. Εννέα μήνες μετά, με το δεύτερο κύμα του ιού να σαρώνει, η Ελληνική Αστυνομία έχει ανακοινώσει τον εντοπισμό 550 κρουσμάτων εκ των οποίων τα 330 αφορούν στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. που υπηρετούν στην Β. Ελλάδα.
Από τις αρχές του Νοεμβρίου μετράμε επισήμως,συνολικά 53 κρούσματα σε Αστυνομικούς που υπηρετούν στην Αστυνομική Διεύθυνση Ροδόπης . Αυτο δημιουργεί ιδιαίτερο πρόβλημα στην διαχείριση των συλληφθέντων λαθρομεταναστών εκ των οποίων κάποιοι συνδεονται με το διασυνοριακό και διεθνικό οργανωμένο έγκλημα και κύκλους εξτρεμιστών στο εσωτερικό της μειονότητας.
Το έργο των συνεργαζομένων υπηρεσιών όπως η ΕΥΠ δυσκολεύεται επίσης , όχι μόνον απο τον κορονοϊο όταν λ.χ. κρούσμα καταγράφηκε σε στέλεχος της Υπηρεσίας στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας, που έθεσε σε καραντίνα όλο το σταθμό, αλλά και από αποφάσεις-αυτογκόλ της ίδιας της διοίκησης του τοπικού κλιμακίου αφού μετά από εισήγηση του νυν δκτη λύθηκε η σύμβαση με αραβομαθή υπάλληλο με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα αφενημέρωσης υπόπτων αραβοφώνων λαθρομεταναστών ως μελη τζιχαντιστικών ομάδων που διακινούν μετανάστες ναρκωτικά και όπλα και συλλαμβανονται από τις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ.
Το αναπτυξιακό έλλειμμα της Θράκης βρίσκεται σε αλληλένδετη σχέση με την φθίνουσα δημογραφία της περιοχής, κάτι που γίνεται ορατό δια γυμνού οφθαλμού σε όποιον ακολουθήσει δρομολόγια εντός αγροτικών περιοχών και εγκαταλελειμμένων χωριών. Η ποιοτική ανάλυση των δημογραφικών στοιχείων της Θράκης μας δείχνει ότι ο μουσουλμανικός πληθυσμός στη Ροδόπη ήδη υπερβαίνει το 50%, ενώ στην Ξάνθη κινείται πέριξ αυτού του ποσοστού).Στον Έβρο πάλι, ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 12%, ποσοστό που μόνο με απώλειες πολεμικής περιόδου μπορεί να συγκριθεί.Συγκεκριμένα μειώθηκε από τις 158 χιλιάδες στις 139 χιλιάδες και έκτοτε αυξήθηκε ελάχιστα. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι περιοχές του Βόρειου και Κεντρικού Έβρου είναι από τις πιο γηρασμένες της Ελλάδας, με τα ποσοστά ατόμων άνω των 65 ετών να κυμαίνονται από 40% έως και πάνω από 60%.Παρακολουθώντάς τα γεγονότα του Μαρτίου και παρατηρώντας την εκ νέου έξαρση του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης στην περιοχή, οδηγούμαστε στην εκτίμηση ότι στην παρούσα φάση η εμφάνιση ή/και εγκατάσταση ακόμη μικρών σχετικά αριθμών μεταναστών σε ευαίσθητες συνοριακές περιοχές, είναι αρκετό για να ανατραπούν οι ισορροπίες.
Για τους επαΐοντες και δοκησισόφους οι υπεύθυνοι για τα δεινά της Θράκης εντοπίζονται (μόνον) στο τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής. Για τους αναλυτές κι “αναγνώστες” της τοπικής πολιτικής σκηνής το πρόβλημα εντοπίζεται στην απουσία σύγχρονου μηχανισμού ασφαλείας, επανδρωμένου και εξουσιοδοτημένου να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες υβριδικές απειλές του προαιώνιου εχθρού της Ελλάδας.
Ας ελπίσουμε ότι το 2021 θα δούμε το (αθηνοκεντρικό) Κράτος να επιλύει με σοβαρότητα τα προαναφερθέντα προβλήματα…..
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, για την συλλογή στατιστικών στοιχείων και την διασφάλιση της καλύτερης εμπειρίας σας.
Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Tι είναι τα Cookies;