Του Συμεών Σολταρίδη

Αποχή από τα μαθήματα τους και κατάληψη του σχολείου κάνουν οι μαθητές του Ιεροσπουδαστηρίου Κομοτηνής από τα μέσα Δεκεμβρίου 2018 και κανένας δεν ενδιαφέρεται, ούτε και γράφτηκε κάτι , ούτε έγινε αναφορά στα Αθηναϊκά  Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Οι μεν κρατικοί παράγοντες τηρούντες σιγήν ιχθύος ασχολούνται υπηρεσιακά, οι εν αριστερά ευρισκόμενοι μειονοτικοί αδιαφορούν, ενώ οι συντηρητικοί σφυρίζουν αδιάφορα και κατηγορούν ένθεν κακείθεν όλους για την κατάσταση.

Και στην μέση τα παιδιά τα οποία ζούνε μια κατάσταση που δεν τιμά το κράτος , το πολιτικό σύστημα και τους ιθύνοντες. Είναι παιδιά που θα γίνουν ακαδημαϊκοί πολίτες, πολίτες της χώρας και με την θρησκευτική και πολιτιστική τους ιδιαιτερότητα θα κοσμούν την περιοχή. Πρέπει όλοι να ασχοληθούν με το θέμα.

Τα βασικά αιτήματα των μαθητών συνοψίζονται ως εξής:

• Θέλουμε την άμεση κατάργηση της απόφασης που μειώνει την διδασκαλία των μαθημάτων στην μητρική γλώσσα και τα θρησκευτικά στο Ιεροσπουδαστήριο.
• Θέλουμε να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ ελληνόγλωσσου και τουρκόγλωσσου προγράμματος όπως σε όλα τα μειονοτικά σχολεία.

Πολλές φορές σε δοκίμια, άρθρα ή μελέτες, χρησιμοποιούμε τον όρο «Μεντρεσές» ή κατά το Ελληνικότατο, «Ιεροσπουδαστήριο». Ποιοι όμως  γνωρίζουν, πλην ελαχίστων, ότι στην Θράκη υπήρχαν μεντρεσέδες  από το 1585 , επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό την μόρφωση των παιδιών, βασισμένα όμως στην θρησκευτική παιδεία.

Σε σχετική έρευνα μου ανακάλυψα 7 παρόμοια Ιεροσπουδαστήρια, με τελευταίο και πλέον οργανωμένο τον Μεντρεσέ «Χαϊριέ», στην θέση του Μεντρεσέ Σοφταλάρ που δημιουργήθηκε με την προτροπή του τότε Μουφτή Κομοτηνής Χουσείν Μουσταφά Εφέντη το 1949. Σκοπός της ίδρυσης του ήταν , όπως αναφέρεται στο νόμο 694/1977, άρθρο 7, παρ.1, εδ.1 « η κατάρτιση υπευθύνων για τα τεμένη λειτουργών, καθώς και ο διορισμός των αποφοίτων ως εκπαιδευτικών στα μειονοτικά σχολεία».

Επίσης από αυτό το Ιεροσπουδαστήριο και του Εχίνου στην Ξάνθη, μετά πάροδο ετών, άρχισε να «τροφοδοτείται» η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, που ξεκίνησε να βγάζει δασκάλους για τα μειονοτικά σχολεία της Θράκης. Τα λάθη όμως και οι παραλήψεις της Ελληνικής διοίκησης στο μειονοτικό  εφαρμόσθηκαν  και σε αυτά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και βασίζονταν στην διαμάχη μεταξύ των μελών της μειονότητας , παλαιομουσουλμάνων και νεωτεριστών.

Πολλοί ιθύνοντες  πίστευαν στο «διαίρει και  βασίλευε» και δεν πήραν επίσημη θέση ενώ «σεκόνταραν» υπέρ των παλαιομουσουλμάνων και όχι της σύγχρονης εκπαίδευσης της εποχής εκείνης, με το πρόσχημα ότι βασίζονταν στην Κεμαλική αλλαγή γραφής και παιδείας.

Με αυτή την εκπαιδευτική πολιτική ενίσχυσε η πολιτεία τα Ιεροσπουδαστήρια, ενώ τα λάθη της έθιγαν τους τότε μαθητές και μετέπειτα εκπαιδευτικούς . Φυσικά θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα Ιεροσπουδαστήρια, όπως και αργότερα η ΕΠΑΘ βρίσκονταν στον «αέρα» αφού κανένας δεν γνώριζε σε ποιο εκπαιδευτικό καθεστώς και βαθμίδα  βρισκόταν.

Στην αρχή ήταν ένα καθεστώς «άγνωστου δημοτικού», στην συνέχεια ένα ίδρυμα πενταετούς φοιτήσεως και μόλις το σχολικό έτος 2001 χωρίστηκε σε γυμνάσιο και λύκειο με βάση το Νόμο 2621/98 Ξ.Α 136/4 μετατράπηκε σε εξαετούς φοίτησης εκπαιδευτικό ίδρυμα, ενώ οι τίτλοι σπουδών είναι ισότιμοι των δημοσίων , οπότε οι μαθητές δικαιούνται να συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις. Το δε ωρολόγιο πρόγραμμα με την Υπ.απόφαση Γ2 5560/99, ΦΕΚ Β μας παραπέμπει στα δημόσια εκκλησιαστικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, ενώ κατ΄άλλους είναι «ειδικού καθεστώτος» και κατ΄άλλους «θρησκευτικό σχολείο για την θρησκευτική μειονότητα της Θράκης»!

Ένα αλαλούμ, που κανένας, όπως πολλές φορές συμβαίνει στην Θράκη, δεν βάζει το «δάκτυλο του επί τον τύπον τον ήλον» σε θέματα μειονότητας και οι ανευθυνοϋπεύθυνοι σχεδιάζοντας, εκπονώντας μελέτες και προγράμματα αποφεύγουν να λύσουν τα προβλήματα.

Γιατί πράγματι περί ενός προβλήματος πρόκειται αφού το σχολείο βρίσκεται υπό κατάληψη από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2018 , επειδή  ο διευθυντής του Ουζεΐρ Αχμέτ, από μόνος του έκανε αλλαγές στο ωράριο, με αποτέλεσμα έμμεσα να τις δεχθεί το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, να το εφαρμόσει πιλοτικά πέρσι, να το πάρει πίσω φέτος, να επαναφέρει το προηγούμενο πρόγραμμα, να αυξήσει όμως τις ώρες θρησκευτικών μαθημάτων, να μειώσει τις ώρες από 45 λεπτά σε 35 , να τις επαναφέρει σε 45 και τελικά για να αυξήσει τις θρησκευτικές ώρες μείωσε την Τουρκική γλώσσα σε μία και  να την βγάλει από το πρόγραμμα στην τρίτη λυκείου.

Η όλη ιστορία δημιούργησε προβλήματα εκ του μη όντος με αποκορύφωμα τη μείωση των ωρών διδασκαλίας της Τουρκικής γλώσσας η οποία οικειοθελής μείωση αλλοιώνει το πνεύμα των εκπαιδευτικών πρωτοκόλλων.

Το όλο θέμα και πάλι μας οδηγεί στην παλιά διαμάχη «παλαιομουσουλμάνων και κεμαλικών» με απλό θεατή το κράτος το οποίο ακόμη παρά τις προσπάθειες που καταβάλει δεν γνωρίζει ποιο καθεστώς διέπει το Ιεροσπουδαστήριο.

Αλήθεια, εντάσσεται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της μειονότητας; Είναι βακουφικό, αφού ιδρυτής του ήταν ο Μουφτής; Είναι του δημοσίου με θρησκευτικό χαρακτήρα;

Ας πάμε να δούμε τα χαρακτηριστικά του καθενός.

• Μειονοτικό: Σίγουρα δημιουργήθηκε για την μειονότητα. Μπορούμε να το εντάξουμε στα σχολεία για την μειονότητα. Και όμως η πολιτεία δεν το έκανε , αφού τότε θα έπρεπε τα μαθήματα να γίνονται στις δύο γλώσσες συν τα Ισλαμικά μαθήματα, το Κοράνιο και η Αραβική γραφή. Το κράτος μάλλον δεν το ήθελε και δεν το έκανε. Έβαλε όμως Μουσουλμάνο διευθυντή, που αυτό σχετίζεται με τα μειονοτικά σχολεία. Δηλαδή στην Ομογένεια της Πόλης και Ίμβρου στα σχολεία ο διευθυντής είναι Ρωμιός και ο υποδιευθυντής Τούρκος , ενώ στην Θράκη είναι αντίθετα. Άρα αν δεν είναι μειονοτικό, τι είναι;
• Βακουφικό: Σίγουρα βακουφικό δεν είναι αφού οικονομικά στηρίζεται από το δημόσιο και δεν έχει πλέον λόγο ο Μουφτής, αφού ελέγχεται από τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης.
• Δημοσίου με θρησκευτικό χαρακτήρα: Και σε αυτή την κατηγορία δεν εντάσσεται αφού τα μαθήματα γίνονται στα Ελληνικά, ενώ με βάση τις τελευταίες εξελίξεις Κοράνιο, Αραβική και Τουρκική γραφή, ρήσεις του Μωάμεθ και Ιστορία των Θρησκευμάτων συνολικά, εβδομαδιαία γίνονται από 10 μέχρι 7 ώρες , ανά τάξη. Γνωρίζουμε όμως τα ειδικού τύπου σχολεία όπως εκκλησιαστικά, μουσικά έχουν επί πλέον των κανονικών μαθημάτων τους άλλες 15 ώρες εβδομαδιαία. Αυτό όμως δεν ισχύει εδώ αφού πλην των γονέων αντέδρασαν και οι εκπαιδευτικοί.

Οπότε τι γίνεται; Το σχολείο αυτό σε ποια βαθμίδα ανήκει  και ποιο το καθεστώς του; Και στην μέση τα παιδιά. Και αν συνεχιστεί η αποχή και η κατάληψη; Τα παιδιά θα χάσουν την χρονιά τους ή θα βρεθεί μια «μουσεβέζικη» λύση για να τερματιστεί το πρόβλημα; Πολλά χρόνια προβληματίζομαι για τα προβλήματα της μειονότητας που αφήνει να διογκώνονται η Πολιτεία και δεν τα λύνει. Δεν μπορώ μόνο να απαντήσω αν δεν θέλει να τα λύσει, αν αδυνατεί ή αν έχει υπαλλήλους ημιμαθείς και άσχετους!

(πηγή:enetpress)