H Αλεξανδρούπολη σφύζει τον τελευταίο καιρό από κίνηση. Τα τοπικά καταστήματα βιώνουν μια έντονη άνθηση, κάτι που θα ζήλευαν ακόμη και τα διάσημα αιγαιοπελαγίτικα νησιά. Εδώ ο τουρισμός δε σταματά όλη τη χρονιά.

«Ζούμε κυρίως από τους Τούρκους τουρίστες» αναφέρει ο εστιάτορας Κυριάκος Στόγιος, συμπληρώνοντας ότι παρά τις αρχικές επιφυλάξεις πλέον αυτή η νέα τουριστική κίνηση στην περιοχή είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να τους συμβεί. Το εστιατόριό του δεν βρίσκεται στο πολυσύχναστο παραλιακό μέτωπο της πόλης κι όμως είναι πολύ γνωστό στους κύκλους πλουσίων Τούρκων επιχειρηματιών και αξιωματούχων, που δεν διστάζουν να ξοδέψουν εδώ τα χρήματά τους.

Την περασμένη χρονιά το 80% των πωλήσεων έγινε σε Τούρκους. Και παρά το ότι η λίρα καταγράφει πτώση οι επιχειρηματίες της Αλεξανδρούπολης δεν αναμένουν να αλλάξει κάτι στον τζίρο που κάνουν λόγω των Τούρκων. Σύμφωνα με αυτούς καθημερινά εύποροι Τούρκοι κάνουν το ταξίδι στην Αλεξανδρούπολη για αγορές.

Μακριά από τον Ερντογάν

Πάντως σύμφωνα με τους ανθρώπους της αγοράς της Αλεξανδρούπολης δεν πρόκειται για τους απλούς Τούρκους καταναλωτές. Ο Δαμιανός Μακάριος έχει εργαστεί για χρόνια στην Αλεξανδρούπολη και πλέον μπορεί με μια ματιά να καταλάβει το «είδος» των πελατών.

«Όταν κάποιος έρχεται με ένα αυτοκίνητο που κοστίζει 140.000 ευρώ ξέρεις και τι καταναλωτής είναι» λέει ο ίδιος συμπληρώνοντας:

«Πίστευα ότι όλοι τους είναι υποστηρικτές του Ερντογάν αλλά στην πραγματικότητα οι περισσότεροι δεν είναι. Και παρά την πτώση της αξίας της λίρας, εδώ μπορούν να φάνε με λιγότερα χρήματα από ό,τι στη Σμύρνη ή στο Μπόντρουμ».

Μάλιστα πολλοί έρχονται στην Αλεξανδρούπολη για να δοκιμάσουν τους διάσημους ελληνικούς μεζέδες και τα ψάρια. Επίσης εδώ μπορούν να πιουν ξέγνοιαστα αλκοόλ, το οποίο επίσης κοστίζει λιγότερο από ό,τι στην μουσουλμανική Τουρκία. Όπως αναφέρει ο ίδιος, οι Τούρκοι πελάτες ενίοτε ανοίγουν και πολιτικές συζητήσεις. Πρόσφατα,  όπως λέει ο ίδιος, είδαν τον Ερντογάν σε κάποιο ελληνικό κανάλι και αμέσως φώναζαν «Κλείστε την τηλεόραση! Δεν θέλουμε να τον βλέπουμε!».

Ο ξενοδόχος Δημήτρης Ξανθούλης, ιδιοκτήτης πεντάστερου ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης, λέει ότι οι περισσότεροι πελάτες του έρχονται εδώ για τον τζόγο. «Υπάρχει ένα καζίνο πίσω από το ξενοδοχείο και, με την απαγόρευση του τζόγου στην Τουρκία, η Αλεξανδρούπολη καλύπτει έξυπνα αυτή την ανάγκη». Και ο ξενοδοχειακός κλάδος σημειώνει σχεδόν τα μισά κέρδη του χάρη στους Τούρκους. Πάντως ο Δ. Ξανθούλης παρατηρεί μια μικρή μείωση στα έσοδα της τάξης του 10% από τότε που η λίρα άρχισε να χάνει σε αξία και κατανοεί τους λόγους που οι Τούρκοι πελάτες είναι πλέον πιο προσεκτικοί με τα δολάρια και ευρώ που ξοδεύουν.

Μεταξύ Ανατολής και Δύσης

Ωστόσο παρά το ότι οι Τούρκοι τουρίστες είναι ενθουσιασμένοι με την Ελλάδα, δεν είναι ιδιαίτερα πρόθυμοι να μιλήσουν σε δημοσιογράφους. Οι περισσότεροι θέλουν να κρατήσουν χαμηλό προφίλ. Μόνο ένας Τούρκος τουρίστας, που ήθελε όμως να διατηρήσει την ανωνυμία του, δέχτηκε να μιλήσει στη DW: «Είμαι από την Κωνσταντινούπολη, μια πόλη με 15 εκατομμύρια κατοίκους. Η Αλεξανδρούπολη απέχει μόλις 2,5 ώρες από το σπίτι μου και ερχόμενοι εδώ μπορούμε να είμαστε ταυτόχρονα και Ανατολίτες και Ευρωπαίοι.

Υπάρχουν δύο είδη Τούρκων. Αυτοί που είναι πολύ φτωχοί και δεν έχουν επίγνωση της κατάστασης και εκείνοι που είναι πλούσιοι, μοντέρνοι και καλά πληροφορημένοι». Ο ίδιος πάντως πιστεύει ότι η τουρκική οικονομία θα ανακάμψει κυρίως χάρη στην ακμάζουσα βιομηχανία ηλεκτρονικών ειδών και υφασμάτων. Πιστεύει επίσης ότι είναι θετικό το γεγονός ότι τα τουρκικά προϊόντα πωλούνται φθηνά στο εξωτερικό.

Ο νεαρός Τούρκος πιστεύει επίσης ότι η κρίση της λίρας δεν θα κρατήσει για πολύ. Λέει επίσης ότι προτιμά την Ελλάδα για διακοπές, γιατί μπορεί να ταξιδέψει οικονομικά με το αυτοκίνητό του. Πάντως τόσο για τον ίδιο όσο και για τα 20 εκατ. εύπορων Τούρκων φαίνεται ότι η κρίση του εθνικού τους νομίσματος δεν τους πτοεί σε ό,τι αφορά την κατανάλωση. Αυτό μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο Κυριάκος Σρόγιος: «Δεν έχουμε ζήσει την κρίση εδώ στην Αλεξανδρούπολη και για αυτό σίγουρα πρέπει να ευχαριστούμε τους Τούρκους γείτονές μας»

(πηγή: Καθημερινή)