«Δεν θα ήμουν καθόλου αντίθετος να ανοίξει μια συζήτηση για τα προνόμια και τις αποδοχές των βουλευτών, όχι όμως υπό το βάρος λαϊκισμού, δημαγωγίας και παραφουσκωμένων εντυπώσεων»  ανέφερε ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γιώργος Πεταλωτής, στο ραδιοφωνικό σταθμό “Αθήνα 9.84”.

Κύρια σημεία της συνέντευξης του Υφυπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γιώργου Πεταλωτή, στο ραδιοφωνικό σταθμό “Αθήνα 984” και στη δημοσιογράφο Νόνη Καραγιάννη.

Για την εφαρμογή της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου και τη στάση της Γερμανίας

Βασικός μας στόχος, θέση και επιδίωξη είναι η εφαρμογή της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου. Υπάρχει και η βούληση και η αποφασιστικότητα, να εφαρμόσουμε από μέρους μας τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει ως χώρα. Σίγουρα υπάρχει προβληματισμός λόγω της διεθνούς ρευστότητας αλλά και πολλά σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Αυτό που πρέπει να έχουμε κατά νου ως χώρα, είναι πως τα πάντα βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τίποτα δεν είναι σταθερό και δεδομένο ως προς την εφαρμογή του, λόγω της διεθνούς ρευστότητας.

Είναι αλήθεια πως από την Γερμανία αντιμετωπιστήκαμε με σκεπτικισμό, ακόμα και άρνηση. Φαίνεται όμως πως άρχισε και η Γερμανία να βάζει νερό στο κρασί της, αντιλαμβανόμενη η κ. Μέρκελ τα επικίνδυνα παιχνίδια με τη θεωρία του ντόμινο και ότι μια πιθανή κατάρρευση της Ελλάδας θα σήμαινε και κατάρρευση του ευρωπαϊκού συστήματος. Γι’ αυτό άλλωστε μειώνονται διεθνώς και οι φωνές ότι η Ελλάδα πρέπει να βρεθεί εκτός ευρώ και αν αφεθεί στην τύχη της. Και αυτά είναι αποτέλεσμα σκληρής εργασίας, τόσο του Πρωθυπουργού που θα συζητήσει με την κ. Μέρκελ, όσο και του κ. Βενιζέλου που δίνει τιτάνια μάχη σε όλα τα διεθνή fora στην Ουάσιγκτον. Είναι τα πάντα ρευστά, αλλά είναι στο χέρι μας να μεταδώσουμε και την πεποίθηση και την αίσθηση ότι είμαστε αποφασισμένοι και πως ότι αποφασίζουμε το εφαρμόζουμε.

Για Ρέππα-Ραγκούση και το ενιαίο μισθολόγιο

Οι διενέξεις μεταξύ πολιτικών ελάχιστα αφορούν την κοινωνία. Τα προβλήματα του Έλληνα πολίτη είναι τεράστια και μόνο σ’ αυτά πρέπει να κατατείνουμε. Από κει και πέρα το ενιαίο μισθολόγιο, όπως το αντιλαμβανόμαστε και το γνωρίζουμε ως θεωρητική σύλληψη – δεν γνωρίζω τι υπάρχει στα συρτάρια του Υπουργείου Εσωτερικών – έχει συγκεκριμένες αρχές και με αυτές πρέπει να πορευτούμε μέχρι τέλους: Ίδια προσόντα – Ίδια δουλειά – Ίση αμοιβή. Δεν έχουμε δικαίωμα να παρεκκλίνουμε απ’ αυτό, είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης, ισότητας, εξορθολογισμού και εξυγίανσης ενός ανάπηρου δημόσιου τομέα που δημιούργησε και έναν κρατικοδίαιτο, σχεδόν ανύπαρκτο ιδιωτικό τομέα. Γνωρίζω πως είχε ήδη γίνει σημαντική δουλειά και είμαι σίγουρος πως στο τέλος το νομοσχέδιο θα βάζει τέλος στους εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, όπου εργαζόμενοι που μπήκαν στο Δημόσιο από το παράθυρο με ελάχιστα προσόντα και ελάχιστη συνεισφορά στο δημόσιο συμφέρον, να αμείβονται πολλαπλάσια από ανθρώπους που πραγματικά αποτελούν στελέχη για το Δημόσιο.

Για τις δυσκολίες της Κυβέρνησης να προχωρήσει, τις φωνές για συγκυβέρνηση και εκλογές.

Εγώ είμαι πιο απόλυτος από αρκετούς. Οι εκλογές θα ήταν καταστροφή για τη χώρα. Θα ήταν τραγικό, σε μια κρίσιμη στιγμή που καλούμαστε να λάβουμε και να εφαρμόσουμε εθνικές αποφάσεις, εντός διεθνούς κρίσης, την ίδια στιγμή που χώρες με παρόμοια προβλήματα, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία εμφανίζουν ένα συμπαγές πολιτικό προσωπικό, εμείς να μιλάμε για εκλογές. Και μάλιστα με μια αντιπολίτευση και έναν κ. Σαμαρά να δηλώνει από τη ΔΕΘ ότι θα προκαλεί συνεχώς εκλογές μέχρι να πάρει την αυτοδυναμία. Σίγουρα αυτό που απαιτείται σήμερα είναι να υπάρχει μια σύγκλιση και μια συναίνεση των σοβαρών πολιτικών δυνάμεων. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις. Και το λέω με λύπη γιατί θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό να υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες με τη σύνθεσή τους, πραγματικά, θα προσδώσουν διαφορετική εικόνα της χώρας και στο εξωτερικό, αλλά και αίσθηση ασφάλειας στον Έλληνα πολίτη. Όταν όμως βλέπουμε δυνάμεις να παρουσιάζονται στη Βουλή με τα καρβέλια και με ύβρεις και τις κορώνες του κ. Σαμαρά, τότε τα περιθώρια είναι ελάχιστα.

Η προσωπική μου άποψη και εμπειρία είναι ότι το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνηση διαθέτουν το απαραίτητο πολιτικό κεφάλαιο και ότι το πολιτικό κόστος δεν μας αφορά. Ο Έλληνας πολίτης, βάλλεται από τη μία πλευρά, από την άλλη όμως δείχνει τέτοια ωριμότητα, που καλούμαστε τελικά εμείς, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, στοιχειωδώς, να το παρακολουθήσουμε και να του μοιάσουμε. Ο πολίτης που σήμερα υφίσταται τέλος ακινήτων, τέλος επιτηδεύματος, πληρώνει την εφορία του, βλέπει ότι δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη γιατί π.χ. δεν μπορέσαμε ακόμα να συλλάβουμε τη μεγάλη φοροδιαφυγή, αυτό που μας προτρέπει είναι να μην κάνουμε τώρα πίσω και να πάμε μπροστά, για να μη χαθούν οι θυσίες του. Εφόσον αποδείξουμε ότι αυτά που λέμε τα εφαρμόζουμε, θα υπάρξουν και οι κοινωνικές συμμαχίες και το απαραίτητο πολιτικό κεφάλαιο.

Σχετικά με τη “χαλάρωση” στους ρυθμούς της Κυβέρνησης, τα νέα μέτρα και τη στάση της αντιπολίτευσης.

Μη θεωρούμε ότι οι αλλαγές εφαρμόζονται εύκολα και με κάποιον αυτοματοποιημένο τρόπο. Τέτοιες δύσκολες αποφάσεις – και με προσωπικό κόστος για όλους μας, το οποίο όμως δεν μας αφορά – ούτε μπορούσε κανείς να διανοηθεί. Τα πράγματα είναι σαφώς δύσκολα, υπάρχουν ατολμίες και αρρυθμίες, κάνουμε όμως μια απίστευτα δύσκολη δουλειά. Οι αποφάσεις που πρέπει να υλοποιούμε κάθε φορά, για πολύ απλά πράγματα, σκαλώνουν ακόμα και σε υπηρεσιακό επίπεδο, σε στρεβλώσεις δηλαδή και στους ρυθμούς της δημόσιας διοίκησης. Είμαι όμως πεπεισμένος πως στο τέλος θα εφαρμόσουμε αυτά που πρέπει γιατί πλέον δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όλοι παραμερίζοντας τους “ψευτοπαλικαρισμούς”, αυτούς που ακούμε συχνά από βολεμένους επαγγελματικούς συλλόγους που προτρέπουν να “μην πληρωθεί το τάδε χαράτσι”, ή από πολιτικές δυνάμεις οι οποίες στα του οίκου τους κάνουν περικοπές και απολύσεις αλλά στους πολίτες δείχνουν το δρόμο της ανυπακοής και του γκρεμού. Και αναφέρομαι φυσικά στην υποκρισία του ΚΚΕ και την ασυδοσία πράξης και σκέψης του ΣΥΡΙΖΑ.

Για τις αποδοχές και τα προνόμια των βουλευτών

Θα μου ήταν πολύ εύκολο και θα ακουγόταν ωραία στα αυτιά του καθενός να πω πως σε αυτές τις εποχές πρέπει να περιοριστούν τα προνόμια και οι αποδοχές των βουλευτών. Ως Υφυπουργός αμείβομαι λιγότερο από έναν βουλευτή γιατί δεν συμμετέχω σε επιτροπές. Αυτές οι αμοιβές, των επιτροπών, έχουν περικοπεί στο μισό, προνόμια υπαρκτά και παραφουσκωμένα έχουν επίσης μειωθεί στο μισό και καλώς έχουν μειωθεί, ενώ η συνολική αμοιβή έχει μειωθεί κατά 40%. Αυτό σημαίνει ότι έχει ήδη υπάρξει εξορθολογισμός. Τέτοιου είδους συζητήσεις είναι προσχηματικές και αποπροσανατολίζουν από τα πραγματικά προβλήματα. Μην απαξιώνουμε κι άλλο ένα ήδη απαξιωμένο πολιτικό σύστημα. Είμαι μόλις 4 χρόνια βουλευτής, στη δεύτερη πλέον θητεία μου και δίνουμε σήμερα – και οι 300 – έναν τιτάνιο αγώνα, με τη συνείδησή μας, με τον απολογισμό που πρέπει να παρουσιάσουμε ενώπιον των πολιτών. Εργαζόμαστε όλοι πολύ πιο σκληρά από ότι στο παρελθόν. Συνεπώς, δεν θα ήμουν καθόλου αντίθετος να ανοίξει μια συζήτηση για τα προνόμια και τις αποδοχές των βουλευτών, όχι όμως υπό το βάρος λαϊκισμού, δημαγωγίας και παραφουσκωμένων εντυπώσεων.