Τo προηγούμενο χρονικό διάστημα, στελέχη της Λαϊκής Συσπείρωσης του Δήμου Κομοτηνής πραγματοποίησαν συναντήσεις με φορείς και συλλόγους που δραστηριοποιούνται στους τομείς  πρόνοιας, μέριμνας και εκπαίδευσης ΑμεΑ στον Δήμο μας, προκειμένου να ενημερωθούν και να λάβουν γνώση των προβλημάτων που βιώνουν στην καθημερινότητά τους συμπολίτες μας, οι οποίοι αντικειμενικά αντιμετωπίζουν αυξημένες ανάγκες.

Πιο συγκεκριμένα έγιναν οι παρακάτω συναντήσεις:

• Την Τετάρτη 27 Φλεβάρη στα γραφεία του Σωματείου ΑμεΑ Περιφερειακής Ενότητας Ροδόπης με τον πρόεδρο του σωματείου κ. Τρύφωνα Καρούντζο.
• Την Δευτέρα 4 Μαρτίου στις εγκαταστάσεις του Συλλόγου Ατόμων με Κινητικά Προβλήματα και Φίλων «Περπατώ» με τους  κ. Αθανάσιο Νταντανίδη, Σπύρο Νταντανίδη και Μιχάλη Ραγκούση, μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου.
• Την Τρίτη 12 Μαρτίου με τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ροδόπης κ. Μαρίνο Κωνσταντινίδη.
• Την Τετάρτη 13 Μαρτίου στα γραφεία του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών και Ενηλίκων με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή, Αυτισμό και Asperger (ΔΑΔΑΑ) με τα μέλη του Δ.Σ. Συλλόγου κ. Ευάγγελο Λαφτσή, Δημήτρη Αναστασόπουλο, Ευγενία Εξακοΐδου, Αναστασία Στεφανίδου και Νίκο Αρβανίτη.

Το περιεχόμενο των συζητήσεων αντανακλά την πραγματικότητα στο Δήμο Κομοτηνής και ευρύτερα στους συγκεκριμένους τομείς (ΑμεΑ, Ειδική Αγωγή). Αναδείχθηκαν τα προβλήματα που απαιτούν λύσεις, άμεσα και μεσοπρόθεσμα.

Από τη μία μεριά οι σύλλογοι, οι οποίοι πασχίζουν με ίδια μέσα κυρίως, να διευκολύνουν την καθημερινότητα των μελών τους και σε πολλές περιπτώσεις να δώσουν λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Και από την άλλη πλευρά η Τοπική Διοίκηση, η οποία λειτουργεί μέσα σε ένα υποχρηματοδοτούμενο και κυρίως ανταποδοτικό πλαίσιο, παρέχει τις ελάχιστες δυνατές λύσεις για τους συνδημότες μας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους αυξημένα προβλήματα, εξαιτίας της αναπηρίας τους.

Δεν υπάρχει δομή για την καταγραφή των ατόμων με αναπηρία, ούτε σε επίπεδο δήμου, αλλά ούτε και σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας.

Δεν λειτουργεί και δεν λειτούργησε ποτέ η ειδική πισίνα υδροθεραπείας για άτομα με κινητικές αναπηρίες στο ΚΕΦΙΑΠ.

Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες ειδικές αθλητικές εγκαταστάσεις, αλλά και οι υπάρχουσες δεν είναι διαμορφωμένες κατάλληλα ώστε να καλύπτουν τα εξειδικευμένα προγράμματα άσκησης, άθλησης των ΑμεΑ. Για παράδειγμα κάποιες ανάγκες μπορεί να καλύψει η επαναλειτουργία, του κολυμβητηρίου της Κομοτηνής. Όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα αναγκάζονται να κάνουν την άσκηση, στο πλαίσιο της θεραπευτικής αγωγής που ακολουθούν, στο κολυμβητήριο του ΔΠΘ. Επίσης δεν υπάρχει γυμναστήριο με τα κατάλληλα όργανα γυμναστικής που να καλύπτουν τις ανάγκες των ατόμων με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή, Αυτισμό και Asperger, ενώ οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την άσκηση/άθληση των ατόμων αυτών.

Τα τελευταία χρόνια έχουν «ξηλωθεί» σχεδόν όλες οι παιδικές χαρές, χωρίς επίσης να υπάρχει κάποια προοπτική για την άμεση εγκατάσταση νέων, στο σύνολο του δήμου. Οι όποιες παρεμβάσεις ιδιωτικών φορέων για την εγκατάσταση παιδικών χαρών αποτελούν σταγόνα στο ωκεανό και δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στην ουσία του.  

Η έναρξη της παράλληλης στήριξης καθυστερεί και σε αρκετές περιπτώσεις φθάνει μέχρι τους μήνες Μάρτιο, ακόμη και Απρίλιο, γεγονός που επιβαρύνει τους γονείς με πρόσθετα έξοδα για την κάλυψη αυτής της ανάγκης με την πρόσληψη του ανάλογου εκπαιδευτικού προσωπικού. Όπως μας περιγράφουν οι γονείς παιδιών με αναπηρία παραμένουν τα προβλήματα σε αυτό τομέα.

Με την αλλαγή της διαδικασίας πληρωμής δαπάνης από τον ΕΟΠΥΥ, υπάρχει επιπλέον καθυστέρηση στην πληρωμή για τις συνεδρίες με λογοθεραπευτές και εργοθεραπευτές από τον ΕΟΠΥΥ. Πλέον απαιτείται η συγκέντρωση πλήθους βεβαιώσεων από διάφορες ιατρικές ειδικότητες, και πάλι όμως η αποζημίωση τελεί υπό την αίρεση της σύμβασης των ειδικών θεραπευτών (λογοθεραπευτών και εργοθεραπευτών) με τον ΕΟΠΥΥ. Από την άλλη μεριά έχει γίνει και νέα περικοπή στον αριθμό των συνεδριών.

Σε ό,τι αφορά την αυτονόητη κατά τα άλλα πρόσβαση και τη βελτίωση της καθημερινότητας, όσα ελάχιστα έχουν γίνει (ράμπες, πεζοδρομήσεις κ.λπ) αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό αφού οι υποδομές παραμένουν ανεπαρκείς, καθιστώντας την καθημερινότητα των ΑμεΑ κυριολεκτικά ένα Γολγοθά στην πρόσβαση και τα ίδια τα άτομα κάθε άλλο παρά αυτόνομα.

Παράλληλα με τις ελλείψεις υποδομών (σε δημόσια κτήρια, σχολεία κ.λπ.), αξίζει να σημειωθεί ότι ένα καλό και ασφαλές ελαφρού τύπου αναπηρικό αμαξίδιο, που μπορεί να εξασφαλίσει ένα σημαντικό ποσοστό αυτονομίας, κοστίζει πάνω από 3.000 ευρώ, με τον ΕΟΠΥΥ να καλύπτει 1.000 ευρώ κυρίως για βαριές αναπηρίες (παραπληγίες κλπ.). Πώς να το αποκτήσει άραγε εκείνος-η που του-ης έχουν πετσοκόψει τα ΚΕΠΑ το επίδομα αναπηρίας; Πώς να το αποκτήσει ο άνεργος ΑμεΑ τη στιγμή που η ανεργία φτάνει μέχρι και το 90% σε αυτά τα άτομα; Και αυτό αφορά μονάχα ένα από τα απαραίτητα βοηθήματα της αναπηρίας. Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα που χρειάζονται πρόσθετα μέλη.

Εκφράστηκε η ανάγκη σταθερής εργασίας για τους ΑμεΑ, η οποία πρέπει να είναι με κατάλληλα διαμορφωμένες συνθήκες εργασίας, έτσι ώστε να έχουν την αυτονομία τους, βιοπορισμό, να μπορούν να κάνουν οικογένεια κ.λπ. Τα προγράμματα προσωρινής απασχόλησης ΟΑΕΔ, η διάρκεια των οποίων έχει περικοπεί περαιτέρω από 3+1 έτη στα 1+1 ή και λιγότερο, δεν εξασφαλίζουν σταθερή εργασία.

Από τις επαφές που είχαμε με τα σωματεία ΑμεΑ επιβεβαιώθηκε ότι  στο οικονομικό σύστημα που ζούμε, οτιδήποτε δεν αποφέρει άμεσα κέρδος και δεν είναι ανταποδοτικό δεν χρηματοδοτείται από το κράτος-δήμους κ.λπ. Θεωρείται κόστος η ανθρώπινη ζωή, το δικαίωμα των παιδιών να ζήσουν σε ένα όμορφο, υγιές και ασφαλές περιβάλλον. Για την Λαϊκή Συσπείρωση αποτελεί προτεραιότητα να υπάρχει σχεδιασμός στον τομέα της υγείας – πρόνοιας, ένα ενιαίο σύστημα κρατικής στήριξης που θα περιλαμβάνει την έγκαιρη διάγνωση, τη στήριξη με προγράμματα, υποδομές και πλήρη κρατική χρηματοδότηση, ώστε να μην εξαρτάται από τη φιλανθρωπία είτε από προσωρινά προγράμματα χρηματοδότησης. Και σ’ αυτή την κατεύθυνση, θα συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις μας στον δήμο αλλά και μέσα στο κίνημα, αγωνιστικά. 

Εκφράζουμε την πλήρη υποστήριξή μας, τη συμπαράστασή μας στον αγώνα που κάνουν οι εργαζόμενοι αυτών των δομών, σε όλη αυτήν την προσπάθεια, γιατί ακριβώς είναι καθήκον της κοινωνίας, θεωρούμε ότι είναι καθήκον των δημοτικών παρατάξεων και υποχρέωσή τους να αναδείξουν αυτά τα προβλήματα.

Απαιτείται γενναία χρηματοδότηση, απαιτείται αυτές οι δομές να τις αναλάβει το κράτος, έτσι ώστε να χρηματοδοτούνται, να υπάρχουν νοσηλευτές, να υπάρχουν ειδικότητες, να υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θα βοηθούν τα παιδιά με νοητική υστέρηση, τους συνανθρώπους μας με κινητικές αναπηρίες ή με οποιαδήποτε άλλα προβλήματα. Είναι καθήκον της κοινωνίας να βοηθήσει τους συνανθρώπους μας, τα παιδιά μας, να αντιπαλέψει ρατσιστικά φαινόμενα και βεβαίως να στηρίξει όλες τις δομές και τις αναγκαίες υποδομές που χρειάζονται, έτσι ώστε αυτοί και οι οικογένειές τους να ζουν ανθρώπινα, σε ένα πολιτισμένο περιβάλλον.

Κι εδώ πρέπει να συμβάλουν και οι μαζικοί φορείς του κινήματος και οι δήμοι και οι Περιφέρειες και οι κυβερνήσεις. Και απ’ αυτήν τη σκοπιά υποσχεθήκαμε  στους ανθρώπους, που μας ενημέρωσαν αναλυτικά για τη λειτουργία των φορέων τους, ότι η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Κομοτηνής θα κάνει ό,τι περνάει απ’ το χέρι της να διεκδικήσει, να πιέσει, ώστε να επιλύονται συνεχώς ζητήματα και μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο και έξω απ’ αυτό, αν χρειαστεί, με αγώνες στο δρόμο.

Διεκδικήσεις-Θέσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης:

• Η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας σε υγεία-πρόνοια, μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο με ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν, χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, όπου όλες οι παροχές θα είναι δωρεάν από το κράτος με βάση τις ανάγκες και με αποκλειστικά επιστημονικά κριτήρια. Θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι όπως σήμερα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Με πλήρη κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας, με αντίστοιχη αύξηση των κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, με φορολόγηση του κεφαλαίου, με κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Με μαζικές προσλήψεις υγειονομικών και κάθε κατηγορίας εργαζομένων για τους φορείς υγείας.
• O οποιοσδήποτε χρειάζεται υπηρεσίες, γενικότερα υγείας-πρόνοιας δεν πρέπει να πληρώνει. Την ευθύνη λειτουργίας και χρηματοδότησης τέτοιων υπηρεσιών και δομών πρέπει να την έχει το κράτος.
• Δωρεάν και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες πρώιμης διάγνωσης, έγκαιρης παρέμβασης, Εκπαίδευσης, Ειδικής Αγωγήςκαι αποκατάστασης των ΑμεΑ.

• Κανένα παιδί με αναπηρία στο σπίτι του, επειδή δεν υπάρχει το ανάλογο μόνιμο προσωπικό και η δημόσια και δωρεάν ειδική σχολική μονάδα για να το στηρίξει.

• Πολιτική πρόληψη της αναπηρίας. Να σταματήσουν τα σφαγεία των ΚΕΠΑ. Να μην περάσουν τα σχέδια για το πετσόκομμα των επιδομάτων και των συντάξεων αναπηρίας και της μείωσης κατά 50% των δημοσίων δαπανών για την πρόνοια. Να καλύψει 100% ο κρατικός προϋπολογισμός τις ανάγκες για φάρμακα, θεραπείες, τεχνικά βοηθήματα. Καμία πληρωμή από τους ανάπηρους και τις οικογένειες τους ανεξάρτητα αν είναι εργαζόμενοι ή άνεργοι, ασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι, Έλληνες ή μετανάστες.
• Να λειτουργήσει η υδροθεραπεία στα ΚΕΦΙΑΠ, που φτιάχτηκε αλλά δεν δούλεψε ποτέ.
• Να δημιουργηθούν οι κατάλληλες κτηριακές υποδομές για σχολεία. Ειδικό Δημοτικό Σχολείο-Νηπιαγωγείο. Δημιουργία ΕΕΕΕΚ στους Υφαντές.

• Να στελεχωθούν οι δομές ειδικής αγωγής με μόνιμο προσωπικό
• Να διοριστούν τώρα όλοι οι απαραίτητοι εκπαιδευτικοί και συνοδοί για την παράλληλη στήριξη.
• Καμία πληρωμή από τους γονείς για παράλληλη στήριξη, συνοδεία, Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Είναι υποχρέωση του κράτους και πρέπει ν’ αναλάβει.
• Να καλυφτούν όλες οι ανάγκες σε επιστημονικό, παιδαγωγικό προσωπικό για να εξασφαλιστεί αυτό που είναι προαπαιτούμενο της ειδικής παρέμβασης, η ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ και παραπέρα η διεπιστημονική υποστήριξη στο κατάλληλο σχολικό πλαίσιο για κάθε παιδί με βάση τις προσδιορισμένες ειδικές ανάγκες του.
• Εδώ και τώρα να καλυφτούν όλα τα παιδιά, που είναι σε αναμονή και να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τις νέες περιπτώσεις που εντοπίζονται, χωρίς καμία επιβάρυνση των γονέων.
• Γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό στον ΕΟΠΥΥ, για να εξασφαλιστούν δωρεάν όλες οι αναγκαίες θεραπείες για τα παιδιά μας χωρίς καμία περικοπή.

• Οι αμοιβές για όσους συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ, να επανέλθουν στο επίπεδο που ήταν πριν την κρίση, να αποζημιώνονται τακτικά κάθε μήνα για τις εργασίες τους.