Η Διανομαρχιακή Επιτροπή Ροδόπης – Έβρου ενάντια στη μεταλλουργία και εξόρυξη χρυσού πραγματοποίησε το απόγευμα του Σαββάτου 4 Ιουνίου εκδήλωση για τα μεταλλεία χρυσού στο χώρο της «Πολιτιστικής Κίνησης». Την εκδήλωση συνδιοργάνωσε με την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και τον Δήμο Κομοτηνής.

Το τελευταίο διάστημα και κυρίως στον νομό Έβρου οι μεταλλευτικές εταιρείες επιχειρούν να προωθήσουν μέσω δημοσιότητας,τα συμφέροντά τους. Έτσι η εκδήλωση της Διανομαρχιακής Επιτροπής και η συζήτηση που για άλλη μια φορά προκάλεσε , φανέρωσε για πολλοστή φορά την πραγματική διάσταση του προβλήματος.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι επιχειρείται τα τελευταία χρόνια η αδειοδότηση και λειτουργία βιομηχανικών μονάδων παραγωγής χρυσού σε περιοχές της Μακεδονίας (Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης των μεταλλείων Χαλκιδικής) και Θράκης (μεταλλεία Σαπών και Περάματος) με κυάνωση των πετρωμάτων. H διεργασία ήδη εφαρμόζεται σε μεταλλεία της Μικράς Ασίας (πχ Ovacik) στην Τουρκία ενώ πρόσφατα επιχειρείται να τεθεί σε λειτουργία μία αντίστοιχη μονάδα στο Kirdzali της Βουλγαρίας, πέρα από το κοίτασμα Ada Tepe στο Κrumovgrad της χώρας αυτής.

Στην εκδήλωση συμμετείχε πλήθος κόσμου και παραβρέθηκαν μεταξύ των άλλων ο Δήμαρχος Κομοτηναίων, Γιώργος Πετρίδης, οι περιφερειακοί σύμβουλοι Τάκης Χαρίτου, επικεφαλής της παράταξης «Αριστερή Οικολογική Συνεργασία» και ο Θανάσης Μακρής, επικεφαλής της παράταξης «Οικολογία Αλληλεγγύη» , μέλη της Διανομαρχιακής Επιτροπής Ροδόπης-Έβρου κατά του χρυσού, μέλη οικολογικών και πολιτιστικών συλλόγων και οργανώσεων και αρκετοί πολίτες.

Ομιλητές της εκδήλωσης ήταν ο ο κ. Θεοχάρης Ζάγκας, Καθηγητής Σχολής Δασολογίας και Φυσικού περιβάλλοντος Α.Π.Θ. και ο κ. Δανιήλ Σεργκενλίδης Λέκτορας Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. Στην εκδήλωση επισημάνθηκαν από τους ομιλητές οι επιπτώσεις από τις εγκαταστάσεις μεταλλείων χρυσού τόσο στο περιβάλλον όσο και στους ανθρώπους. Και όλα αυτά έναντι ορισμένων ημερομισθίων, ενώ θα χάνονται, όπως τόνισαν, χιλιάδες άλλες θέσεις εργασίας σε εναλλακτικές δραστηριότητες (αλιεία, τουρισμός, γεωργία, μελισσοκομία κ.λπ.) και η περιοχή θα κληρονομήσει τις καταστροφικές επιπτώσεις από την τρομακτικά ρυπογόνο μεταλλευτική δραστηριότητα.

«Περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μεταλλευτική δραστηριότητα και προοπτικές ανάπτυξης ορεινών περιοχών»

Ο Καθηγητής Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος Α.Π.Θ. , πρόεδρος της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρίας ,κ. Θεοχάρης Ζάγκας – επικεντρώθηκε τόσο στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μεταλλευτική δραστηριότητα , όσο και σε θέματα αποκατάστασης βασισμένος στην εικοσάχρονη έμπρακτη πείρα του. “Γιατί ένας δασολόγος, περιβαλλοντολόγος, πανεπιστημιακός μιλάει για τις επιπτώσεις των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων; Απ’ την εμπειρία μας, τις περισσότερες φορές – όταν εγκαταλείπεται ένας μεταλλευτικός χώρος είναι ακατάλληλος για οτιδήποτε, και καλούμαστε εμείς να διορθώσουμε τα αδιόρθωτα. Και η λύση την οποία βρίσκουμε είναι να φυτέψουμε κάποια είδη εκεί επάνω – κι αυτό λέγεται αποκατάσταση. Και ξεκαθαρίζω εκ προοιμίου ότι αποκατάσταση δεν υπάρχει, γιατί οι ζημιές οι οποίες προκαλούνται είναι ανεπανόρθωτες. Έχοντας αυτή τη γνώση είμαι κατηγορηματικός ότι θα πρέπει να ενεργήσουμε σε επίπεδο πρόληψης και να μην επιτρέψουμε να καταστρέψουν την χώρα μας. ”

Όπως ανέφερε ο κ.Ζάγκας «λόγω της οικονομικής κρίσης έχει ανοίξει η όρεξη στους χρυσοθήρες, τους ανθρώπους αυτούς που έχουν είτε ως επάγγελμα είτε ως χόμπι την μεταλλευτική δραστηριότητα και ούτε λίγο ούτε πολύ θέλουν να καταστρέψουν την Ελλάδα, χωρίς δυστυχώς η Ελλάδα να ωφεληθεί οικονομικά από αυτήν την ιστορία. Το μόνο που μας επαγγέλλονται είναι κάποιες θέσεις εργασίας θανάτου, καθώς είναι θέσεις σ’ ένα άκρως ανθιυγεινό επάγγελμα. Έχουμε άπειρες εναλλακτικές λύσεις για την εξεύρεση παρόμοιων θέσεων εργασίας. Το πιο σημαντικό θέμα που με κάνει αρνητικό είναι ότι δημιουργούνται μόνιμες και μη αντιστρεπτές βλάβες στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας. Αντίστοιχες βλάβες δεν έχουν σημειωθεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στην ελληνική ύπαιθρο κι αυτές έχουν να κάνουν με την καταστροφή των εδαφών, των υδάτινων πόρων και των αρχέγονων δασών, τα οποία σπανίζουν σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο».

Ο κ. Ζάγκας απαντώντας σε ερώτηση αναφορικά με το «σε τι βαθμό θα μολυνθεί το περιβάλλον από την συγκεκριμένη μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή μας» ανέφερε πως «εδώ βρίσκουμε πολύ μικρές ποσότητες χρυσού, για να βγάλουμε για παράδειγμα ένα-δύο γραμμάρια θα πρέπει να καταστρέψουμε έναν τόνο ή και παραπάνω πολύτιμης γης . Δε θα μιλούσαμε γι’ αυτό το θέμα αν η τιμή του χρυσού ήταν σε μικρότερα επίπεδα, δηλαδή σε χαμηλότερες τιμές ή αν δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τα φοβερά παιχνίδια εντυπωσιασμού σε χρηματιστήρια, σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και σε διάφορα εθνικά και διεθνή φόρουμ. Το σίγουρο είναι ότι η περιοχή αυτή στην οποία θα γίνει αυτή η επέμβαση είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλο , θα είναι αφιλόξενη από εδώ και πέρα για τους κατοίκους και ανάλογα με την κλίμακα η οποία θα επικρατήσει θα διώξει τον κόσμο σε μικρότερη ή μεγαλύτερη ακτίνα».

Απέναντι στους φορείς που μιλάνε για δημοψήφισμα κι αν οι πολίτες μπορούν να πάρουν θέση, ο κ. Ζάγκας τόνισε πως «Δεν είναι θέμα δημοψηφίσματος αλλά ειδικής γνώσης. Σας μιλώ σαν ειδικός επιστήμονας που έχω αυτή την ειδική γνώση και εκ των προτέρων γνωρίζω πού θα φτάσουμε. Αν κοιτάξουμε όλες αυτές τις μεταλλευτικές και εξορυκτικές γενικότερα δραστηριότητες καμία δε φτάνει σύμφωνα με τον σχεδιασμό στο τέρμα. Μόλις κάτι αλλάξει, μετά από λίγα χρόνια δραστηριότητας , οι εταιρείες αυτές φεύγουν σε μια νύχτα αφήνοντας τα κουφάρια τους στην τοπική κοινωνία και μαζί τα δισεπίλυτα προβλήματα».

« Χρυσωρυχεία Θράκης : Ανάπτυξη ή υπονόμευση του μέλλοντος της Θράκης;»

Από την πλευρά του κ. ο Δανιήλ Σεργκενλίδης Λέκτορας Κτηνιατρικής Σχολής Α.Π.Θ . , μέλος της Διανομαρχιακής Επιτροπής Ροδόπης-Έβρου κατά της εξόρυξης και μεταλλουργίας χρυσού σε δηλώσεις του τόνισε πως έχει τεκμηριωθεί επανειλλημένως η άποψη της Διανομαρχικής Επιτροπής Ροδόπης-Έβρου ότι η εξόρυξη του χρυσού στην περιοχή κάθε άλλο παρά ανάπτυξη αποτελεί. «Είναι ουσιαστική υπονόμευση διότι εξαφανίζει κάθε άλλου είδους προοπτική ανάπτυξης, την εξανεμίζει ουσιαστικά και ταυτόχρονα καταστρέφει όποιες θέσεις εργασίας θα μπορούσε να υποστηρίξει το περιβάλλον αυτής της περιοχής. Οι ευαγγελιζόμενες θέσεις εργασίας σε καμία περίπτωση δε μπορεί να αντισταθμιστούν με αυτές τις απώλεις των οικονομικών δραστηριοτήτων που προκαλεί μία τέτοιου είδους μονοσήμαντη ανάπτυξη. Και μάλιστα η μονοσημαντότητα της ανάπτυξης αυτής έχει κι άλλον έναν περιοριστικό χαρακτήρα , ότι θα είναι για ελάχιστα χρόνια».

Αναφορικά με την πολιτική στασιμότητα απέναντι στο θέμα του χρυσού και σχετικά με τον μεταλλευτικό κώδικα ο κ. Σεργκενλίδης ανέφερε πως «Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα πάνω σ’ αυτό το κομμάτι και ασφαλώς είναι ζήτημα της πολιτείας να πάρει μια οριστική απόφαση αν θα σταματήσει αυτό το έργο και να σταματήσει αυτή τη διελκυστίνδα ανάμεσα στις εταιρίες και σε εμάς. Άλλωστε οι κάτοικοι της περιοχής μας είναι απαράδεκτο να καλούνται να πάρουν αποφάσεις μαζί με εταιρείες. Εμείς μιλάμε με μια κυβέρνηση. Είμαστε οι πολίτες μιας χώρας. Επομένως την απόφαση πρέπει να την πάρει η κυβέρνηση. Δε μπορώ να καταλάβω πως επανειλλημμένες φορές πρωθυπουργοί και υπουργοί δηλώνουν ότι είναι εναντίον της εξόρυξης χρυσού και ότι είναι με το μέρος των κατοίκων εφόσον αυτοί δε θέλουν την εξόρυξη χρυσού και παρόλα αυτά δεν προβαίνουν σε καμία ενέργεια προκειμένου να σταματήσει αυτή η όχληση της περιοχής. Έχουμε αποφασίσει επανειλλημμένες φορές και το ξέρουν. Τι συμβαίνει; Γιατί δεν προχωρούν; Εμείς φυσικά είμαστε αταλλάντευτοι στη θέση μας, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα , ούτε φαίνεται στον ορίζοντα ότι είναι δυνατόν να αλλάξει και να γίνει μια συμβατή με βιώσιμη ανάπτυξη τέτοιου είδου εξορυκτική δραστηριότητα».

Θα πρέπει να απαντηθεί, δηλαδή, το ερώτημα πως εννοούν την «ανάπτυξη», από ποιους θα πραγματοποιηθεί, με ποιούς όρους και για ποιόν; Να απαντηθεί πειστικά και μέσα από κανονικές και με ίσους όρους συμμετοχής σε «διαβουλεύσεις», τις οποίες μέχρι τώρα συχνά ανακοίνωνε το ΥΠΕΚΑ (Υπουργείο Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής), αλλά παρά τις υποσχέσεις της Υπουργού κ. Μπιρμπίλη και της Γ. Γραμματέως κ Καραβασίλη, συνεχώς αναβάλλει ή μεταφέρει από την Ιερισσό στην …Αθήνα, όπου φυσικά δεν είναι εφικτό να κατεβούν οι απλοί θιγόμενοι πολίτες, παρά μόνο οι άνθρωποι της εταιρείας. Με αυτή τη διαδικασία δεν εξυπηρετείται ασφαλώς ο διάλογος, αλλά με το πρόσχημα της εξόδου από τη συνολική οικονομική δυσπραγία των κατοίκων της περιοχής διευκολύνεται η εταιρεία. Και μόνο να έβλεπε κανείς τις εικόνες των περιοχών όπου πραγματοποιήθηκε μεταλλευτική δραστηριότητα και εξόρυξη χρύσου, πολλές από αυτές τις περιοχές μάλιστα δίπλα μας σε γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία και η Βουλγαρία αλλά και τα άλλα στοιχεία της υπό κρίση Μ.Π.Ε. (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) που παρουσίασαν οι ομιλητές κατά την εκδήλωση, θα αντιλαμβανόταν το μέγεθος της καταστροφής που θα ακολουθήσει, αλλά και τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν για τα νερά, την οικονομία και την υγεία των κατοίκων, αν πραγματοποιηθούν οι επενδύσεις.

Όπως πολύ σωστά τονίστηκε από τους ομιλητές ο όρος «ανάπτυξη» θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον όρο «αειφόρος ανάπτυξη». Η «αειφόρος ανάπτυξη» όμως, προκειμένου να περάσει από τη θεωρία στην πράξη χρειάζεται εκτός από τους ειδικούς, διορατικούς πολιτικούς άλλα πάνω από όλα καλά ενημερωμένους και ενεργούς πολίτες.

Στο τέλος των ομιλιών ακολούθησε ψυχαγωγικό πρόγραμμα με «επίχρυση» παράσταση Καραγκιόζη από τον Γιάννη Βουλτσίδη και μουσική συναυλία από τον Χρήστο Χατζόπουλο και τους συνεργάτες του.