Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Κοιτάζοντας πίσω από την πάγια συνήθεια ενός «κοινότυπου» δώρου για μία ακόμη ημέρα αγάπης προς τις μητέρες (μας), αναζητούσα το μήνυμα της μέρας, κάτι ανάμεσα στην αγάπη για τη Μητρότητα και την αγάπη για την Μητέρα..

Σταματώντας για λίγο στη βιτρίνα του Δημοκρίτειου Βιβλιοχαρτοπωλείου η ματιά προσπέρασε το λιτό και συμπαθητικό τραπεζάκι με τις  «ιδέες δώρων για τη Γιορτή της Μητέρας» και καρφώθηκε στην κυριολεξία σε ένα βιβλίο με ωραία γαλάζιο εξώφυλλο: Μητρότητα, η δύναμη στην αδυναμία….

Δύο μητέρες μοιράζονται τους προβληματισμούς τους….

 Για τη μητρότητα, για τον τόσο σημαντικό ρόλο του πατέρα, για τις δυσκολίες της εποχής, για το εκπαιδευτικό σύστημα που για χρόνια σακάτευε τη δημιουργικότητα και τη συνεργασία και έβγαζε ανθρώπους ανταγωνιστικούς και μοναχικούς. Η μητρότητα πέραν της ευτυχίας, της ολοκλήρωσης μπορεί να φέρει πολλές δυσκολίες. Μπορεί να γίνει ένας αγώνας. Μπορεί σε αυτήν να κινδυνεύσεις να χάσεις τον εαυτό σου ή το χειρότερο, το θάρρος σου.

Στη διάρκεια της συνομιλίας αυτής η έμπειρη μητέρα των δύο παιδιών με αυτισμό ανακαλεί στιγμές από την οικογενειακή της πορεία. Μιλάει ανοιχτά για τη διαφορετικότητα, για τις τρομερές δυσκολίες του αυτισμού, για τα συναισθήματά της, για τη δύναμη που βρήκε μέσα στην αδυναμία τη δική της, των παιδιών της, του συστήματος. Η πλούσια εμπειρία της, η τόσο επώδυνη κάποιες φορές πορεία μητρότητας τής έμαθε πολλά, ήταν ένα ταξίδι πάνω από όλα στην αυτογνωσία. Για να φροντίσει τα παιδιά της, έπρεπε να φροντίσει τον εαυτό της.

Όποιο δώρο κι αν κάνουμε στις μητέρες της ζωής μας να μην ξεχνάμε ότι «Η μητέρα χρειάζεται και για τον εαυτό της τη δύναμη και τη χαρά που θέλει να εμφυτεύσει στο παιδί της»…

Χρόνια Πολλά Μαμά…