της Κικής Σταματόγιαννη

Στην Ελλάδα της κρίσης, που ο οδοστρωτήρας των Μνημονίων επιχειρεί να σαρώσει τα πάντα, κάποιοι και κάποιες επιμένουν και αντιστέκονται. Τη στιγμή που ισοπεδώνονται κατακτημένα δικαιώματα σε κάθε πεδίο δράσης, κάποιοι και κάποιες συνεχίζουν και παλεύουν από όποιο μετερίζι έχουν επιλέξει.

Το 3ο Pride Θεσσαλονίκης (20-21 Ιούνη 2014) είναι εδώ για να υπενθυμίσει πως, όταν διακυβεύονται ανθρώπινα δικαιώματα, η κατάλληλη στιγμή είναι πάντοτε ΤΩΡΑ. Όταν κάποιοι μεταθέτουν σε ένα μακρινό ή κοντινό μέλλον την επίλυση ζητημάτων που αφορούν την αξιοπρέπεια των λοατ ανθρώπων, το μόνο που έχουμε να απαντήσουμε είναι ότι τα ζητήματα αυτά θα πρέπει να λυθούν ΤΩΡΑ.

Όταν κάποιοι αναρωτιούνται πότε θα φτάσει η ώρα να σταματήσουμε να χωρίζουμε τους ανθρώπους με κριτήριο τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου τους σε αποδεκτές πλειοψηφίες και σε περιθωριοποιημένες μειοψηφίες, η απάντησή μας Τώρα είναι ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΣ. Με αυτό το σύνθημα καλούμε και φέτος στη Θεσσαλονίκη τους χιλιάδες που στήριξαν επί δύο χρόνια έναν θεσμό, που από την πρώτη στιγμή βρήκε απέναντι του την εκκλησία, τους συντηρητικούς κύκλους της πόλης, τους φασίστες.

Δυστυχώς όμως, φέτος το πλέον αντισυμβατικό Pride, όπως είχε καθιερωθεί να είναι το Pride της Θεσσαλονίκης, θα τελεί υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014, χρηματοδοτούμενο από αυτήν. Μια Ευρωπαϊκή Ένωση, που με το ένα χέρι πνίγει γυναίκες και παιδιά στο Φαρμακονήσι και τη Λαμπεντούζα, που κλείνει τα μάτια μπροστά στο καθημερινό «εκκωφαντικό» έγκλημα της Ουκρανίας, που βυθίζει χιλιάδες νέους στην αβεβαιότητα και την απόγνωση, που είναι υπεύθυνη για το «σιωπηλό» έγκλημα των -σχεδόν- 7.000 αυτοκτονιών στην Ελλάδα, ενώ με το άλλο χέρι μοιράζει τα ψίχουλα από το τραπέζι των καλοζωισμένων για να «χρηματοδοτήσει» το όραμα των καταπιεσμένων.

Όσο κι αν κάποιοι και κάποιες αντιδράσαμε και προσπαθήσαμε να αρνηθούμε το κομμάτι της νεοφιλελεύθερης πίτας της ελεημοσύνης που μάς αντιστοιχούσε ως διοργανώτριας ομάδας (HOMOphonia- Thessaloniki Pride), δεν εισακουστήκαμε. Όσοι και όσες πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να βάλουμε, έστω, ένα φρένο στην επέλαση της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας και στο λοατ κίνημα, συναντήσαμε τοίχο. Και οι δύο ομάδες που συνδιοργανώνουν το Pride Θεσσαλονίκης αιτήθηκαν και έλαβαν χρηματοδότηση από έναν οργανισμό που «κόπτεται» για τους νέους και τις νέες μέσα από σχέδια «προώθησης της νεανικής επιχειρηματικότητας», τη στιγμή που μια ολόκληρη γενιά νέων συνθλίβεται στις μυλόπετρες των πολιτικών που εκπονούνται από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Πρόκειται για μια ήττα του λοατ κινήματος στα σημεία και μια αντίστοιχη νίκη του νεοφιλελευθερισμού – ελπίζουμε προσωρινή. Το μέλλον θα δείξει αν θα πρόκειται για μια «άτυχη» στιγμή ή για την απαρχή της ενσωμάτωσης και του εκφυλισμού μιας δυναμικής συλλογικότητας, που προσπάθησε να εκφράσει την ταξική διάσταση του λοατ κινήματος.

Τα μέλη του lgbt KOKKINOY, που έχουμε επιλέξει να παρεμβαίνουμε στο λοατ κίνημα μέσα από την HOMO- phonia-Thessaloniki Pride, διαφωνούμε ασφαλώς με το να τεθεί το Pride υπό την αιγίδα ενός νεοφιλελεύθερου θεσμού. Συμμετέχουμε παρόλα αυτά, γιατί νιώθουμε πως η θέση μας βρίσκεται στο στρατόπεδο όλων όσων αντιπαλεύουν το σύστημα που βάζει ταφόπλακα στις ζωές μας. Η θέση μας είναι στην -ελπίζουμε- μεγαλειώδη πορεία της 21ης Ιούνη 2014 μαζί με όλους τους καταπιεσμένους/ ες, τους παρείσακτους/ες, τους κοινωνικά απόβλητους. Πορευόμαστε μαζί τους παρ’ όλες τις λανθασμένες εκτιμήσεις ή τακτικές κινήσεις, γιατί η συμμετοχή σε ένα Pride -ιδιαίτερα στις κολασμένες εποχές που ζούμε- δείχνει ποιο στρατόπεδο επιλέγεις. Η συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση προσπαθεί να ανοίξει δρόμους για να βγει στην επιφάνεια, για να εκφραστεί. Η συμμετοχή στο Pride είναι ένας από τους δρόμους αυτούς. Θα είμαστε εκεί μαζί με χιλιάδες που αισθάνονται, όπως κι εμείς, ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουν οι καταπιεσμένοι και οι καταπιεσμένες από κάθε γωνιά του κινήματος.