Συνέχεια στο θέμα με τα προβλήματα συντήρησης της Εγνατίας Οδού που ανέδειξε στις 18 Ιουλίου το XanthiPress.gr είχαμε από τους εργαζόμενους.

Όπως είχε διαπιστωθεί με αφορμή βλάβες και ρίψεις φορτίων στο οδόστρωμα της Εγνατίας στο τμήμα Ξάνθης-Κομοτηνής, για τα οποία η Εγνατία ΑΕ έχει δηλώσει αδυναμία να παρέμβει, το πρόβλημα εντοπίζονται σε ανυπαρξία του εργολάβου της συντήρησης. Πιο συγκεκριμένα, καθώς οι εργαζόμενοι των εργοταξίων της συντήρησης της Οδού παραμένουν απλήρωτοι από τον ιδιώτη εργοδότη τους εδώ και 8 και πλέον μήνες έχουν προχωρήσει στο έσχατο μέτρο, αυτό της άρνησης να παράσχουν τις υπηρεσίες τους.

Για το λόγο αυτό ο εργολάβος που του έχει ανατεθεί η συντήρηση της Εγνατίας Οδού στο Τμήμα Αγ. Ανδρέα-Κήπων δεν εκπληρώνει το αντικείμενο της σύμβασής του με την ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟ, παρότι πληρώνεται γι’ αυτό ενώ οι χρήστες ταλαιπωρούνται. Πρόκειται για την εταιρία ΙΟΝΙΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ, η οποία έχει και την εργολαβία κατασκευής του κάθετου Άξονα από το Νυμφαίο Ροδόπης, έργο που έχει καθυστερήσει κατά ένα χρόνο σχεδον, για τους ίδιους ακριβώς λόγους (11 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι) ενώ συμφερόντων του ίδιου εργολάβου είναι και η εταιρία που κατασκευάζει τον κάθετο του Αρδανίου, στον Έβρο. (5 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι)

Ολοταχώς για ιδιωτικοποίηση

Η κατάσταση είναι δραματική και οι εργαζόμενοι διευκρινίζουν ότι η όλη ευθύνη βαραίνει τον εργολάβο που αποδεικνύεται ασυνεπής στις υποχρεώσεις του. Παράλληλα, όμως, αναφέρουν ότι τα χρήματα που πληρώνονται για τα διόδια του Δρόμου δεν πηγαίνουν στη συντήρηση αλλά στην αποπληρωμή των δανείων που έχουν συναφθεί ενώ εξαιτίας όλης αυτής της κατάστασης η ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ και ο αυτοκινητόδρομος οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση.

Πάγια τακτική των τεχνικών εταιριών τα «πιστόλια»

Εργαζόμενοι και χρήστες της Εγνατίας Οδού ταλαιπωρούνται από την ασυνέπεια μιας τεχνικής εταιρίας αφού οι μεν δεν απολαμβάνουν υπηρεσίες και βιώνουν επικινδυνότητα, οι δε εργάζονται χωρίς αντίκρισμα όλους τους τελευταίους μήνες. Βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωρίζεται ότι όλες οι τεχνικές εταιρίες της χώρας, μικρότερες ή μεγαλύτερες, μόλις παρουσιάζεται η παραμικρή δυσκολία, επιλέγουν πάντα την εύκολη λύση της άρνησης πληρωμής σε εργαζόμενους και μικρούς υπεργολάβους, που βρίσκονται πάντα στην πιο δυσμενή θέση.