Οδηγό για το πώς μπορεί να επιτευχθεί το άνοιγμα των Πανεπιστημίων χωρίς αυτά να γίνουν χώροι πολλαπλασιασμού της πανδημίας για να μην αναγκαστούν να οδηγηθούν σε αναστολή της δια ζώσης λειτουργίας, ετοίμασαν ο καθ.  Μανώλης Γουάλλες και Ιατρός – Παθολόγος Δρ.Γιώργος Παππάς.

“ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ” ΕΔΩ ΤΟ pdf

Πρόκειται για ένα αναλυτικό πλάνο που βασίζεται στα τρέχοντα δεδομένα, περιέχει λεπτομέρειες πρακτικές και διαδικαστικές, και στοχεύει στο να ολοκληρωθεί δια ζώσης η ακαδημαϊκή χρονιά, ανεξάρτητα από τις εκπλήξεις που μπορεί να κρύβει ακόμη η πανδημία.

Ο «Οδηγός ασφαλούς λειτουργίας του ελληνικού πανεπιστημίου» που ανέπτυξαν ο δρ Γιώργος Παππάς, παθολόγος και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με επιστημονικό έργο που εστιάζει στις ζωονόσους, και ο δρ Μανώλης Γουάλλες, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτισμικής και Εκπαιδευτικής Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (γνωστός στο Komotinipress από το πρωτοποριακό ΓΑΒLAB)

Ο κ.Μανώλης Γουάλλες μίλησε για τον Οδηγό ασφαλούς λειτουργίας για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, που ετοίμασε μαζί με τον κ. Γιώργο Παππά στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Τρίπολης επισημαίνοντας ότι “Είναι μια πρόκληση. Είναι περίπλοκο, αλλά δεν είναι αδύνατο. Θεωρούμε πως μπορούμε, να ανοίξουμε με δια ζώσης μαθήματα, αλλά η αγωνία μας είναι να γίνει με σωστό τρόπο. Αυτό που θέλουμε, είναι να αποφύγουμε, το να ανοίξουμε για λίγο και να κλείσουμε ξανά. Αυτό το οφείλουμε και στους πρωτοετείς φοιτητές μας”

Ο εξ Ιωαννίνων γιατρός-παθολόγος Δρ.Γιώργος Παππάς έγινε ευρέως γνωστός γράφοντας στη σελίδα του στο facebook ένα “Ημερολόγιο Κορονοϊού” στο οποίο εξηγούσε και εκλαΐκευε την πρωτόγνωρη πραγματικότητα της πανδημίας. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι τηλεοπτικά γνωστός, ωστόσο αποτελεί μία από τις πλέον έγκυρες επιστημονικές  πηγές για χιλιάδες ακολούθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά τα κείμενά του αναπαράγονται και διαβάζονται όχι μόνον από το ευρύ κοινό αλλά και από πλειάδα επιστημόνων. Στο Ημερολόγιο κορωνοϊού, 17 Αυγούστου 2021 ανέφερε χαρακτηριστικά:

• Safe University, ένας Οδηγός ασφαλούς λειτουργίας για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
  Το ότι μπαίνουμε στο Φθινόπωρο με την πανδημία να τρέχει είναι μια θλιβερή ιστορία, πολύ περισσότερο που δεν υπάρχουν μακρόπνοοι σχεδιασμοί αναχαίτισής της. Οπότε καλό είναι να μάθουμε να την σταματάμε στον χώρο μας, τον κύκλο μας, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Τα Πανεπιστήμια είναι ένας ζωτικός χώρος που πρέπει να λειτουργήσει σε πείσμα της πανδημίας, ακόμη καλύτερα ενάντια στην πανδημία. Αλλά θέλει προεργασία, για να μην γίνουν τα ακαδημαϊκά ιδρύματα χώροι πολλαπλασιασμού του ιου και να μην αναγκαστούν να οδηγηθούν σε αναστολή της δια ζώσης λειτουργίας.
  Με τον Manolis Wallace φτιάξαμε έναν Οδηγό για το πώς μπορεί να επιτευχθεί αυτό. Ένα αναλυτικό πλάνο που βασίζεται στα τρέχοντα δεδομένα, περιέχει λεπτομέρειες πρακτικές και διαδικαστικές, και στοχεύει στο να ολοκληρωθεί δια ζώσης η ακαδημαϊκή χρονιά, ανεξάρτητα από τις εκπλήξεις που μπορεί να κρύβει ακόμη η πανδημία. Το πλήρες, τρέχον, κείμενο του οδηγού, μπορείτε να το βρείτε στο πρώτο σχόλιο, ενώ στο δεύτερο σχόλιο υπάρχει ο σχετικός σύνδεσμος από το Εργαστήριο Γνώσης και Αβεβαιότητας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου και θα αναρτώνται επικαιροποιήσεις του σχεδίου. Με τον Μανόλη συνεννοηθήκαμε σα να γνωριζόμαστε χρόνια- ο Οδηγός είναι κατά πρώτο λόγο δικό του πνευματικό παιδί, στο οποίο ήρθα κι εγώ να προσφέρω τις δικές μου οπτικές και γνώσεις, θαυμάζοντας τον όγκο της δουλειάς του.
  Ο Οδηγός αποστέλλεται σε όσους πρέπει- δεν επιθυμούμε την συμφωνία με όλα όσα γράφουμε, την ταχεία έναρξη της συζήτησης, κι ακόμη περισσότερο των πράξεων, επιθυμούμε.
  Περιληπτικά, προϋποθέτει:
• 1. Την λειτουργία του κάθε ακαδημαϊκού ιδρύματος ως ενιαίου, “κλειστού” χώρου ή τουλάχιστον την εξασφάλιση της “ασφαλούς εισόδου”: κάρτα διαπίστευσης, αντίστοιχη ελεγχόμενη πρόσβαση σε επιμέρους κλειστούς χώρους, προβλήματα με το ότι πολλά ακαδημαϊκά ιδρύματα δεν λειτουργούν ως campus του εξωτερικού.
• 2. Την πρόνοια για ασφαλές εσωτερικό περιβάλλον: στις διδακτικές αίθουσες (με προϋποθέσεις ατομικής προστασίας, με ομάδες φοίτησης συγκεκριμένης σύνθεσης και πολλαπλές παραδόσεις, με προσδιορισμό της χωρητικότητας ασφαλούς λειτουργίας και την εξασφάλιση του κατάλληλου αερισμού), στα εργαστήρια, τις βιβλιοθήκες, τους χώρους σίτισης, τις φοιτητικές εστίες, με όλες τις ιδιαιτερότητες μετάδοσης και ιχνηλάτησης τυχόν θετικών.
• 3. Την προαγωγή του εμβολιασμού, ως επιστημονικό δεδομένο και ως δημόσιο και ατομικό αγαθό- κάθε ίδρυμα που υπηρετεί την γνώση οφείλει να εφαρμόζει αυτή στον χώρο της, να την προάγει στην κοινότητα/ τον συναφή αστικό ιστό, και να φροντίζει να μην περιέχει στους κόλπους της εστίες παραπληροφόρησης, ξεπερνάνε κάποιοι καθημερινά τα όρια.
• 4. Την προαγωγή ενός συστήματος διαγνωστικού ελέγχου και εσωτερικής ιχνηλάτησης, την δημιουργία ενός μηχανισμού στήριξης όσων μελών της κοινότητας πρέπει να απομονωθούν και την παρακολούθηση των πανδημικών ροών και μέσω των λυμάτων των δομών κάθε ιδρύματος.
• 5. Την κινητοποίηση όλου του σχετιζόμενου επιστημονικού προσωπικού, σε αλληλεπίδραση, την ανάπτυξη ενός ευέλικτου εσωτερικού θεσμικού πλαισίου, και την αυτοματοποίηση της ροής της πληροφορίας για την πανδημία.
• 6. Τον σταδιακό χρονισμό επανέναρξης της δια ζώσης λειτουργίας.
  Ο Οδηγός δεν μπορεί να είναι πλήρης, και δεδομένα κάποιες παράμετροι μπορεί να προκαλέσουν ενόχληση ή απορίες (και ελέγχους έχει, και απαιτήσεις από τις αρχές έχει, και χρηματοδότηση από την πολιτεία χρειάζεται, και ποσοστώσεις εμβολιασμένων/ ανεμβολίαστων έχει). Είναι, νομίζουμε, ένας εφικτός οδηγός. Άλλον που να υπάρχει, δεν γνωρίζουμε. Είναι, ελπίζουμε, και μια βάση για περαιτέρω συζήτηση και βελτιώσεις, και μια κίνηση ενάντια στην εθελοτυφλία για τις απαιτήσεις της πανδημίας από την ζωή μας.