«Φιλιά εις τα παιδιά», ένα ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ, που έχει ως θέμα του πέντε ηλικιωμένους Έλληνες Εβραίους οι οποίοι ήταν παιδιά στη διάρκεια της Κατοχής, έζησαν τον τρόμο και την αγωνία, αλλά γλύτωσαν κρυμμένα σε σπίτια χριστιανικά προβλήθηκε στο κοινό της Θράκης κερδίζοντας το χειροκρότημα.

Στην ταινία, όπως εξηγεί ο δημιουργός της μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής, οι άνθρωποι περιγράφουν τα παιδικά τους βιώματα, το πώς έγινε η διάσωσή τους; Περιγράφουν τον καιρό που ήταν κλεισμένοι στα χριστιανικά σπίτια, αλλά και πώς ζούσαν την καθημερινότητα τους. Βλέπουν τον κόσμο και την Κατοχή μέσα από το δικό τους βλέμμα. «Είναι σημαντικό ότι αυτοί οι άνθρωποι μιλάνε εκ βαθέων, ανακαλύπτουν λεπτομέρειες της ζωής τους και τις φέρνουν στο φως.» δηλώνει ο κ. Λουλές και σημειώνει ότι η ταινία φτάνει μέχρι το σήμερα της ζωής τους. Μεγάλοι άνθρωποι πια οι πρωταγωνιστές, ηλικιωμένοι, αναλογίζονται τα χρόνια εκείνα και κάνουν τον απολογισμό μιας ολόκληρης ζωής.

«Η ταινία, όπως πολλές άλλες ταινίες, είναι πέρα από μια καταγραφή μιας μνήμης, μαρτυρίας, αλλά και εκπαιδευτικό εργαλείο στα χέρια δασκάλων και καθηγητών έτσι ώστε να διδάξουν μια ολόκληρη ιστορική περίοδο, να διδάξουν τι σημαίνει να είσαι παιδί σε συνθήκες τρόμου και κτηνωδίας. Έχει πολλές χρήσεις: εκπαιδευτική, ιστορική, καταγραφής. Είναι στο χέρι του καθενός να την πάρει και να την αξιοποιήσει όπως νομίζει εκείνος» δηλώνει ο κ. Λουλές και σημειώνει ότι: «Για μένα μια ταινία πάνω από όλα είναι μια ταινία δημιουργίας. Ξεκίνησα για να κάνω μια ταινία που θα έφερνε στο φως κρυφές λεπτομέρειες στις ζωές των ανθρώπων και μέσα από εκεί να φωτίσει τι σημαίνει παιδική ηλικία. Η ταινία αυτή φωτίζει τι σημαίνει να είσαι παιδί;»

Ο σημαντικός Έλληνας δημιουργός αποκαλύπτει ότι πάντα τον ενδιέφερε η Ιστορία και ειδικά οι μικρο-ιστορίες, οι καθημερινές ιστορίες οι οποίες φωτίζουν το μεγάλο ιστορικό πλαίσιο. «Πάντα με γοήτευε και πολλές ταινίες μου έχουν να κάνουν μ’ αυτό, αλλά όχι μόνο μ’ αυτό. Η μαρτυρία είναι πάντα κάτι το οποίο με ενδιαφέρει. Η μαρτυρία των ανθρώπων που ξαναβλέπουν τη ζωή τους και ανακαλύπτουν πράγματα τα οποία είναι θαμμένα μέσα τους. Θέλω ανθρώπους οι οποίοι να δυσκολεύονται να βρουν αυτό που έζησαν. Η ταινία να είναι αφορμή γι’ αυτούς και να ανακαλύψουν οι ίδιοι πράγματα, όχι απλώς να μας πουν πράγματα που ξέρουν, αλλά να ανακαλύψουν οι ίδιοι πράγματα που έχουν ξεχάσει».

Πηγή: ert.gr