Γράφει ο Στέργιος Γιαλάογλου*

 

Δεν είναι μόνο οι υπερπτήσεις στο Αιγαίο και στην Αλεξανδρούπολη, ούτε οι δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της Τουρκίας που ακολούθησαν το επιτυχημένο ταξίδι του Πρωθυπουργού στις Η.Π.Α που επιχειρούν να δυναμιτίσουν το κλίμα και να ανεβάσουν την πίεση προς την χώρα μας.

 

Η ίδια προβληματική συμπεριφορά εκδηλώνεται και στην Θράκη με μια κλιμάκωση ενεργειών από μέρους του Τούρκου Προξένου στην Κομοτηνή, ο οποίος δείχνει να ξεπερνά τα όρια που τίθενται από το διπλωματικό πρωτόκολλο.

 

Η κλιμάκωση των ενεργειών φαίνεται από την ενεργοποίηση των στρατευμένων και εντολοδόχων “δημοσιογράφων” της περιοχής οι οποίοι στοχεύουν στην ελληνική Πολιτεία προβάλλοντας διακρίσεις και καταπιεστικές συμπεριφορές ενώ περιέργως φαίνεται να βάλλουν κατά συγκεκριμένων πολιτικών από την μειονότητα που δεν υποκύπτουν στα δικά τους (προξενικά) θελήματα.

 

Παρατηρούμε μια ασφυκτική πίεση σε πολιτικούς της μειονότητας να εκδηλώσουν φιλοτουρκικά αισθήματα και συμπεριφορές (τραπεζώματα υπό την τουρκική σημαία, συνοδείες και συνευρεύσεις με παραμουφτήδες και προξενικούς υπαλλήλους) ενώ στηλιτεύονται συμπεριφορές τους που δείχνουν εναρμόνιση με την ελληνική Πολιτεία και συνεργασία με τους επίσημους κρατικούς φορείς.

 

Τέλος το βαθύ κράτος της γείτονος με το παρακρατικό – προξενικό σύστημα επιχειρεί να επιβάλλει υποψηφίους στα κόμματα ακόμη και σε βάρος των χριστιανών υποψηφίων και προβλέπω ότι το παζάρι αυτό θα ενταθεί στο επόμενο διάστημα.

 

Το επεισόδιο στις εκλογές για την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ στην Κομοτηνή με την “επιβολή” εκλεγμένου μουσουλμάνου υποψηφίου, είναι ενδεικτικό του τί θα ακολουθήσει.

 

Η πίεση ασκείται και στα άλλα κόμματα προκειμένου να βρούν στέγη ανθελληνικά στοιχεία που στόχος τους είναι να πρακτορεύσουν αλλότρια συμφέροντα.

 

Ελπίζω τα κόμματα να επιδείξουν την κατάλληλη λογική και σωφροσύνη και να προστατεύσουν αφενός τους εκλεγμένους που διακρίθηκαν για την σύνεση και την αστική συμπεριφορά τους και να κλείσουν τα αυτιά τους σε σειρήνες προσέλκυσης ψηφοφόρων που ενδέχεται να προκαλέσει αναστάτωση στην περιοχή.

 

Η εθνική πολιτική δεν ασκείται με όρους μικροπολιτικής, λαϊκισμού και πρόσκαιρης αριθμητικής ωφέλειας αλλά με σχέδιο και προοπτική 50ετίας για να μην χαθεί ότι κερδήθηκε με κόπο επί τόσα χρόνια.