Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Μπορεί οι εκπρόσωποι του τοπικού παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος να σιωπούν και το αθηνοκεντρικό κράτος να σιωπά αλλά την ίδια στιγμή ο προαιώνιος εχθρός του Γένους εξακολουθεί να εφαρμόζει τα όσα έχει από καιρό σχεδιάσει, με πεδία αναφοράς το Αιγαίο, την Θράκη και την Κύπρο που συμπεριλαμβάνει τις “γκρίζες ζώνες”, την κατάληψη απομακρυσμένων ελληνικών εδαφών, τον έλεγχο ελληνικού κυριαρχικού χώρου και κατάληψη μέρους της μη κατεχόμενης Κύπρου ή και όλης της Κύπρου.

Ο προσεκτικός παρατηρητης αντιλαμβάνεται τις τουρκικές μεθοδεύσεις του νεοοθωμανικού δόγματος Ερντογάν για σταδιακό περιορισμό της ελληνικής κυριαρχίας στο Αν. Αιγαίο και τα νησιά μας και την ικανοποίηση επιμερους κι ενδιαμέσων στόχων της αναθεωρημένης «νεοθωμανικής ατζέντας» στην Θράκη στα πλαίσια του ελληνοτουρκικού υβριδικού πολέμου.

Προετοιμάζουν τον ΑΤΤΙΛΑ 3 ;

Στην Θράκη την ίδια περίοδο παρατηρείται μία έντονη κινητικότητα των τοπικών δρώντων που υπαγορεύεται τόσο από την προοπτική διεξαγωγής προώρων εκλογών (ακόμη και προς τα τέλη Μαΐου του τρέχοντος έτους σύμφωνα με κάποιες διαρροές) όσο και από την “βιασύνη” του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής ν’ανανεώσει τα πιόνια του στην τοπική και ίσως στην κεντρική πολιτική σκηνή με όχημα το εθνικιστικό κόμμα ΚΙΕΦ και πάντα στα πλαίσια του εν εξελίξει ε/τ υβριδικού πολέμου.

Επίσης, η  θρακιώτικη κοινωνία, , βρίσκεται σε μία περιδίνηση και βάλλεται πανταχόθεν στα πλαίσια ενός ιδιότυπου υβριδικού πολέμου , οι σχεδιαστές του οποίου έχουν στοχοποιήσει την όποια ηγεσία διαθέτει ο τόπος απαξιώνοντας ή και εξουδετερώνοντας ηθικά ή οικονομικά όποιον τολμήσει να αντιδράσει στους σχεδιασμούς εγχωρίων ή/και εξωχωρίων κέντρων εξουσίας.

Τελικός και βασικός στόχος το “γκριζάρισμα” της Θράκης και η δημιουργία ζωνών επιρροής που (θα) καθιστούν ατελέσφορη την παρέμβαση της Ελληνικής Διοίκησης δημιουργώντας συνθήκες ΣΥΝ-διοίκησης μέσα από ένα σύστημα ιδιότυπου power-sharing υπό την κηδεμονία του βαθέος τουρκικού κράτους και την επίβλεψη του τουρκικού παρακράτους που συντονίζεται από τον Γενικό Πρόξενο της Τουρκίας στην Κομοτηνή ενώ προωθείται και η χρηματοδότησή του από ένα παράλληλο μοντέλο μειονοτικής οικονομίας.

Ο κ. Μουράτ Ομέρογλου προπονείται για το Mongolia Trekking (ηχητικό)

Πιο συγκεκριμένα οι μηχανισμοί του μειονοτικού παραϊερατείου μέσα από ένα πλέγμα δραστηριοτήτων:

• 1 Προωθούν συγκεκριμένους υποψηφίους για βουλευτές, δημάρχους, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους προκαταλαμβάνοντας τους σχεδιασμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων. Στις περιπτώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝ.ΑΛ. δημιουργούν διχαστικές τάσεις κι ενδοπαραταξιακές έριδες. Οι Ταγοί πάντως της περιοχής γενικώς σιωπούν…
• 2. Επιδίδονται σε επιχειρήσεις χειραγώγησης της κοινής γνώμης αλλά και εκβιασμού προσωπικοτήτων, ακόμη και με την τεχνική δολοφονίας χαρακτήρων χωρίς να διστάσουν να κατασκευάσουν fake news
• 3.Υποστηρίζονται από το προσωπικό των τουρκικών διπλωματικών αποστολών στην δημιουργία εντάσεων που ως στόχο τους έχουν την αποηθικοποίηση της τοπικής κοινωνίας αμβλύνοντας τις όποιες αντιστάσεις
• 4.Διευρύνουν δίκτυα συνεργασιών κι εκτός Θράκης με εκπροσώπους φορέων και σωματείων με αντεθνική δράση.
• 5.Αυθαιρετούν και προκαλούν το κοινό αίσθημα παρακάμπτοντας την ελληνική έννομη τάξη
• 6. Προωθούν την λογική της συνδιαχείρισης και συνδιοίκησης επιβάλλοντας συνθλίβοντας την βούληση των σύνοικων στοιχείων.
• 7. Λειτουργούν ως παράρτημα του παρα-ερντογανικού τουρκικού παρακράτους στην Θράκη κι αναπτύσσουν δίκτυα εξωτερικού.
• 8. Προωθούν την λογική μιας παράλληλης τουρκοϋποκινούμενης μειονοτικής οικονομίας κάτι που φαίνεται και από την ίδρυση νέων ΙΚΕ
• 9.Βάλλουν συστηματικά κατά των Ελληνικών Κρατικών Υπηρεσιών και ιδιαίτερα
• 10. Στοχοποιούν τον Δ’ΣΣ και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποσιωπώντας και το σημαντικό κοινωνικό έργο που προσφέρουν στην Θράκη.

Ιδιαίτερος ρόλος στο παραπάνω σχέδιο επιφυλάσσεται στο μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ/DEB που στην παρούσα φάση έχει αναλάβει τον ρόλο του ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ στην μειονότητα .

Μετά από ένα επικοινωνιακό διάλειμμα νομιμοφροσύνης με την PR Manager κ. Τσιγδέμ Ασάφογλου (κάτι στο οποίο βοήθησε και το αθηνοκεντρικό κράτος) ο σκληρός αναθεωρητικός ισλαμοφασιστικός και τουρκοεθνικιστικός πυρήνας του επανενεργοποιεί τους εκπροσώπους του “αρχετύπου” όπως είναι ο παρασκηνιακός κ. Αχμέτ Χατζηοσμάν, ο “εξυπηρετικός” καφε-μάγειρας Μουσταφά Αλή Τσαβούς και η οικογένεια Αχμέτ Σαδήκ.

Δεν είναι ακόμη ορατός ο ρόλος που καλείται ν’αναλάβει ο Λεβέντ Σαδήκ αν και όλα δείχνουν ότι θα  του ανατεθεί ο τομέας της “πολιτικής οικονομίας” του ΚΙΕΦ ως εκπρόσωπος της ακμάζουσας τοπικής μειονοτικής ελίτ και ο άνθρωπος γέφυρα με την τουρκική εξουσία.

Το ΚΙΕΦ προχωρά και στην πλήρη αναδιοργάνωση του επικοινωνιακού επιτελείου του ενώ φαίνεται ότι έχει διαμορφώσει και στρατηγική πολιτικού μάρκετινγκ με έμφαση στον χώρο του διαδικτύου, κάτι που βλέπουμε να το εφαρμόζει με ιδιαίτερη επιτυχία στην περίπτωση του Ιάσμου και στην αποδόμηση του Δημάρχου κ. Οντέρ Μουμίν χωρίς να βρίσκει ιδιαίτερη αντίσταση στο εγχείρημα αυτό.

Το ΚΙΕΦ φαίνεται ότι έχει αποκτήσει και μία οικονομική αυτοτέλεια πυραμιδικού χαρακτήρα τόσο με την μορφή μιας αλληλοτροφοδοτούμενης ροής εσόδων όσο και με την είσπραξη ποσών είτε με την μορφή χορηγιών είτε μέσω εισφορών που στηρίζουν το μειονοτικό παραϊερατείο. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι οι καταγγελίες για την στήριξη που λαμβάνει από τα ταμεία “μαύρων επιχειρήσεων”.

Ως συνήγοροι της παρουσίας του ΚΙΕΦ/DEB στην πολιτική ζωής της Χώρας και της Θράκης παρουσιάζονται εκπρόσωποι του προοδευτικού και δημοκρατικού κόσμου που υποστηρίζουν ότι : “Είναι αναμφισβήτητο δικαίωμα της μειονότητας να συμμετέχει στις διαδικασίες του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Ιδιαίτερα τώρα που η μειονότητα διαθέτει επίλεκτα στελέχη, μορφωμένα, πεπαιδευμένα και κοινωνικά καταξιωμένα. Η προσφορά των μελών της είναι μεγάλη στα πολιτιστικά δρώμενα και στην πολυπολιτισμικότητα της περιοχής. Το ΚΙΕΦ λοιπόν δεν έκανε κάτι παράνομο ή παράτυπο. Εκανε το κοινό και λογικό, το οποίο είναι η προστασία και αναζήτηση των όποιων δικαιωμάτων του.”

Να θυμίσουμε ότι μετά τον θάνατο του ιδρυτή του κόμματος Αχμέτ Σαδήκ,  την ηγεσία του κόμματος ανέλαβε η χήρα του Ισίκ Αχμέτ, η οποία προέδρευσε μέχρι το 1999. Επόμενος επικεφαλής, ο Αχμέτ Χατζηοσμάν μέχρι το 2007 όταν και παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του μετά την εκλογή του ως βουλευτή με το ΠΑΣΟΚ.Το κόμμα από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 μέχρι και το 2011 παρέμενε ουσιαστικά αδρανές, με τις ευρωεκλογές του 2014 να σηματοδοτούν την επανεκκίνησή του και να επιτυγχάνει ποσοστά αναφοράς το 2019 με “ονομαστικό” επικεφαλής τον πρώην καφεπαρασκευαστή του κτιρίου της πρών ΤΕΝΚ κ. Μουσταφά Αλή Τσαβούς. 

Ως προς τις εκλογικές αποδόσεις του ΚΙΕΦ  στον νομό Ροδόπης το ποσοστό του ΚΙΕΦ έφτασε το 38,01%, με 23.069 πολίτες να το στηρίζουν, ενώ στην Ξάνθη το 25,05%, με τους ψηφοφόρους εκεί να αγγίζουν τους 15.000. Τα ποσοστά του, μάλιστα, είναι πεσμένα σχετικά με εκείνα του 2014, καθώς τότε στη Ροδόπη είχε αγγίξει το 42% ενώ στην Ξάνθη το 25,91%.

Σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις τα ποσοστά του ΚΙΕΦ θεωρείται ότι ήταν τα αναμενόμενα καθώς όλη την προηγούμενη περίοδο επιφανή στελέχη της μειονότητας σε συνεργασία με διπλωματικούς κύκλους ξένης χώρας προωθούσαν ένα συγκεκριμένο σχέδιο που στόχευε α) στην εκλογή μεγάλου αριθμού μειονοτικών δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων β)την ενίσχυση ΜΟΝΟΝ του ΚΙΕΦ γ)την αποδύναμωση των ελληνικών συστημικών κομμάτων δ) την προώθηση μιας αντίληψης συναπόφασης/συνδιοίκησης

Στην επικράτηση των τουρκοφρόνων του ΚΙΕΦ φαίνεται ότι διαδραμάτισαν αποφασιστικό ρόλο η εν γένει πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στην Θράκη που σε συνδυασμό με τις αστοχίες του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού, της υπολειτουργούσης ΕΥΠ και ΥΠΥ, τις βεβιασμένες παλίνδρομες κινήσεις στα θέματα μουφτήδων από τον Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας και την δραστήρια παρουσία του κ. Χ. Ζεϊμπεκ, ΕΣΠΡΩΞΑΝ τους ψηφοφόρους της μειονότητας στην “σταθερότητα” του ΚΙΕΦ.

Στην παρούσα φάση έχει υιοθετηθεί  η ατζέντα για ταοικονομικά θέματα, για την οικονομική δυσπραξία των κατοίκων της περιοχής, την μετανάστευση και η συρρίκνωση του εισοδήματος, χωρίς βεβαίως να θεωρείται αμελητέα και η χειραγωγούμενη ψήφος ή η συνεργασία με άλλους σχηματισμούς δικαιωματιστών ή εκπροσώπων μειονοτήτων με πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο τη συνεργασία και με σχηματισμούς “πανισλαμιστικών πεποιθήσεων” υπό την καθοδήγηση της Τουρκίας που θα το χρησιμοποιήσει και στις πιέσεις που ασκεί για το λεγόμενο “μουφτειακό ζήτημα” συμπεριλαμβανομένου και του θέματος των βακουφικών περιουσιών..

Τέλος, το ΚΙΕΦ/DEB μέσω των μελών του (φανερών και κρυφών) σε διάφορες δομές της τοπικής διοίκησης βρίσκεται σε σχέσεις συναλλαγής και συνδιαλλαγής με το τοπικό πολιτικό σύστημα ενώ συμμετέχει ενεργά και στην ανατροπή διαφόρων πολιτικών συσχετισμών.

Άπό “άγνοια” του κ.Γιάννη Γκαράνη διώκεται ο Αλή Τσαβούς για το τουρκοιφτάρι;