Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Σύμφωνα με διπλωματικούς πηγές, η πρόσφατη παραίτηση του επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και Διεθνών Σχέσεων, που εξέφρασε την αντίθεσή του στην συνέχιση των σχετικών διαβουλεύσεων με την τουρκική αντιπροσωπεία για τα ΜΟΕ, συνδέεται και με τον ενδεχόμενο “εκβιασμό” που δέχεται η ελληνική πλευρά από την Τουρκία, για το θέμα της “φιλοξενίας”/υπόθαλψης Τούρκων αντικαθεστωτικών στην χώρα μας, παράμετρος που επηρεάζει και το ευρύτερο πλαίσιο των Ελληνοτουρκικών σχέσεων!
Να θυμίσουμε εδώ, ότι εξαιτίας της αδιάλλακτης στάσης της γείτονος στο θέμα της κράτησης των δύο αιχμαλωτισθέντων Ελλήνων στρατιωτικών, το Πεντάγωνο και ο τότε Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, είχαν προχωρήσει στην προσωρινή αναστολή συζήτησης των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Σε μία λογική ευθείας ανταπόδοσης, το τουρκικό ΥΠΕΘΑ είχε σπεύσει να δηλώσει ότι:
“δεν δύναται να αναμένεται πρόοδος στην εφαρμογή των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, αν δεν ληφθούν αποφάσεις όσον αφορά στους πραξικοπηματίες τρομοκράτες σύμφωνες με το Δίκαιο, τη Δημοκρατία και τις σχέσεις καλής γειτονίας”, “παγώνοντας” τις σχετικές διαδικασίες εφαρμογής των ΜΟΕ.
Υβριδικός πόλεμος εντυπώσεων της Τουρκίας…
Συγκεκριμένα, οι νεοοθωμανοί του Σουλτάνου Ερντογάν, κατηγορούν την χώρα μας για την ύπαρξη κυκλώματος από εκδιωχθέντες Τούρκους αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι συνδράμουν πολλαπλά τους ομοεθνείς τους που έρχονται στην Ελλάδα παράνομα, εν είδει “κυκλώματος”, που – στην ουσία – στρέφεται κατά του τουρκικού κράτους, ενώ γίνεται λόγος και για “μυστικές αποστολές, με τις ελληνικές υπηρεσίες Ασφαλείας να φυγαδεύουν Γκιουλενικούς σε τρίτες χώρες. Η απόφαση αυτή – λέγουν – όχι μόνο παραβιάζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ελλάδας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά παραβιάζει και τις διατάξεις της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων… Απορρίπτοντας την έκδοση των προδοτών, η Ελλάδα προετοιμάζει το έδαφος για παρόμοιες αποφάσεις, που προσβάλλουν τη συνείδηση του τουρκικού έθνους”, αναφέρει σχετική ανακοίνωση της Άγκυρας…
Στo πλαίσιo ενός ιδιότυπου υβριδικού πολέμου εντυπώσεων και διευρυμένων ψυχολογικών επιχειρήσεων, η ελληνική κοινή γνώμη “βομβαρδίσθηκε”, παραμονές της έναρξης των διμερών διαβουλεύσεων για τα ΜΟΕ, από αναφορές ελληνικών MME (που αναπαρήγαγαν ΑΚΡΙΤΑ τουρκικά δημοσιεύματα) αναφορικά με τις σχέσεις Ελλάδος και Τούρκων αντικαθεστωτικών…
Δεν πέρασε απαρατήρητο το δημοσίευμα της τουρκικής φιλοκυβερνητικής εφημερίδας “Sabah”, της 13ης Μαΐου, το οποίο εγκαλούσε την Ελλάδα για προστασία “των μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης FETO” και το οποίο απεδείχθη προϊόν πρακτορικής επεξεργασίας και ο ορισμός των fake news, που εξυπηρετούσε τελικά πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα της τουρκικής διπλωματίας…
Επίσης, καλά πληροφορημένες πηγές, αναφέρθηκαν στην δυσαρέσκεια ανώτατων κυβερνητικών κλιμακίων για την αμηχανία που κατέλαβε την ΕΥΠ με το δημοσίευμα της “Sabah”, που με αρκετή χρονοκαθυστέρηση – για μια σύγχρονη μυστική υπηρεσία όπως θέλουν να την παρουσιάζουν κάποιοι – αντιλήφθηκε το φωτομοντάζ της τουρκικής εφημερίδας. Εμείς βέβαια έχουμε γράψει πολλές φορές για την κατάσταση που επικρατεί στον ουρανοξύστη της Λ. Κατεχάκη… Ας ελπίσουμε η επόμενη κυβέρνηση να βάλει σύντομα τάξη στην πιο κρίσιμη υπηρεσία του πυρήνα του κράτους…
Τί ακριβώς, όμως, συμβαίνει με τους αιτούντες άσυλο;
Καθημερινά, οι ελληνικές Αρχές έρχονται αντιμέτωπες με Τούρκους πολίτες, οι οποίοι παραβιάζουν τα σύνορα και διέρχονται παράνομα στα εδάφη του Έβρου, προτού εμφανιστούν οικειοθελώς στα κατά τόπους Αστυνομικά Τμήματα και υποβάλλουν αίτηση για την παροχή ασύλου. Προκαλεί ωστόσο εντύπωση, ότι γίνεται λόγος για “μέλη της θρησκευτικού προσανατολισμού και υψηλού μορφωτικού επιπέδου νέας τουρκικής μεσαίας τάξης”, εκ των οποίων κάποιοι είχαν κινηθεί πριν από το πραξικόπημα, στέλνοντας τις οικογένειές τους στην Ευρώπη ή στον Καναδά, άλλοι, με μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα, είχαν προλάβει να εφοδιαστούν με μακροχρόνιες άδειες παραμονής ή ακόμη και με διαβατήρια ασφαλών χωρών. Άλλοι πάλι αναγκάστηκαν να φύγουν βιαστικά, αντιμετωπίζοντας όλους τους κινδύνους μιας περιπέτειας, λόγω της θέσης που είχαν στην ιεραρχία της τουρκικής κοινωνίας.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, οι αιτήσεις ασύλου από την Τουρκία από μόλις 17 το 2013, αυξήθηκαν σε 189 το 2016 – έτος εκδήλωσης του αποτυχημένου πραξικοπήματος στη γειτονική χώρα. Στη συνέχεια, ο συγκεκριμένος αριθμός δεκαπλασιάστηκε, καθώς οι αιτούντες άσυλο από την Τουρκία ενισχύθηκαν σε 1.826 το 2017, φθάνοντας μάλιστα το επόμενο έτος (2018) στον αριθμό-ρεκόρ των 4.834 ατόμων. Πρόκειται εν ολίγοις, για υπερδιπλάσια αύξηση σε διάστημα μόλις 12 μηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο τον Δεκέμβριο του 2018, ο αριθμός των αιτούντων άσυλο διαμορφώθηκε σε 409 άτομα, ενώ οι Τούρκοι αιτούντες παρουσίασαν τη μεγαλύτερη ποσοστιαία άνοδο ανάμεσα στις διάφορες εθνικότητες που ζητούν “καταφύγιο” στην Ελλάδα. Όπως και οι υπόλοιποι αιτούντες άσυλο, μετά την υποβολή της σχετικής αίτησης, οι Τούρκοι δύνανται να διακινούνται ελεύθερα στο εσωτερικό της χώρας, απολαμβάνοντας όλα τα σχετικά προνόμια και υποχρεώσεις έως ότου εγκριθεί ή απορριφθεί η αίτηση χορήγησης πολιτικού ασύλου.
Σε αυτούς τους αριθμούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι άτυποι και μη δηλωθέντες οι οποίοι χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως ενδιάμεσο σταθμό προς τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτοί οι άνθρωποι προτιμούν να μην υποβάλλουν επίσημη αίτηση ασύλου στην Ελλάδα, επιλέγοντας να εγκαταλείψουν τη χώρα μέσω παράνομων μεθόδων και με τη βοήθεια εγχώριων κυκλωμάτων διακίνησης. Ειδικά στην περιοχή του Έβρου δρουν ανεξέλεγκτα οργανωμένα κυκλώματα, τα οποία έναντι αδρής αποζημίωσης, αναλαμβάνουν την ασφαλή μεταφορά αυτών των ανθρώπων από τη μία όχθη του Έβρου στην άλλη. Μάλιστα, εκτιμάται, ότι οι διακινητές αξιοποιούν τις ίδιες μεθόδους και τα ίδια “μονοπάτια” που χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης των προηγούμενων ετών…
Η ανίκανη κυβέρνηση των Συριζαίων…
Οι παραπάνω αναφορές έρχονται σε αντίθεση με τις διαρκώς αυξανόμενες καταγγελίες από ΜΚΟ, φορείς και Κόμματα για παράνομες επαναπροωθήσεις Τούρκων πολιτών, που φτάνουν στη χώρα μας για να ζητήσουν άσυλο από δίκτυο παρακρατικών μηχανισμών, που δρα στα ελληνικά σύνορα με την ανοχή, ίσως, και των επίσημων Αρχών…
Τα παραπάνω σκιαγραφούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την πλήρη ανυπαρξία ενιαίας κρατικής πολιτικής αναφορικά με την αντιμετώπιση εισόδου στην Πατρίδα Τούρκων αντικαθεστωτικών, ενώ η ανεύθυνη στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παρέχει ερείσματα στην Άγκυρα να κατηγορεί την Ελλάδα για υπόθαλψη τρομοκρατών και μελών οργανώσεων τύπου DHKPC…
Το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, επικαλούμενο αστυνομικές πηγές, επιβεβαιώνει την ύπαρξη διττής πολιτικής, με την επιλεκτική συμπεριφορά των Αρχών απέναντι σε κάποιους Τούρκους φυγάδες στους οποίους παρέχονται πάσης φύσεως διευκολύνσεις μέχρι και την έξοδό τους από την Ελλάδα, προς χώρες της ΕΕ, αλλά και προς τρίτους προορισμούς (ακόμη και προς ΗΠΑ) , ενώ κάποιοι άλλοι επαναπροωθούνται βίαια προς την Τουρκία. Η οικονομική κατάσταση των φυγάδων, η ιδιότητα και ο ρόλος κάποιων εξ αυτών στο καθεστώς Ρ. Τ. Ερντογάν, το ενδεχόμενο μιας αμοιβαίας συνδιαλλαγής δικαιολογούν ίσως την προνομιακή μεταχείριση που έχουν κάποιοι από τους Τούρκους αντικαθεστωτικούς…
Οι αναφορές δημοσιεύματος σε ευαίσθητες υποθέσεις, που είχαν χειρισθεί με απόλυτη μυστικότητα κλιμάκια της ΕΛ.ΑΣ. και της ΕΥΠ στην Αθήνα, αλλά και τη Βόρεια Ελλάδα, μάλλον, θα πρέπει να συνδυασθούν με “διαρροές” από το τελωνείο των Κήπων, που ισχυρίζονται ότι όλα αυτά ξεκίνησαν μετά την “μυστική” επίσκεψη του Τούρκου Αρχηγού της ΜΙΤ στην Ελλάδα, τον Οκτώβριο του 2017. Να υπενθυμίσουμε τις ιδιαίτερες σχέσεις του κ. Χ. Φιντάν με το Τάγμα Γκιουλέν…
Αυτή η “λεπτομέρεια” οδηγεί σε ένα ανησυχητικό αναλυτικό συμπέρασμα, εάν αξιολογηθεί συνδυαστικά με τις δεσμεύσεις που φέρεται να ανέλαβε ο Χακάν Φιντάν σε επίσκεψη που πραγματοποίησε την Άνοιξη του 2017 στο Κατάρ, όπου και συναντήθηκε με υψηλόβαθμα μέλη της οργάνωσης Ikhwan των Αδελφών Μουσουλμάνων και ανέλαβε την υποχρέωση για την φυγάδευση κάποιων στελεχών της οργάνωσης, από την Τουρκία στην Ευρώπη…
Κι ενώ η Ελλάς καλείται να αντιμετωπίσει την τουρκική προκλητικότητα κι ανέχεται την δραστηριότητα και του τούρκικου προξενείου στην Θράκη, η σημερινή κυβέρνηση και ο Έλληνας Πρωθυπουργός καλούνται να απαντήσουν στα παρακάτω ερωτήματα:
- Ποια είναι τελικά η στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης σχετικά με τους αντικαθεστωτικούς οπαδούς του Γκιουλέν;
- Ποιές σκοπιμότητες κρύβονται πίσω από την επιλεκτική μεταχείριση κάποιων από τους Τούρκους φυγάδες;
- Πόσοι από τους αιτούντες ασύλου βρίσκονται στην Ελλάδα και με ποιο καθεστώς; Υπάρχει σχέση Γκιουλενικών αντικαθεστωτικών με το κύκλωμα της χρυσής βίζας και την εμπλοκή υψηλά ισταμένων κυβερνητικών αξιωματούχων;
- Εκβιάζεται η Ελληνική Κυβέρνηση από την Τουρκία στο ζήτημα χειρισμού των Τούρκων αντικαθεστωτικών και συνδέεται η πρόσφατη κρίση στο ΥΠΕΘΑ με τα ΜΟΕ;
- Υπάρχει το ενδεχόμενο να διείσδυσαν στην Ευρώπη (ή και ΗΠΑ) σκληροπυρηνικά στελέχη τρομοκρατικών οργανώσεων με την διαμεσολάβηση και στελεχών ΕΛ.ΑΣ. κι ΕΥΠ;
Πιστεύουμε ότι θα επανέλθουμε σύντομα…
