Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη που παραχώρησε προ ολίγων ημερών ο υποψήφιος δήμαρχος Κομοτηνής Νεκτάριος Δαπέργολας στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ρήξη» (του Γιώργου Καραμπελιά). Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης – και με πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις πάνω σε κάποια πολύ καίρια ζητήματα (μεταξύ αυτών βέβαια και το λεγόμενο μειονοτικό)…

     –  Ο Σπάρτακος είναι μια αδέσμευτη δημοτική παράταξη πολιτών, που κινείται σ’ ένα κατά το μάλλον ή ήττον εχθρικό τοπικοαυτοδιοικητικό περιβάλλον όπου θάλλουν η κομματοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις, η ποικιλόμορφη πατρωνία. Μιλήστε μας για τον αγώνα που δίνετε ενάντια σε αυτό το κατεστημένο.

Η προσπάθεια ξεκίνησε στις εκλογές του 2010. Μια ομάδα ανθρώπων, που είχε ήδη προ πολλού δεθεί ως παρέα γύρω από τον «Αντιφωνητή» πήρε την απόφαση να περάσει σε μία νέα μορφή οργανωμένης πολιτικής παρέμβασης, μη αντέχοντας άλλο αυτό που βλέπαμε να γίνεται γύρω μας. Για κάποιους τότε έμοιαζε ίσως και με…απονενοημένο διάβημα. Το ποσοστό όμως που πήραμε τότε (5,3 %) και η είσοδός μας στο δημοτικό συμβούλιο αποτέλεσε όχι μόνο επιτυχία, αλλά και (κυρίως) αφετηρία και εφαλτήριο για μεγαλύτερα πράγματα. Τριάμισυ χρόνια μετά και ύστερα από τόσο έργο εντός και εκτός δημοτικού συμβουλίου, ο αγώνας παραμένει βέβαια δύσκολος και σκληρός – καθώς το κατεστημένο συνεχίζει να διαφεντεύει τις ζωές μας και τα κομματικά θηρία, αν και πληγωμένα, παραμένουν ισχυρά. Και εμείς όμως είμαστε πλέον μία αναγνωρίσιμη δύναμη με μεγάλο ρεύμα και τεράστια δυναμική.

     –   Πώς αξιολογείτε εσείς, μετά και από την εμπειρία της θητείας σας στο δημοτικό συμβούλιο, τα μεγαλύτερα προβλήματα του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης;

Ο θεσμός, μετά από τόσα χρόνια αδιαφάνειας και διευρυμένης διαφθοράς, ούτως ή άλλως έπνεε από καιρό τα λοίσθια. Εσχάτως όμως η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο λόγω κάποιων εγγενών δομικών προβλημάτων του «Καλλικράτη». Θυμίζω π.χ. ότι στους δήμους ανατέθηκαν αρμοδιότητες, στις οποίες όμως αυτοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν, γιατί δεν υπήρξε ποτέ και η ανάλογη μεταφορά πόρων. Η κραυγαλέα κρατική υποχρηματοδότηση έχει αδρανοποιήσει στην πράξη τη λειτουργία των περισσότερων αυτοδιοικητικών δομών, καθώς συνδυάστηκε μάλιστα και με την ήδη δεδομένη τοπική δυσπραγία, μια και οι περισσότεροι δήμοι ήταν ήδη ως το 2010 καταχρεωμένοι. Αιτία γι’ αυτό ήταν φυσικά όλη εκείνη η μακρά περίοδος του παρασιτισμού, κατά την οποία διάφοροι κομματικοί συρφετοί αντιμετώπισαν την τοπική αυτοδιοίκηση ως προσωπικό τους φέουδο, με τη χειρότερη σημασία του όρου.

     –  Ποια είναι για τον Σπάρτακο τα σημαντικότερα προβλήματα της Κομοτηνής;

Πέραν της οικονομικής κατάστασης, θα ξεχώριζα αυτή τη στιγμή το τρομερό κυκλοφοριακό πρόβλημα, που επιδεινώνεται με την τελείως ακατανόητη κατασκευή ενός ποδηλατικού δικτύου σε παντελώς εσφαλμένη χάραξη, που ουσιαστικά καταστρέφει όλο το κεντρικό οδικό δίκτυο της πόλης. Τεράστια προβλήματα όμως είναι ακόμη η απερίγραπτη οπτική ασχήμια του κέντρου της Κομοτηνής, αλλά και η αδυναμία ανάδειξης και προβολής του ιστορικού της προσώπου. Παρότι μετρά ήδη σχεδόν 15 αιώνες Ιστορίας, η Κομοτηνή είναι σήμερα απλώς μία πολύβουη φοιτητούπολη. Μια πόλη απρόσωπη, χωρίς καμμία ταυτότητα.

     –  Ποια είναι η εκτίμησή σας για την πορεία σας στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές;

Όπως προανέφερα, είμαστε πλέον ισχυρή δύναμη και προχωρούμε με παρακαταθήκη όχι τις συνήθεις αοριστολογίες των άλλων, αλλά όσα κάναμε την προηγούμενη τριετία. Το μήνυμά μας κερδίζει συνεχώς ολοένα και περισσότερους συμπολίτες μας. Βέβαια δεν ξέρουμε ακόμη πού θα οδηγήσει τελικά αυτό. Ο τριπλασιασμός των προηγούμενων ποσοστών μας φαντάζει ως ένας αρκετά ρεαλιστικός και βάσιμος στόχος. Σίγουρα όμως μπορούμε και ψηλότερα, δεν είναι λίγοι άλλωστε εκείνοι που μας «βλέπουν» να περνάμε στον 2^ο γύρο. Ό, τι κι αν γίνει ωστόσο, είναι βέβαιο πως η παρουσία μας στο επόμενο συμβούλιο θα είναι κατά πολύ αναβαθμισμένη και συνεπώς πολύ πιο δυναμική και αποτελεσματική. Εμείς προσπαθούμε πάντως να καταστήσουμε σαφές στους συμπολίτες μας ότι ο «Σπάρτακος» δεν είναι απλά μία φωνή διαμαρτυρίας, αλλά είναι πρόταση εξουσίας. Με πλήρεις και εφαρμόσιμες θέσεις σε όλα τα επίπεδα που αφορούν στον δήμο. Και ότι θα είναι μία μεγάλη χαμένη ιστορική ευκαιρία για την πόλη, αν μετά τις εκλογές ξαναγίνουμε πάλι θεατές του ίδιου έργου. Άλλα πέντε χρόνια χαμένα, μέσα στην γνωστή ανακύκληση του απόλυτου Τίποτε.

     –  Ο Σπάρτακος, πρωτοπορεί στην Κομοτηνή με την πρωτοβουλία για τους δημοτικούς λαχανόκηπους και το όλο έργο της ομώνυμης Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης. Μιλήστε μας για αυτήν την εμπειρία.  

Ένας από τους κύριους στόχους που εξαρχής θέσαμε ήταν να διαδώσουμε στην τοπική κοινωνία την ιδέα του συνεργατισμού. Μία πρώτη υλοποίησή της ήταν οι 3 (έως τώρα) Συνεργατικοί Οικολογικοί Λαχανόκηποι που δημιουργήσαμε στις παρυφές της Κομοτηνής, συνολικής έκτασης 10 στρεμμάτων, μέσα στους οποίους δώσαμε τη δυνατότητα σε πολλές δεκάδες συμπολιτών μας να βρουν διέξοδο δημιουργικής απασχόλησης και βέβαια εξασφάλισης αγνών προϊόντων, που τα παράγουν κιόλας οι ίδιοι. Το εγχείρημα αυτό έχει μάλιστα ήδη ενταχθεί σε μία ευρύτερη συνεργατική, μη κερδοσκοπική επιχείρηση, την «Σπάρτακος ΚΟΙΝΣΕΠ», που αναμένεται να περιλάβει και άλλες δράσεις (όπως λειτουργία ελαιοτριβείου και αλευρόμυλου, συμβολή στη διάδοση νέων καλλιεργειών, κλπ) και θα στοχεύει μελλοντικά στο να δώσει εναλλακτικές οικονομικές λύσεις στους συμπολίτες μας και (γιατί όχι) και θέσεις εργασίας. Πρόκειται για μια συνολική πρόταση αυτο-οργάνωσης, με στόχο την ενεργειακή και διατροφική αυτάρκεια μέσα σε καιρούς χαλεπούς και απολύτως σύμφωνη με το πνεύμα του κοινοτισμού, που αποτελεί τόσο βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας.

     –  Θράκη, Φούχτελ, και Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Πως βλέπει ο «Σπάρτακος» αυτήν την προσπάθεια για την εκ νέου αποικιοποίηση του ελλαδικού χώρου;

Με διάθεση ανένδοτης αντίστασης φυσικά. Όσον αφορά τον αξιότιμο κύριο Φούχτελ κατ’ αρχάς, είναι φανερό πως ενσαρκώνει την επέλαση των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων πάνω στον εθνικό μας πλούτο μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς το καθεστώς επιτροπείας που στήνουν παντού οι τοποτηρητές του συνοδεύεται και από πολύ συγκεκριμένες κινήσεις «αξιοποίησης» (τουτέστιν ξεπουλήματος) της ανακύκλωσης πρώτα και ακολούθως των τοπικών τουριστικών υποδομών, της ύδρευσης και όσων ακόμη δημοτικών περιουσιακών στοιχείων έχουν κάποια αξία. Αλλά μείζονος σημασίας είναι και το θέμα με τις ΕΟΖ, που αν λειτουργήσει στη Θράκη, θα τη θέσει σε πραγματικό θανάσιμο κίνδυνο όχι μόνο λόγω των άλλων συνεπειών (διάλυση εργασιακών σχέσεων, πολιτική ομηρία από γερμανικά κέντρα), αλλά και εξαιτίας της αθρώας εισβολής τουρκικών «επενδυτικών» κεφαλαίων που θα επακολουθήσει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το τεράστιο ενδιαφέρον της τουρκικής πλευράς για τη μετατροπή της Θράκης σε ΕΟΖ.

     –  Και μια και κάνατε λόγο περί Τουρκίας: τοπική αυτοδιοίκηση και νεο-οθωμανισμός. Πως εμπλέκονται τα ευρύτερα γεωπολιτικά παίγνια στο τοπικοαυτοδιοικητικό κάδρο;

Με τους πλέον απροκάλυπτους δυστυχώς τρόπους. Η Άγκυρα μέσω του επίσημου οργάνου της στην περιοχή (δηλαδή του Προξενείου Κομοτηνής και των μηχανισμών του) συνεχίζει πάντα να παρεμβαίνει, όπως μπορεί, όχι μόνο σε επίπεδο εθνικών εκλογών, αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 3-4 δήμοι στη Θράκη (όχι από τους μεγαλύτερους), όπου παρατηρούνται φαινόμενα κανονικής Τουρκοκρατίας (και με δημάρχους βέβαια όχι πάντοτε μειονοτικούς). Αλλά και στους μεγάλους δήμους τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα, από τη στιγμή που και εκεί οι περισσότεροι κομματικοί υποψήφιοι συμπεριφέρονται ενίοτε ως ασυνείδητοι ψηφοτσομπάνηδες, έτοιμοι να δώσουν γη και ύδωρ για την εκλογή ή επανεκλογή τους. Εν μέσω λοιπόν όλης αυτής της αρρωστημένης κατάστασης, το εγχείρημα του «Σπάρτακου» δεν είναι μόνο μία προσπάθεια αδέσποτων πολιτών για την ανατροπή στα αυτοδιοικητικά πράγματα, αλλά έχει και σαφείς εθνικές διαστάσεις. Και παρά τις γνωστές συκοφαντίες που εκτοξεύουν εναντίον μας οι (πάμπολλοι) εχθροί μας, όλα όσα διεκδικούμε είναι πασιφανώς για το συμφέρον και των δύο συνοίκων στοιχείων. Αυτό που απλώς πολεμούμε είναι το γνωστό χυδαίο καπέλωμα της μειονότητας από τα συμφέροντα της τουρκικής πολιτικής, που την κρατά στο περιθώριο από μορφωτικής και κοινωνικής άποψης και δεν την αφήνει να εκσυγχρονισθεί και να εκδημοκρατιστεί. Αυτό είναι για τον «Σπάρτακο» άλλο ένα μεγάλο «στοίχημα» που κάποια στιγμή ελπίζουμε να κερδηθεί, επ’ ωφελεία των μουσουλμάνων συντοπιτών μας…