Εμφανώς κάτω από τον πήχη των προσδοκιών της τοπικής μας κοινωνίας πέρασε η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη Ροδόπη, χωρίς να μπορούν τα χαμόγελα στελεχών και κάποιων φορέων να κρύψουν το έλλειμμα θέσεων για τα μεγάλα και άλυτα προβλήματα που ταλανίζουν την περιοχή.

Ο Νομός Ροδόπης, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, παραμένει καθηλωμένος μεταξύ των φτωχότερων στην Ελλάδα με κατ’ κεφαλήν ΑΕΠ 10.517 ευρώ, που υπολείπεται ακόμα και του μέσου όρου της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης η οποία με την σειρά της είναι η φτωχότερη σε επίπεδο χώρας!

Παράλληλα, κατά το γ’ τρίμηνο του 2021 η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη ανερχόταν σε ποσοστό 17,5% του εργατικού δυναμικού, δεύτερη σε επίπεδο χώρας μετά την Δυτική Μακεδονία.       

Την ίδια στιγμή ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών επισκέφθηκαν ένα Νομό όπου η εκροή συναλλάγματος για την προμήθεια  καυσίμων προς την γειτονική Βουλγαρία εκλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, ενώ έχει τεθεί στην Βουλή από το 2020 από τον τοπικό βουλευτή του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με τον σύλλογο βενζινοπωλών, το αίτημα για εφαρμογή ειδικού καθεστώτος ανάλογο με αυτό που ισχύει στην Τεργέστη της Ιταλίας, για το οποίο η κυβέρνηση κωφεύει.

Τόσο με την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και με την σημερινή,   τίθεται επίσης μετ’ επιτάσεως το ζήτημα του ανοίγματος του συνοριακού σταθμού διαβατηριακών ελέγχων της Νυμφαίας –Μακάζα για τα τουριστικά λεωφορεία, προκειμένου να τονωθεί η τουριστική κίνηση προς την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, πράγμα για το οποίο έως σήμερα η κυβέρνηση αρνείται να δώσει λύση, συγχρόνως με το παραεμπόριο που ανθεί στην περιοχή. 

Όπως λύση δεν δίνεται, παρά τις πιέσεις που ασκούνται από την αυτοδιοίκηση, για μια σειρά από ακίνητα- φιλέτα που ανήκουν στο ΤΑΙΠΕΔ και παραμένουν κουφάρια για να συμβολίζουν την αναπτυξιακή υστέρηση και τον παραγκωνισμό της Ροδόπης. 

Την ίδια στιγμή, η ΒΙΠΕ Κομοτηνής, μια από τις πιο σύγχρονες και μεγάλες της χώρας, παραμένει σε βαθιά παρακμή με ελάχιστες λειτουργούσες μονάδες και χιλιάδες θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί τα τελευταία χρόνια.

Να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι η πρώτη και μοναδική ελληνική κυβέρνηση που διέσπασε τα κίνητρα του αναπτυξιακού νόμου για την Θράκη, δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αλεξανδρούπολη και αφήνοντας ως φτωχό συγγενή των κινήτρων την Ροδόπη και την Ξάνθη.

Σε ό,τι αφορά τον πρωτογενή τομέα και την κτηνοτροφία, που συρρικνώνεται δραματικά, και στα οποία η Ροδόπη στηρίζεται σταθερά ως βασικό πυλώνα της οικονομικής της μεγέθυνσης, έχουμε τριετία στασιμότητας τόσο σε σχέση με το φράγμα Ιασίου και τα δίκτυα διανομής που θα το καταστήσουν λειτουργικό, όσο και με το φράγμα Ιάσμου που αποτελεί την κεντρική διεκδίκηση του αγροτικού κόσμου της περιοχής.  

Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι παρουσιάστηκαν ως δείγμα κρατικής παρέμβασης στην περιοχή, έργα της τοπικής αυτοδιοίκησης που υλοποιούνται με ευρωπαϊκά κονδύλια!

Ταυτόχρονα, εγκαινιάσθηκε ο αγωγός IGB που σχεδιάσθηκε και εντάχθηκε προ 10ετίας στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτούμενα προγράμματα,όταν επικεφαλής του αρμόδιου υπουργείου ήταν ο Γ.Μανιάτης, κορυφαίο στέλεχος της παράταξής μας.

Έχει ήδη προηγηθεί μία τριετία κυβερνητικής παθητικότητας στο Νομό μας. Τα τοπικά προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκαν ούτε με ευθύτητα ούτε με ρεαλισμό. Είναι προφανές πως όλα τα ανωτέρω αποτελούν ασφαλή αφετηρία για την υπόθεση πως ούτε σχέδιο ούτε προοπτική υπάρχει για την επίλυση τους και στο μέλλον.

Σημείο αναφοράς τα χαμόγελα των τοπικών στελεχών της Ν.Δ.,την ίδια μέρα που πιστώθηκαν στους λογαριασμούς των επαγγελματιών οι επιστροφές της επιστρεπτέας προκαταβολής, μέσα σε ένα καλοκαίρι στο οποίο οι υποχρεώσεις προς την φορολογική διοίκηση και οι λογαριασμοί του ρεύματος προσλαμβάνουν χαρακτήρα τσουνάμι για όλους όσους προσπαθούν να κρατήσουν στην ζωή τις επιχειρήσεις τους.       

Χαμόγελα που προφανώς δεν ανταποκρίνονται στο συναίσθημα που βιώνει η δυσανάλογα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη φτωχοποιημένη τοπική μας κοινωνία.