Η ομιλία του επικεφαλής της ‘Λαϊκής Συσπείρωσης’ Κομοτηνής,  Δημοτικού Συμβούλου, Νίκου Φακιρίδη,

“Κύριε Δήμαρχε, κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου, κύριοι/κυρίες συνάδελφοι

Θα προσπαθήσουμε να είμαστε  σύντομοι. Όχι γιατί δεν έχουμε να πούμε πολλά και σωστά και ρεαλιστικά , αλλά γιατί τα λέμε , στην ουσία τα επαναλαμβάνουμε, κι εννοώ την ουσία των όσων λέμε, πολλά χρόνια τώρα.

Εμείς τι λέμε : Οι Δήμοι για να μπορούν να ανταποκρίνονται στις λαϊκές ανάγκες, δηλαδή να δικαιολογούν τον τίτλο τους Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρέπει να μπορούν να διαχειρίζονται δικούς τους οικονομικούς πόρους, τους οποίους θα πρέπει να παρέχει η πολιτεία, από τον κρατικό προϋπολογισμό,  κατανέμοντας ανάλογα και με τον πληθυσμό, ένα μέρος των κρατικών  εσόδων, κυρίως από τους φόρους που όλοι οι δημότες πληρώνουμε σαν πολίτες αυτού του κράτους και μάλιστα αδρά. Όχι να ξαναβάζουμε φόρους στους δημότες για να παρέχουμε τις δημοτικές υπηρεσίες, όπως γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται.

Οι λαϊκές ανάγκες δεν είναι ένα σταθερό μέγεθος, αλλά συμβαδίζουν με την πολιτιστική, την τεχνολογική την επιστημονική εξέλιξη και συναρτώνται από την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και την παραγωγικότητα της εργασίας.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες που προανέφερα βρίσκονται σε ανοδική πορεία διαχρονικά, όμως ποτέ δεν ικανοποιήθηκαν οι λαϊκές ανάγκες ανάλογα με αυτή την ανοδική πορεία. Τη μερίδα το λέοντος  καρπώνονταν και καρπώνονται αυτοί που κατέχουν το κεφάλαιο και μέσω αυτού τα  εργαλεία παραγωγής και φυσικά αυτούς που τα δουλεύουν και παράγουν τον πλούτο. Αυτοί που κατέχουν το κεφάλαιο και τα εργαλεία παραγωγής λέγονται κεφαλαιοκράτες η καπιταλιστές από την αγγλική ερμηνεία ης λέξης κεφάλαιο(kapital).Οι άλλοι που δουλεύουν τα εργαλεία παραγωγής λέγονται εργάτες από τη λέξη εργασία.

Στις οικονομικές κρίσεις όπως καλή ώρα τώρα, καταστρέφονται εργάτες κυρίως και λιγότερο κεφάλαιο, δηλαδή καπιταλιστές. Όμως αυτοί που καταστρέφονται περισσότερο καλούνται να σηκώσουν το μεγαλύτερο, το συντριπτικά μεγαλύτερο βάρος για να βγούμε από την κρίση. Γιατί το λέω αυτό. Γιατί το καπιταλιστικό κράτος , εκτός των άλλων μπόνους που δίνει στους καπιταλιστές, μέσω του προϋπολογισμού αναδιανέμει τον  πλούτο που παράγεται υπέρ των καπιταλιστών. Ο Δημοτικός προϋπολογισμός είναι παρακλάδι του κρατικού προϋπολογισμού, άρα συμβάλει κι αυτός στην αναδιανομή του πλούτου υπέρ των καπιταλιστών. Παλιότερα λιγότερο τώρα ειδικά με την κρίση πολύ περισσότερο, αφού η σύνταξή του, δεν μπορεί να ξεφύγει από διάφορους <<νομικούς και οικονομικούς κόφτες>>.

Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς,  με  καπιταλιστική εξουσία,  όποιο κυβερνητικό μανδύα κι αν ενδύεται( νεοφιλελεύθερο- σοσιαλδημοκρατικό- αριστερό που γίνεται σοσιαλδημοκρατικός-φασιστικό) δεν γίνεται οι Δήμοι να διαχειρίζονται τους οικονομικούς πόρους προς όφελος των λαϊκών αναγκών(εργασία- ασφάλιση-υγεία-πρόνοια-μόρφωση-κατοικία-προστασία από φυσικά φαινόμενα-ψυχαγωγία-άθληση). Τι μπορούν να κάνουν; Να διαχειρισθούν τη λαϊκή φτώχεια, που όσο πάει και μεγαλώνει και αγκαλιάζει περισσότερα κοινωνικά στρώματα, όχι μόνο εργάτες.

Οι διοικήσεις όμως των δήμων θα μπορούσαν , αν ήθελαν,  να ορθώσουν το ανάστημά τους και ίσως  να εμποδίσουν και  μέτρα χειρότερα, που υπάρχουν και  στα συρτάρια με τη δεύτερη αξιολόγηση. Θα  μπορούσαν  να βάλουν μπροστά το λαϊκό κίνημα, μαζί με το λαό, εκείνο το κομμάτι που δεν βολεύεται με τη διαχείριση της φτώχειας, αφήνοντας στην άκρη νόσους βάζουν τροχοπέδη στην λαϊκή δράση και να δημιουργήσουν βαθύτερα ρήγματα στην σημερινή πολιτική που εξοντώνει το λαό.Μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Εμείς μιλάμε για δημιουργία ρήγματος, γιατί έχουμε βαθειά πίστη  που πηγάζει από τη γνώση των νόμων κίνησης της κοινωνίας, ότι με άλλη εξουσία μπορούν οι δήμοι να διαχειρίζονται προς όφελος των λαϊκών αναγκών μέρος του κρατικού προϋπολογισμού. Κι αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από μια πραγματικά λαϊκή εξουσία, που θα πηγάζει από το λαό και θα δουλεύει για το λαό , όχι στα λόγια , όπως έχουμε ακούσει πολλές φορές, αλλά στην πράξη. Φυσικά εξουσία πολιτική χωρίς οικονομική εξουσία δε γίνεται. Άρα για να υπάρχει μια τέτοια λαϊκή εξουσία, πρέπει να υπάρχει αντίστοιχη οργάνωση της οικονομίας που ο πυρήνας αυτής της οργάνωσης θα είναι : οι παραγωγοί του πλούτου να είναι ιδιοκτήτες των εργαλείων παραγωγής, για να μπορούν να καρπώνονται ανάλογα το πλούτο που θα παράγουν. Με σχέδιο και έλεγχο. Η κατάσταση του ελεύθερου ανταγωνισμού είναι η φυσιολογική  κατάσταση του ζωίκού βασιλείου. Η κοινωνική ανάπτυξη του ανθρώπου προϋποθέτει την σχεδιασμένη οικονομική ανάπτυξη. Κι αυτά τα είπε ο Δαρβίνος πριν ενάμισυ αιώνα περίπου.

Φυσικά για οποιαδήποτε εξέλιξη είναι απαραίτητο να ωριμάσουν κάποιοι παράγοντες κυρίως η συνείδηση του κόσμου που υποφέρει. Να συνειδητοποιήσει τι φταίει και τι κυρίως πρέπει να κάνει. Ποιο δρόμο να πάρει.

Εμείς λέμε το πρώτο βήμα είναι να οργανωθεί στα σωματεία του, στους συλλόγους, σε επιτροπές αγώνα, να εκλέξει επικεφαλείς, αγωνιστές  και να διεκδικήσει σύμφωνα με τις ανάγκες τους, κατακτώντας έτσι ότι μπορεί να κατακτηθεί και εμποδίζοντας ότι χειρότερο μπορεί να εμποδιστεί.

Και σε ότι αφορά το Δήμο, να διεκδικήσει, μαζί και οι εργαζόμενοι στο Δήμο , να επιστρέψουν οι πόροι που έχουν αφαιρεθεί, από τους Δήμους, να κατοχυρωθεί η μονιμότητα στην εργασία με αξιοπρεπή μισθό, όχι κάτω από 751€, να σταματήσουν οι αξιολογήσεις, που χρησιμοποιούνται για παραπέρα μείωση του ήδη ισχνού προσωπικού. Να γίνουν οι αναγκαίες προσλήψεις για να δουλεύουν ικανοποιητικά οι υπηρεσίες που εξυπηρετούν τους δημότες. Να καταργηθούν οι δημοτικοί φόροι όποιας μορφής(ανταποδοτικοί κτλ.) Να αντιμετωπισθούν κοινωνικές ανάγκες σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος(περισσότεροι πόροι). Να παρθούν προληπτικά μέτρα προστασίας από  φυσικά φαινόμενα(πλημμύρες, σεισμοί). Να έχουμε λόγο στη χρησιμοποίηση πόρων κοινοτικών, αφού τόσα πληρώνουμε ως ευρωπαίοι πολίτες. Να αντιμετωπισθούν  προβλήματα όπως λέμε γειτονιάς(οδοποιία, παιδικές χαρές, χώροι αναψυχής, καθαριότητα, ύδρευση, αποχέτευση κτλ)

Κύριε Δήμαρχε

Δε μηδενίζουμε το έργο σας, ούτε την προσπάθειά σας, των συνεργατών σας , των δημοτικών υπαλλήλων, ώστε  το κάθε ευρώ να βρει την πιο κατάλληλη θέση για την ανακούφιση αυτών που υποφέρουν περισσότερο. Όμως τα χρήματα είναι εξαιρετικά πολύ λίγα και δεν έχουμε και σαφή εικόνα προς ποια κατεύθυνση διεκδικείτε.

Δεν  θα χαλαρώσουμε την πίεσή μας προς τη διοίκησή σας για το καλό των δημοτών, με τον τρόπο που πιστεύουμε ότι θα αποδώσει περισσότερο.

Θα καταψηφίσουμε τον προϋπολογισμό γιατί  έχουμε διαφορετική οπτική των πραγμάτων . Και ακριβώς σε αυτό το σημείο διαφέρει η δική μας αρνητική ψήφος από την αρνητική ψήφο των άλλων παρατάξεων.

ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ ΑΠΌ ΌΛΟΥΣ.. ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ  ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΝΜΕΡΙΝΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΟΠΤΙΚΗ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ.  ΚΙ ΑΥΤΟ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΙΟΥΝ. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.”