Το Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013 ολοκληρώθηκαν στη Κομοτηνή οι εργασίες του ανοικτού επετειακού συνεδρίου για την Συνθήκη της Λωζάννης στη σκιά των «αναταραχών» που προκάλεσε η αποχώρηση του Εβρέν Ντεντέ το βράδυ της Παρασκευής.

Η δεύτερη ημέρα των εργασιών του συνεδρίου ξεκίνησε με την αναμενόμενη «ηχηρή» απουσία του κου Ιλχάν Αχμέτ του οποίου το παράδειγμα ακολούθησαν και οι Μουσταφά Μουσταφά και Αιχάν Καραγιουσούφ στα απογευματινά πάνελ των ομιλητών.

Την φυσική απουσία των μειονοτικών ακολούθησε η υποτονική παρουσία των ομιλητών οι οποίοι περιορίσθηκαν σε τοποθετήσεις ακαδημαικού περιεχομένου και διαπιστωτικές καταγραφές αναπαράγοντας στερεότυπα ευχολόγια ή καταγγελτικές υποδείξεις.

Το σκηνικό συμπληρώθηκε από μία σιωπηλή – καθιστική ακτιβιστικού τύπου διαμαρτυρία των μελών της κίνησης πολιτών Σπάρτακος και του ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ ΣΤΟΠ οι οποίοι το μεσημέρι του Σαββάτου εισήλθαν στην αίθουσα του συνεδρίου φορώντας μπλουζάκια που σχημάτιζαν τη φράση HOW MUCH ρωτώντας μάλλον πόσο κοστίζει το ξεπούλημα της χώρας (αυτό προκύπτει και από το γραπτό κείμενο της διαμαρτυρίας τους).

Απούσα η τοπική ηγεσία, οι εκπρόσωποι των Δημοτικών ή Περιφερειακών Αρχών καθώς και το σύνολο των μέσων ενημέρωσης της πόλης.

Σε αυτό το σκηνικό που αναπαράγεται χρόνια στις σχέσεις των σύνοικων στοιχείων ήταν και είναι παρούσα η πολιτική του τουρκικού Προξενείου με τη γραμμή που δίνει κατά περίσταση, και μονίμως απούσα η επίσημη κεντρική πολιτική η οποία χάνεται μεταξύ Αθηνών, Θράκης και διεθνών κέντρων αποφάσεων ή εξωθεσμικών και εξωχωρίων κέντρων.

Μόνον έτσι μπορεί να εξηγηθεί η ενορχηστρωμένη και συντονισμένη τακτική των επωνύμων της μειονότητας που με αφορμή ενός ένα ήσσονος σημασίας περιστατικού αποφάσισαν να αποχωρήσουν από μία ακαδημαϊκού περιεχομένου συνάντηση και να ανεβάσουν τους τόνους δημιουργώντας κλίμα σύγκρουσης και πόλωσης.

Απέναντι στην ετομότητα του τουρκικού Προξενείου που εκμεταλλεύεται τα πάντα , μονίμως αμήχανη στέκεται η κεντρική πολιτική σκηνή που δεν εκμεταλλεύεται τα προβοκατόρικα καμώματα της μειονοτικής ηγεσίας προκειμένου να τους καταγγείλει στους Μουσουλμάνους συμπολίτες μας αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας της Θράκης.

Αυτό που αντιλαμβάνεται και αποδέχεται ο Μουσουλμάνος της Θράκης , τα επιτεύγματα μιας ευρωπαικής μειονοτικής πολιτικής όπως τα παρουσίασε και ο πρώην υπουργός της ΝΔ Ευρυπίδης Στυλιανίδης, δεν μπορεί να τα κεφαλαιοποιήσει η πολιτική ηγεσία λόγω απουσίας κεντρικού προγραμματισμού και αδυναμίας της να περιορίσει τη δράση της τουρκικής προπαγάνδας.

Μεγάλη η ευθύνη και των «διαμεσολαβητών» τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ που χρόνια τώρα διατυπώνουν συμβουλές και προτείνουν πολιτικές με άγνοια των τοπικών συνθηκών και με κριτήρια ίσως όχι και τόσο εθνοκεντρικά.

Σε αυτό το πλαίσιο ούτε λόγος να γίνεται για τη συμμετοχή έστω ενός (1) ομιλητή που θα πορουσίαζε τη στάση της Τουρκίας απέναντι στο κείμενο , το πνεύμα και το γράμμα της Συνθήκης της Λωζάννης και την παράνομη δράση και στάση οργάνων της τουρκικής πολιτκής επί ελληνικού εδάφους.

Το μόνο χρήσιμο συμπέρασμα από το διήμερο «συνέδριο» θα μπορούσε να είναι η αναγκαιότητα που προκύπτει για την ίδια τη μειονότητα να αναζητήσει και να αναδείξει μία νέα ηγεσία που θα την εκπροσωπήσει στο νέο μεταβαλλόμενο εθνικό και διεθνές περιβάλλον και που θα είναι σε θέση να συζητά και να διαμορφώνει πολιτικές με γνώμονα τα διεθνή και ευρωπαικά κεκτημένα.