Δεκαπενταύγουστος. Το Πάσχα του καλοκαιριού. Η Κοίμηση της Θεοτόκου. Μία από τις μεγαλύτερες θρησκευτικές εορτές του Χριστιανισμού. Ειδικά για τους Έλληνες του Πόντου η ημέρα αυτή είχε, και εξακολουθεί να έχει, ιδιαίτερη σημασία και την τιμούν με ευσέβεια και λαμπρότητα. Στο ιερό πρόσωπο της Παναγίας ενσαρκώνεται το πρόσωπο της Πόντιας Μάνας, αλλά και κάθε μητέρας που πονάει για το σπλάχνο της και συμπάσχει με τον πόνο όλου του κόσμου.
Για πρώτη χρονιά φέτος, με αποκλειστική ευθύνη των τουρκικών αρχών, δεν θα πραγματοποιηθεί η Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά στο όρος Μελά στην Ματσούκα της Τραπεζούντας του Πόντου, αλλά και στην νέα ημερομηνία, δίχως την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του Πατριαρχείου «παρεσχέθη ἄδεια τελέσεως Θείας Λειτουργίας εἰς τήν Ἱ. Μονήν Παναγίας Σουμελᾶ κατά τήν Παρασκευήν, 23 Αυγούστου 2024, ἡμέραν ἀποδόσεως τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου («Ἐννιάμερα τῆς Παναγίας»). Τῆς Θείας Λειτουργίας θά προστῇ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος».
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά μετά την Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο, το 2010, όπου δεν παρίσταται ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος. Πρόκειται για μία περαιτέρω κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων απέναντι και στο θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων συνολικά και όχι μόνον των Ποντίων. Είναι φανερό ότι οι εθνικιστικοί κύκλοι στην Τουρκία και το βαθύ κεμαλικό παρακράτος που χρόνια τώρα αντιδρούσαν έντονα στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου στην Παναγία Σουμελά χοροστατούντος του Οικουμενικού Πατριάρχη, πιέζουν όλο και περισσότερο για ανθελληνική και προκλητική στάση.
Το συνεχές ζητούμενο για μας είναι η στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης, που για μία ακόμη φορά τηρεί σιγή -ένοχου- ιχθύος, την ίδια στιγμή που επιτρέπει και διευκολύνει την έλευση Τούρκων επισκεπτών που θεωρούν τα νησιά μας κατεχόμενα εδάφη, μετέχουν προκλητικών εθνικιστικών και ανθελληνικών εκδηλώσεων κ.λ.π.
Το βάρος της αντίδρασης και της αντίστασης στην ηθική και πολιτική κατρακύλα, πέφτει στην κοινωνία των πολιτών, σε όλους εμάς που δεν σκύβουμε κεφάλι, δεν προσκυνάμε και δεν αποδεχόμαστε «βολικές λύσεις» ή «ρεαλιστικές στάσεις». Είμαστε εδώ, στις επάλξεις του αγώνα, πιστοί στον ιερό όρκο προς τους 353.000 γενοκτονημένους προγόνους μας. Είμαστε εδώ και συνεχίζουμε.
