Έχω μια θεωρία που είναι τόσο γενική που δεν γίνεται να μην ισχύει. Θεωρία: “Όλοι είμαστε δυνάμει καλά και κακά παιδιά”. Άλλωστε, όπως σοφά είχε γράψει αυτό το καλό παιδί, ο Χρήστος Χατζηιωάννου, δεν υπάρχει ορισμός για το καλό παιδί.

“Στο μυαλό μου είναι εκείνος που είναι πάντα εκεί, εκείνος που θα κάνει το κάτι παραπάνω από αυτό που θα του ζητηθεί, (…), εκείνος που θα φερθεί ευγενικά και σωστά χωρίς πρώτα να το σκεφτεί”, έγραφε αυτός ο μαέστρος της καλοσύνης. Και τι να πεις; Ότι είχε άδικο; Δίκιο είχε.

Αυτά ισχύουν πάνω-κάτω και για τα κορίτσια-καλά παιδιά. Δηλαδή κοίτα πώς είναι στο μυαλό μου. Ας φέρω το αγαπημένο μου παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι έχεις γενέθλια, ότι το βράδυ θα κάνεις πάρτι και ότι έχεις κορίτσι (βασικό για το παράδειγμά μου). Παραθέτω τέσσερις πιθανές συμπεριφορές Εκείνης, ώστε να απομονώσουμε και να αναδείξουμε ποια είναι το καλό παιδί.

Περίπτωση Α
Το κορίτσι ετοιμάζεται περίπου τέσσερις μέρες για να είναι απαστράπτουσα στο πάρτι, γιατί ξέρει ότι όλοι (και κυρίως όλες) θα έχουν τα βλέμματα πάνω της. Σου παίρνει ένα δώρο, ό,τι βρει μπροστά της, γιατί δεν της έμεινε και καθόλου χρόνος με τέτοιο μαραθώνιο προετοιμασιών.

[dailymotion id=”xlhn9c”]

(ποιες Girls Aloud μωρέ Δημητρόπουλε;)
Περίπτωση Β
Το κορίτσι ετοιμάζεται περίπου τρεις μέρες για τους ίδιους λόγους με την Περίπτωση Α. Σου παίρνει ένα δώρο, αφού μελετήσει πρώτα το σπίτι και την γκαρνταρόμπα σου. Θα σου πάρει πιθανότατα το καλύτερο δώρο αυτών των γενεθλίων.

Περίπτωση Γ
Το κορίτσι ετοιμάζεται από το προηγούμενο βράδυ. Σου παίρνει ένα δώρο, καλό, θα το θυμάσαι και τηλεφωνεί στους κολλητούς σου για να δει τι παίζει με την τούρτα.

Περίπτωση Δ
Το κορίτσι ετοιμάζεται επιτόπου στο σπίτι σου καμιά ώρα πριν ξεκινήσει το πάρτι, γιατί έτρεχε όλη τη βδομάδα για να βρει το πιο υπερφανταστικό δώρο του κόσμου που συνήθως βγαίνει μόνο σε ένα αντίτυπο, γιατί ήταν σε συνεννοήσεις με τα ζαχαροπλαστεία για την καλύτερη τούρτα και τελικά διάλεξε την πιο ακριβή (παρότι τέσσερις μήνες απλήρωτη) γιατί φαντάστηκε ότι θα σου αρέσει περισσότερο και γιατί γύρισε όλο το Παγκράτι για να βρει 30 κεράκια.
Η Περίπτωση Δ είναι το καλό παιδί. (Έλα, δεν το πιστεύω).

Τι (καλό) παιδί είσαι εσύ
Κορίτσι ή αγόρι (κορίτσι εν προκειμένω και από δω και πέρα), το καλό παιδί θυσιάζεται. Το καλό παιδί παίζει για τη δόξα, δεν παίζει για το χρήμα. Θέλει να είναι η καλύτερη γκόμενα που είχες ποτέ. Να μη σου χαλάσει κανένα χατήρι.

Το μόνο που σου ζητάει (καμιά φορά αρρωστημένα πιεστικά) είναι να της το αναγνωρίσεις. Να της δώσεις το credit. Ε, δώσ’ της το μωρέ, τσάμπα είναι.

(Διάλειμμα για κοινωνικό μήνυμα)

Πολλοί άντρες μπερδευόμαστε και θεωρούμε καλό παιδί αυτήν που θα κάνει τα στραβά μάτια αν μάθει ότι την κερατώσαμε. Παρεξήγηση. Δεν είναι ακριβώς καλή αυτή, είναι μάλλον ηλίθια. Το ίδιο κι εμείς για τον συνειρμό που κάναμε.

(Επιστροφή στην κανονική ροή του προγράμματος)

Μπορεί σε θέματα συμπεριφοράς η γυναίκα και ο άντρας-καλά παιδιά να είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, αλλά η ειδοποιός διαφορά είναι ότι οι γυναίκες, στο πλαίσιο των σχέσεων, του φλερτ και του γκομενίσματος, έχουν σαφώς καλύτερη μοίρα από εμάς.

Ο μύθος του άντρα-κακού παιδιού κρατάει ακόμα όρθιες εκατομμύρια γυναίκες σε αυτόν τον κόσμο. Ο αλήτης, ο ‘αυτός που δεν γίνεται να έχουν’, ο ‘αυτός που είναι λογικό (wtf) να μοιράζονται με κάποια άλλη’, ο μοιραίος, ο επιμελώς ατημέλητα αγενής είναι μια από τις πιο στάνταρ γυναικείες φαντασιώσεις. Ε, ωραία, και οι άντρες κολλάμε ενίοτε με τα κακά κορίτσια, αλλά παντρευόμαστε τα καλά (είπε ένας άνθρωπος που έχει παντρευτεί μηδέν φορές στη ζωή του).

[dailymotion id=”xonlj2″]

(γεια και σε εσάς)
Γιατί τα καλά παιδιά θέλουμε να γίνουν οι μητέρες των παιδιών μας (είπε είπε ένας άνθρωπος που έχει μηδέν παιδιά). Πολλές γυναίκες είδαν τον Gosling να κρατάει ένα μωρό στο ‘Place Beyond the Pines’ και πίστεψαν ότι το κακό παιδί θα γίνει καλός μπαμπάς. Ε, δεν μπορώ να κάνω πολλά γι’ αυτό.

Η προβληματική με τα καλά παιδιά

Από τις μέχρι τώρα εμπειρίες των φίλων, φιλενάδων, γνωστών και συγγενών μου, προκύπτει ότι τα πιο καλά παιδιά δεν είναι πάντα και οι πιο ωραίες γυναίκες που γνώρισες ποτέ. Είναι οι λεγόμενες γλυκούλες. Εγώ λέω ότι είναι σαφώς οι πιο υποτιμημένες.

Προφανώς (και ευτυχώς), υπάρχουν δεκάδες εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα, για παράδειγμα όλες οι φίλες μου ή το υπερ-παράδειγμα ‘Νικολέττα Ράλλη’ με το οποίο θα πατάξουμε τον κανόνα.

Βέβαια, το καλό παιδί και η γλυκούλα είναι ένα πρόσωπο που ταυτίζεται σχεδόν σε κάθε περίπτωση. Κι ενώ ξέρω έναν σωρό κόσμο που ενθουσιάζεται με τις γλυκούλες, ξέρω κι έναν σωρό που τις βαριέται.

Αλλά, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας αγαπητοί. Το γεγονός ότι τα καλά παιδιά μάς βγάζουν ένα αυθόρμητο ‘meh’ είναι ΜΟΝΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ πρόβλημα. Δεν φταίνε αυτές που οι μαζοχιστικοί μας δείκτες είναι υψηλοί, ειδικά από τότε που τελειώσαμε το σχολείο.

Το θυμάσαι, στα χρόνια του γυμνασίου και των Μ+Γ=L.F.E, αυτό που ψάχναμε ήταν το καλό κορίτσι. Αυτό που συμπεριφοριστικά ήταν πιο κοντά στη μαμά μας. Βαθιά ψυχαναλυτική, αλλά ισχύει. Την εποχή που αγνοούσαμε το ίντερνετ και τη δουλειά που γίνεται στα Victoria’s Secret, το μόνο που μας ένοιαζε ήταν η ψυχή.

ΑΧ, ωραία χρόνια (είπε ένας άνθρωπος που δεν είναι 75 ετών και δεν παίζει πρέφα στα καφενεία).

Η ενθάρρυνση για ένα ακόμη καλύτερο παιδί αύριο

(είπαμε, μην τα υποτιμάς τα καλά παιδιά)

Τρεις ερωταπαντήσεις πριν το τέλος. Ποιο είναι το αντίθετο ενός καλού παιδιού γένους θηλυκού; Μια bitch γένους θηλυκού. Ποιος αισθάνεται περήφανος όταν πανθομολογουμένως έχει μια bitch στο πλευρό του; Όχι πολλοί. Ποιος αισθάνεται καλά όταν οι γύρω του του το επισημαίνουν κιόλας; Κανένας.

Το προαιώνιο τριπ των γυναικών να πιστεύουν ότι μπορούν να μετατρέψουν τα κακά παιδιά σε παπαδάκια δεν ισχύει και αντίστροφα. Κομψή ή μη, η αλήθεια είναι ότι ψιλοβαριόμαστε να μπούμε σε διαδικασία να αλλάξουμε οτιδήποτε μας φαίνεται απίθανο να αλλάξει.

Αν έπρεπε να κλείσω το κείμενο με μια παρότρυνση που θα γραφτεί σε πανό και θα κάνει το γύρο της Αθήνας, η παρότρυνση θα ήταν ‘Καλά παιδιά παντού’.

Ευτυχώς, δεν πρέπει να κάνω κάτι τέτοιο.

(Έλα, υπήρχε περίπτωση να μην μπει η Jennifer κεντρική φωτογραφία; Ορίζει το ‘καλό παιδί’ σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, σταθερά εδώ και δεκαπέντε χρόνια)

Πηγή : oneman.gr