Έχουν πάει όλα καλά και μπορείς να αποδράσεις για λίγες ημέρες, από όλα, να πάρεις τόση δα άδεια. Είναι η τελευταία ημέρα ή η τελευταία νύχτα στην πόλη πριν από τις διακοπές. Ετοιμάζεσαι να μηδενίσεις το κοντέρ σου…

Διακοπές υπάρχουν πολλές μέσα στη χρονιά. Ατύπως, όμως, οι πιο σημαντικές είναι εκείνες του καλοκαιριού. Το γεγονός ότι υπάρχει άγραφη, κοινή από όλους συμφωνία που ορίζει ότι τον Αύγουστο η χώρα κατεβάζει ρολά, δεν είναι τυχαίο. Πρέπει, άλλωστε, να γεμίσουν οι μπαταρίες, σαν το επίσης μη καταχωρημένο κλισέ, να προετοιμαστεί ο λαός -μέσω των μπάνιων του- για την επέλαση του χειμώνα. Είναι η στιγμή που κάνεις “z” στη μηχανή σου, μηδενίζεις το κοντέρ της ζήσης σου.

Κι εσύ είσαι εκεί, μπροστά από τις βαλίτσες σου, αύριο φεύγεις. Κοιτάζεις τα πράγματά σου αν ξέχασες κάτι, αλλά όπου και να πας, τι μπορεί να σου λείψει; Δεν είναι εκεί, λοιπόν, το θέμα σου.

Οι ώρες πριν από την αναχώρηση είναι κομματάκι δύσκολες, σχεδόν βαριές. Φυσικά και θες να φύγεις, αλλά πρέπει πρώτα να ξεφορτωθείς όλο το απόβαρο του χειμώνα που κουβαλάς ακόμα στις πλάτες σου. Ταυτόχρονα, χρειάζεται χρόνος για να συνηθίσεις το ότι φεύγεις, να αφήσεις πίσω σου δουλειές, συνήθειες, dead lines, πρόσωπα, χώρους. Πρέπει να βρεις αυτό το αδιόρατο κουμπάκι που γράφει «και τώρα διακοπές» – είναι το κουμπί της αποσυμπίεσης από την «κανονική» σου ζωή, τη ζωή που έζησες τον παλιοχειμώνα και δεν πανηγυρίζεις κιόλας, δεν κάνεις χάι φάιβ μόνος σου για όσα πέρασες.

Αυτές είναι οι ώρες του απολογισμού της σεζόν που κλείνει, ενώ η βαλίτσα σου αρνείται -από όλα αυτά που της έχεις φορτώσει- όπως και η ζωή σου, άλλωστε. Πόσο κόσμο γνώρισες αυτή τη χρονιά, πόσους αγάπησες, πόσοι σε αγνόησαν-απέρριψαν, τρέμεις να κάνεις την αφαίρεση. Τι θα κρατήσεις, τελικά, τι θα στείλεις στον κάδο, τι αισθάνθηκες, τι υπόλοιπα άφησες, ποιους λογαριασμούς έκλεισες, ποιοι παραμένουν ανοικτοί; Ερωτήματα που σκάνε πάνω σου και απλώνονται παντού, σαν αντηλιακό με άρωμα καρύδα.

Τέτοια ώρα-τέτοια λόγια, μην τα σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή. Άνθρωπε, φεύγεις, ξεκόλλα, όλα θα πάρουν τις κανονικές τους διαστάσεις άμα τη επιστροφή σου, κάποια θα λυθούν μαγικά, από μόνα τους, θα πάρουν τη θέση που τους έχει ορίσει κάτι αδιόρατο μέσα στην πλάση που συνωμοτεί – εναντίον σου ή υπέρ σου. Θα μου πεις, «όταν θα γυρίσω θα βρω γεμάτο το γραμματοκιβώτιο από λογαριασμούς». Γύρνα πρώτα με το καλό – και βλέπεις τι θα κάνεις. Άλλωστε, τώρα, όσο και να αγχωθείς προκαταβολικά, δε θα δώσεις λύση, έτσι θα πιέσεις και τις μίνι διακοπές σου, δε θα χαρείς.

Φύγε, λοιπόν, βούτα μέσα στη θάλασσα για να διώξεις από πάνω σου όλα τα ράκη της ζωής σου, κάτσε κάτω από παχύ ίσκιο και προσπάθησε να ηρεμήσεις τα εντός σου. Φύγε και έλα ένας άλλος, καινούριος άνθρωπος, να θυμάσαι ότι όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Στο λέει καθημερινά και το Σύμπαν, άλλωστε μην ξεχνάς την ατάκα του Paulo Coelho.

Καλές σου διακοπές!
(βασικά καλές διακοπές στο μυαλό σου, που το ‘καψες φέτος με τις σκέψεις…)
πηγή:www.protagon.gr