Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Η καθημερινότητα ενός πολιτικού αναλυτή από την Ροδόπη δεν είναι εύκολη με όλους αυτούς τους απίθανους τύπους που νομίζουν ότι “έχουν τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων μας”… ειδικά αυτές τις μέρες…

Στις καθημερινές υποχρεώσεις είδα ότι υπήρχε μία υποχρέωση, μία προσωπική πρόσκληση από βουλευτή για μεσημεριανή κουβεντούλα σε ξενοδοχείο της πόλης..Από κάτω με κόκκινη υπογράμμιση η τελετή λήξης του Θεματικού Πάρκου ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ στο Σουφλί…

Δύσκολη η επιλογή αλλά η παρέα μου δεν άφηνε περιθώρια για άλλη σκέψη…

Το βιομηχανικό συγκρότημα Τζίβρε φόρεσε για 7η χρονιά τη χριστουγεννιάτικη φορεσιά του και ετοίμασε ένα μαγικά, διαδραστικό ταξίδι με την Αλίκη, τον Τρελοκαπελά, τη Λευκή Βασίλισσα και φυσικά την Ντάμα Κούπα, που δε θα μπορούσε να λείπει από την περιπέτεια. Ειδικά φέτος που είχαν υπερδιπλασιασθεί οι επισκέπτες δεν είχαμε χαρεί το πάρκο στις εγκαταστάσεις Τζίβρε αφού ο χρόνος αναμονής για τον πύργο του Χάρυ Πόττερ και το απαγορευμένο δάσος ξεπερνούσε την μία ώρα.

Καταχρώμενος , λοιπόν , την φιλοξενία του Δημάρχου Σουφλίου και των 120 εθελοντών του Πάρκου, μπήκαμε “απρόσκλητοι” πολύ νωρίτερα από την έναρξη των εκδηλώσεων για να απολαύσουμε την παραμυθόσκονη που σαν ομίχλη σκέπαζε την διαδομή μας προς το Σουφλί από το ύψος της Λύρας σχεδόν…

Διαπιστώσαμε στο backstage την ύπαρξη μιας Φαντασμαγορίας αληθινής φτιαγμένης με τόση αγάπη,ποιότητα, υψηλή αισθητική, άψογη παρουσία, εξυπηρέτηση που ανέδειξε και φέτος το Φιλόξενο και Αληθινό Πνεύμα των Χριστουγέννων έτσι όπως μόνον οι Σουφλιώτες ξέρουν…

Ο βραστός καφές και το τσάϊ των ξωτικών συμπλήρωσαν το ταξίδι μας στην Παραμυθοχώρα του Σουφλίου…

Φτιάξε Καρδιά μου το δικό σου παραμύθι στο Σουφλί

Αντί επιλόγου παραθέτουμε το σημείωμα του Συλλόγου Εθελοντών και Νεολαίας Δήμου Σουφλίου

Αυτό ήταν λοιπόν το Παραμύθι μας…

Το ονειρευτήκαμε, το δημιουργήσαμε, το μεγαλώσαμε σαν μικρό παιδί και το αναθρέψαμε με αξίες εθελοντισμού,προσφοράς και περισσής αγάπης!
Αυτό φέτος σας παρουσιάσαμε με μεγάλη περηφάνια και διπλή χαρά γιατί το στοίχημα ήταν μεγάλο…το στοίχημα ήταν και είναι όλοι να ζούμε τη ζωή μας σαν Εθελοντές, να προσφέρουμε στον διπλανό από αυτό που έχουμε, λίγο ή πολύ…να αγαπάμε και να ονειρευόμαστε ότι μια μέρα ένας τόπος μικρός όπως το Σουφλί θα γίνει παράδειγμα εθελοντισμού και προσφοράς για όλο τον κόσμο! Και ο στόχος επετεύχθη…ένα μικρό λιθαράκι μπήκε και στέριωσε στις καρδιές πρώτα τις δικές μας κι έπειτα και κυρίως στις ψυχές των παιδιων μας!
ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ λοιπόν! Αυτό δηλώνουμε!
Εις το επανιδείν…