Η διαφωνία: Στην επισήμανση μου για την στάση πληρωμών πολιτών και επιχειρήσεων προς το ελληνικό δημόσιο ύψους 100 δις σε αντιδιαστολή με την ευημερία των εθνικών στατιστικών απάντησε πως πρόκειται για οφειλές που συσσωρεύτηκαν τις προηγούμενες δεκαετίες από επιχειρήσεις που χρόνια τώρα δεν υφίστανται και όχι την τριετία διακυβέρνησης τους. Δεν μας είπε βέβαια ότι το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης Τσίπρα και της περιόδου Βαρουφάκη στοίχισε στον ελληνικό λαό 100δις σύμφωνα με τον επικεφαλής του ESM κ. Klaus Regling.

Το μαντάτο : Είπε ο Υπουργός ότι επιδιώκεται από την κυβέρνηση “περαιτέρω αύξηση εσόδων. Δυνατότητα όμως περαιτέρω μείωσης των δαπανών δεν υπάρχει”. Σχολιάζω λοιπόν ότι απομένει μόνο ο άλλος προφανής και εύκολος δρόμος, της φορολογίας. Συνεχής και ανηλεής φορολόγηση, ύψους 900 εκατ. ευρώ για το 2018 και έπεται συνέχεια. Τα αντίμετρα δεν τα σχολιάζω.

Πέραν από τις προφανείς και εκ των προτέρων αγεφύρωτες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που διατηρώ με τον κ. Παπαδημητρίου, δεν μπορώ να μην επισημάνω πως πρόκειται για ήπιο, ευγενή συνομιλητή και αξιόλογο ακαδημαϊκό θεωρητικό!