….Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν ομόφωνα αυτές τις μέρες όσοι επιδίδονται στον «αγώνα της γκαρσονιέρας» για να στεγάσουν τα όνειρά τους αλλά και τα όνειρα των παιδιών τους που θα αποτελούν τους νέους μας συγκάτοικους και συμπολίτες για την επόμενη τετραετία.

Χιλιάδες επισκέπτες συρρέουν αυτές τις μέρες στην Κομοτηνή , οικογένειες και οικεία πρόσωπα, που σε περιόδους βαθιάς οικονομικής κρίσης επενδύουν σε συναισθήματα και όνειρα για ένα καλύτερο αύριο .

Στον αγώνα τους αυτό συναντούν το φιλόξενο άνθρωπο της πόλης, τον γείτονα της διπλανής πόρτας που θα τους βοηθήσει με τις πρώτες χρηστικές πληροφορίες ή θα τους δώσει ένα ποτήρι νερό.

Στο αντίποδα , μία αδιάφορη πόλη , με ανύπαρκτη Διοίκηση, με επαγγελματικούς φορείς εν υπνώσει, με απουσία κάθε ενημερωτικού «κόμβου» εντός πόλης…

Εάν θεωρήσουμε ότι 1 στους 5 κατοίκους της Κομοτηνής είναι φοιτητής κι εάν αντιληφθούμε ότι ταυτόχρονα αποτελεί κι έναν «πόλο έλξης» επισκεπτών δεν είναι δύσκολο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η οικονομία της πόλης θα έπρεπε να στηρίζεται στο φοιτητικό δυναμικό.

Αντ’αυτού οι φοιτητές αντιμετωπίζονται , όπως άλλωστε και όλες οι ομάδες «ειδικού τύπου», ως η εύκολη και η «εύπιστη» ομάδα στόχου των επαγγελματιών της πόλης αλλά και ως «μόνιμη» οικονομική ένεση αφού πάνω στη λογική των φοιτητών στηρίζονται αρκετές οικονομίες των ντόπιων κατοίκων.

Οι καιροί αλλάζουν και οι νοοτροπίες επίσης. Ας το σκεφθούν αυτό οι μεγαλοσχήμονες και μη επαγγελματίες της Κομοτηνής και ας αντιμετωπίσουν επιτέλους την πραγματικότητα κατάματα.

Η Διοίκηση της Πόλης καλό θα είναι επίσης να ασχοληθεί με το όλο ζήτημα. Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει ο Δήμαρχος της Κομοτηνής θα ήταν να ανοίξει το περίπτερο στην πλατεία για να δίνονται βασικές πληροφορίες στους επισκέπτες της πόλης.

Οι Ομοσπονδίες και Ενώσεις Επαγγελματιών θα έπρεπε να είχαν μεριμνήσει για την εξυπηρέτηση των χιλιάδων γονέων-καταναλωτών καλλιεργώντας ταυτόχρονα και την εικόνα της Κομοτηνής ως μίας πόλης με έντονη οικονομική δραστηριότητα και με καταστήματα που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις μεγάλες αλυσίδες στις τιμές και την εξυπηρέτηση.

Στη χειρότερη περίπτωση θα μπορούσαν να τυπώσουν τον πολύ καλό οδηγό πόλης του Σταύρου Φανφάνη με τις γεύσεις της πόλης  και στα ηχεία των καφέ της πόλης να ακούγονται τα τραγούδια από το «Επί Πτυχίω».

Καλώς Ορίσατε!