Οι τελευταίες εξελίξεις στο ευρωψηφοδέλτιο του Σύριζα με την αντικατάσταση της Σουλεϊμαν Σεμπιχά, και του Κιουρτ Αχμετ αλλά και τις δηλώσεις στελεχών του όπως του υποψήφιου ευρωβουλευτή του Δημήτρη Χριστόπουλου, όχι μόνο δε σβήνει τις φωτιές των τυχοδιωκτικών του επιλογών, αλλά επιπλέον ρίχνει περισσότερο λάδι.

Επιβεβαιώνεται έτσι η εκτίμηση που είχαμε διατυπώσει πως: ¨ Οι εργάτες, οι άνεργοι, οι αγρότες, τα λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα αν ανήκουν στην πλειονότητα είτε στη μειονότητα, έχουν τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανάγκες, έχουν κοινό εχθρό την πολιτική της ΕΕ που στηρίζει τους μεγαλοεπιχειρηματίες – τα μονοπώλια. Μόνο με την κοινή τους πάλη μπορούν να τα αντιμετωπίσουν. Γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται να απορρίψουν εκείνα τα κόμματα που με τις υποψηφιότητες τους καλλιεργούν τον εθνικισμό και τον αστικό κοσμοπολιτισμό, τη διαίρεση των εργαζομένων. Αυτήν την επικίνδυνη και τυχοδιωκτική πολιτική υιοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων του προς άγραν ψήφων.¨

Ο Σύριζα είναι εκτεθειμένος, όπως είναι και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια με τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Είτε τη μια με εθνικιστικά συνθήματα και με κορώνες, είτε από την άλλη στο όνομα του κοσμοπολιτισμού και κλείνοντας το μάτι σε στοιχείπαράγοντες) που φλερτάρουν με την αστική τάξη της άλλης πλευράς.

Όλες αυτές οι δυνάμεις ανεξάρτητα τις διακηρύξεις τους, βάζουν την εργατική τάξη το λαό στις μυλόπετρες του εθνικισμού, ουραγό των επικίνδυνων σχεδιασμών που απεργάζονται τμήματα των μονοπωλίων της μιας ή της άλλης χώρας.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, το λαό της περιοχής μας να σκεφτεί: Οι συνέπειες της βαθειάς αντεργατικής αντιλαϊκή πολιτικής έγιναν με βάση)εθνικό φυλετικό ή θρησκευτικό διαχωρισμό στην περιοχή μας, ή τσάκισαν το ίδιο χριστιανούς και μουσουλμάνους; Σε όλη την ΕΕ, στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, ανάμεσα στους ίδιους λαούς, θρησκείες, μειονότητες και πλειονότητες, όλοι ζουν το ίδιο, ή υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι;(και στις μειονότητες και στις πλειονότητες)

Τα κλασσικά κόμματα της πλουτοκρατίας που σήμερα συγκυβερνούν και μέχρι χτες διαδέχονταν το ένα το άλλο, όπως και οι σημερινοί αριστεροί επίδοξοι μνηστήρες του κυβερνητικού θώκου, ακόμη και τα εθνικιστικά και φασιστικά κόμματα και μορφώματα, ανεξάρτητα τι διακηρύσσουν και τις διαφορές που έχουν, ορκίζονται πίστη στο δρόμο της ΕΕ, ορκίζονται πίστη στο κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ παλεύει με την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό, για τα δικά τους ταξικά συμφέροντα, δεν ξεχωρίζει κανένα με βάση τη θρησκεία και τον ατομικό του αυτοπροσδιορισμό. Στην πάλη του παίρνει υπόψη την ανάγκη της μειονότητας να διατηρεί και να καλλιεργεί την ιδιαίτερη πολιτιστική ταυτότητα, να έχει στήριξη σε αυτή την προσπάθεια μέσα από σύγχρονες δημόσιες και δωρεάν υποδομές. Στην πάλη αυτή το ΚΚΕ παράλληλα κρατάει ισχυρό το μέτωπο στον αστικό κοσμοπολιτισμό και τον εθνικισμό όποια αφετηρία και να έχει.