Η δασκάλα και μαμά Katerina Katerina με αφορμή τις αλλαγές που φέρνει το πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που βρίσκεται σε διαβούλευση έγραψε ένα κείμενο που έχει γίνει viral καθώς αποτυπώνει με εύστοχο τρόπο τι σημαίνουν στη πράξη οι αλλαγές που θα τεθούν προς ψήφιση στη Βουλή.

Το κείμενο της καταπιάνεται με το ζήτημα της αύξησης των μαθητών ανά τάξη καθώς σύμφωνα με ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο αυξάνεται ο μέγιστος αριθμός νηπίων και προνηπίων και μαθητών ανά τμήμα σε Νηπιαγωγεία και Δημοτικά από 22 σε 24 αλλά με τη δυνατότητα προσαύξησης 10% μπορούν να φτάσουν και τους 26-27.

Οι ενστάσεις της απηχούν τις απόψεις πολλών και το γεγονός ότι είναι δασκάλα της δίνει στα επιχειρήματά της μεγαλύτερη βαρύτητα.

Ας ακούσουμε τι έχει να μας πει αυτή η δασκάλα – μαμά

Σαν δασκάλα και γονιός έχω μερικές ερωτήσεις να θέσω από το σπίτι μου, πληκτρολογώντας και μονολογώντας ζαλισμένη, αφού τώρα, εν μέσω πανδημίας, αποφάσισε η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας να καταθέσει υπερνομοσχέδιο για την παιδεία. Θα ξεχωρίσω σήμερα, το ότι αυξάνουν τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα από το 22 στο 24 (με δυνατότητα ακόμη και για 27) και με κατώτερο όριο τους 20 μαθητές για τα 7/θεσια και άνω δημοτικά σχολεία για τη λειτουργικότητα των σχολείων προαναγγέλλοντας έτσι μετακινήσεις μαθητών. ‘Οσοι μαθητές δε χωράνε δηλ. θα πηγαίνουν σε όμορα σχολεία ή όπου υπάρχει κενό. Με ένα σμπάρο 3 τρυγόνια: Και λιγότεροι εκπαιδευτικοί και κουκούλωμα του προβλήματος σχολικής στέγης και λιγότερος χρόνος ανά μαθητή μέσα στην ώρα.

Ποια είναι τα παιδαγωγικά (και όχι τα οικονομικά) επιχειρήματα; ‘Εχουν εικόνα των διαθέσιμων τετραγωνικών της μέσης ελληνικής τάξης και τις συνθήκες διδασκαλίας μέσα σε αυτή;

Γνωρίζουν τις σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους, που έχουν ως σημαία τους στα αναλυτικά προγράμματα, και προάγουν την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία, τη βιωματική μάθηση και τη διαφοροποιημένη παιδαγωγική; Να μας δείξουν στην πράξη με υποδειγματικές διδασκαλίες σε αληθινές τάξεις, αν ένας πλήρως καταρτισμένος δάσκαλος μπορεί να εφαρμόσει τα παραπάνω σε τμήματα των 25-27 μαθητών, στοιβαγμένους σε 25-30 τετραγωνικά.

Να μας δείξουν ποιος είναι ο χρόνος που μπορεί να διαθέσει ο εκπαιδευτικός για εξατομίκευση της 45λεπτης διδασκαλίας σε κάθε έναν από τους 25 μαθητές του.

Να μας εξηγήσουν πώς ο δάσκαλος της πρώτης δημοτικού θα προλάβει να δείξει σε κάθε πρωτάκι του πώς θα κρατήσει το μολύβι του και με ποια φορά θα γράψει τα γράμματα σύμφωνα με τις προαναφερθείσες παιδαγωγικές και όχι σύμφωνα με αυτές που εφαρμόζονταν πριν 20 και 30 χρόνια με τους 30 και 40 μαθητές στην τάξη και τους μαθητές που πειθαρχούσαν μέσω του φόβου και της απειλής. Ή μήπως τελικά είναι αυτή η παιδαγωγική, που θέλουν να εφαρμόσουμε, βαφτίζοντάς την ευρωπαϊκή;

Να μας δείξουν πότε σε αυτόν τον χρόνο θα ασχοληθούμε με τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, που βρίσκονται στο φάσμα ή που παρουσιάζουν ΔΕΠΥ ή με τους μαθητές με συναισθηματικές δυσκολίες, που δημιουργούν ή δέχονται bullying ή με τους μαθητές που δε μιλούν ελληνικά. ‘Εμείς γνωρίζουμε ότι στους 25/27 μαθητές μίας μέσης τάξης, οι μισοί ανήκουν σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες. Εκείνοι το γνωρίζουν;

Αν είχαν δουλέψει, έστω και 1 ώρα, σαν εκπαιδευτικοί, θα γνώριζαν την τεράστια σημασία όλων των παραπάνω για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης των δημόσιων σχολείων.

Θα γνώριζαν ότι για να δουλέψει μία τάξη ομαδοσυνεργατικά, θα πρέπει να έχει 3-4 ομάδες των 4-5 ατόμων, δηλαδή 12-20 μαθητές, για να επιχειρήσει δε ένας δάσκαλος διαφοροποιημένη παιδαγωγική και εξατομίκευση της διδασκαλίας στις 2 πρώτες τάξεις του δημοτικού, η δυναμική δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 15 παιδιά. Και φυσικά, θα γνώριζαν ότι χρειάζεται άμεσα αναβάθμιση των εγκαταστάσεων (τάξεις σε παλιές αποθήκες, τάξεις χωρισμένες πρόχειρα στη μέση με παραβάν, τάξεις σε κοντέινερ) σε πολλά σχολεία της χώρας, που πολύ απέχουν από το να χαρακτηριστούν σύγχρονα και να υποστηρίξουν αντίστοιχες παιδαγωγικές μεθόδους.

Για να μη μιλήσουμε για τις συνθήκες υγιεινής, για την απουσία καθαρίστριας στη διάρκεια του ωραρίου (!!!), για την απουσία χώρων σίτισης ολοημέρου, σχολικής αυλής που να χωράει όλα παιδιά, γυμναστηρίων, βοηθητικών (ας γελάσουμε) αιθουσών κτλ. Μόνο ως κοροϊδία μπορεί να εκλάβει κάποιος την αύξηση των μαθητών ανά τάξη σε περίοδο πανδημίας, την ώρα που θα έπρεπε το υπουργείο να εκπονεί μελέτες για να διασφαλίσει όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις για να πληρούν τα σχολεία τα κριτήρια πρακτικά και παιδαγωγικά να λειτουργήσουν μέσα στην πανδημία, αλλά και γενικότερα.

Και τέλος, αυξάνοντας τον αριθμό στις ήδη πολλές φορές ΜΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ (μαθήματα γίνονται και στους διαδρόμους σε πολλά νηπιαγωγεία της χώρας) ας μας δείξουν στην πράξη πως θα κρατηθούν οι αποστάσεις και πως θα απολυμαίνονται οι αίθουσες στην παρούσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης την οποία βιώνουμε όλοι μας.

Αυτό είναι το post της δασκάλας