Συμπτωματικά, πριν από λίγο καιρό, κοιτούσα στη Διαύγεια κάποιες αποφάσεις Υπουργείου. Έπεσα επάνω σε απόφαση υπογεγραμμένη από Ειδικό Γραμματέα, σχετικά με έγκριση αναπτυξιακών προγραμμάτων με φορέα εφαρμογής την Αναπτυξιακή Εταιρία Ροδόπης. Μάλιστα, η εν λόγω Αναπτυξιακή εμφανίζεται στη λίστα εκείνων που δεν έχουν απογραφεί, οπότε το μέλλον της λειτουργίας της είναι ένα μυστήριο, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.

Με την εν λόγω απόφαση, θα χρηματοδοτηθεί μια μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων: από ίδρυση ή εκσυγχρονισμό συνεργείων αυτοκινήτων, εκσυγχρονισμό αρτοποιείου και ίδρυση μικρής επιχείρησης παροχής υπηρεσιών άνευ λοιπής περιγραφής, μέχρι ξενοδοχειακές μονάδες και ανέγερση τουριστικών κατοικιών. Ιδιαίτερη έμφαση, όμως, δίνεται στις πολιτιστικές με τη στενή και την ευρεία έννοια δραστηριότητες: χρηματοδοτούνται από δράσεις προβολής και προώθησης μιας περιοχής άνευ συγκεκριμένων προδιαγραφών μέχρι αντάμωμα μιας φυλής, ανέβασμα θεατρικών έργων μιας άλλης και αναβίωση του εθίμου των μωμόγερων.

Συμπτωματικά, πάλι, έτυχε πρόσφατα να ακούσω τη συζήτηση κάποιων εκπροσώπων του φορέα ο οποίος θα αναλάβει το έργο της προβολής και προώθησης της περιοχής που αναφέρω παραπάνω. Πρόκειται για ένα κονδύλι ύψους 84.000 ευρώ που πρόκειται να διατεθεί προκειμένου να γίνει η έκδοση ενός βιβλίου, βίντεο και site. Δεδομένου, δε, ότι πρόκειται για φιλόδοξο έργο, το βιβλίο δεν προβλέπεται να έχει κάτω από 800 σελίδες: μόνο 2.000 είναι οι φωτογραφίες που θα περιληφθούν στην έκδοση!

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι, σύμφωνα με τους ανθρώπους που θα επιμεληθούν την έκδοση, δεν υπάρχει ο ανάλογος χρόνος, καθώς το έργο προβολής και ανάδειξης της περιοχής πρέπει, σύμφωνα με το κοινοτικό πρόγραμμα, να ολοκληρωθεί ως τις 31 Μαΐου του 2015. Βεβαίως, οι αρμόδιοι δεν έχουν καμιά αμφιβολία ότι ο χρόνος είναι επαρκής. «Θα το κάνουμε κι ό,τι γίνει» ήταν η προτροπή των ιθυνόντων. «Στην ανάγκη, θα βγάλουμε δεύτερη έκδοση αναθεωρημένη. Μόνο να μη χαθούν τα λεφτά!».

«Ε, ας χαθούν» πετάχτηκε ο κυνικός της υπόθεσης. «Ας μην τα πάρουμε αν δεν μπορούμε να το κάνουμε.». Σιγά μη εισακουόταν! «Τι λες τώρα, αφού τα λεφτά δεν είναι δικά μας, η Ευρώπη τα βάζει!» ήταν το ατράνταχτο επιχείρημα.

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι το έργο -εφόσον λυθεί το μικροπροβληματάκι της λειτουργίας της Αναπτυξιακής που δεν έχει απογραφεί- θα προχωρήσει. Στο κάτω-κάτω, δικά μας είναι τα λεφτά; Της Ευρώπης είναι, μπορούμε να τα ξοδέψουμε άφοβα!

Στο σημείο αυτό, θα παραθέσω μια μικρή ιστορία από την εν λόγω περιοχή, σε σχέση με «τα λεφτά της Ευρώπης». Στην περιοχή Καγκέλες λειτουργεί ένα beach bar, το πιο γνωστό -και κοσμικό, θα μπορούσε να πει κάποιος- σε μεγάλη ακτίνα. Το beach bar αυτό κατασκευάστηκε με «τα λεφτά της Ευρώπης», προκειμένου να λειτουργήσει ως Κέντρο Αγροτουρισμού, με σκοπό να συμβάλει στην τουριστική αξιοποίηση της περιοχής, στην προώθηση της παραδοσιακής λαϊκής τέχνης και στην προβολή των παραδοσιακών προϊόντων. Μάλιστα, το high tech κτίριο που χτιζόταν επί αρκετά χρόνια αλλά ολοκληρώθηκε το 2007 -παραμονές πρόωρων εθνικών εκλογών- και κόστισε ουκ ολίγα χρήματα. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Μόνο για τον εξοπλισμό του, διατέθηκε κονδύλι 300.000 ευρώ, προκειμένου να υπάρχουν διαδραστικές προβολές, συνεδριακές δράσεις ενώ επρόκειτο να λειτουργήσει και Σχολή Αγροτουρισμού. «Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο», έλεγε ο τότε νομάρχης, ο οποίος δεσμευόταν ότι «για τη λειτουργία του συγκεκριμένου αγροτουριστικού κέντρου, όπου θα λειτουργεί σαν χώρος προβολής της τουριστικής, πολιτισμικής, αρχαιολογικής ταυτότητας της περιοχής μας, στοχεύοντας μέσα από έναν ευρύτερο στρατηγικό αναπτυξιακό σχεδιασμό να μπορέσουμε ν’ αναδείξουμε την ταυτότητα της Ροδόπης, ενώ θα είναι σε πλήρη συνέργεια με τους όμορους νομούς, καθώς επίσης και με τις μελέτες που εκπονούνται για την ανάδειξη του γεωπάρκου στη Μαρώνεια και την ανάδειξη του οικοσυστήματος στην ευρύτερη περιοχή του δήμου Αιγείρου, όπως και με το σπήλαιο της Μαρώνειας. Στο σπήλαιο, έχουν προβλεφθεί τα ηλεκτρονικά μέσα που απαιτούνται για να παρακολουθήσουμε την εσωτερική λειτουργία του, τα οποία θα εγκατασταθούν στο κέντρο που θα δημιουργηθεί».

Όσο ακούσατε εσείς για σπήλαιο, η λειτουργία του οποίου παρακολουθείται live από Κέντρο Αγροτουρισμού, άλλο τόσο ακούσαμε κι εμείς.

Οι φιλόδοξες αυτές δραστηριότητες γύρω από τον αγροτουρισμό, τα γεωπάρκα και την αρχαιολογική ταυτότητα, γρήγορα λησμονήθηκαν ως «μηδέποτε υπογραφείσες» και το κτίριο, σε προνομιακή θέση μπροστά στη θάλασσα, δημοπρατήθηκε με σκοπό να λειτουργήσει beach bar, όπερ και εγένετο.

Έτσι, εδώ και λίγα χρόνια, το κατ’ ευφημισμόν Κέντρο Αγροτουρισμού προσφέρει «καυτό καλοκαίρι» στην περιοχή. Η ανάμνηση του Κέντρου Αγροτουρισμού όλο και ξεθυμαίνει (μόνο μια ταμπέλα έχει μείνει) κι είναι δεδομένο ότι, σε λίγα χρόνια, ουδείς θα θυμάται ότι το beach bar χρηματοδοτήθηκε από «τα λεφτά της ΕΟΚ». Στο κάτω-κάτω, δικά μας είναι για να μας νοιάζει;

Χριστίνα Ταχιάου

(Πηγή: protagon)