Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Είναι συχνές οι αναφορές (μας) για τις σχέσεις που διατηρεί το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα ΚΙΕΦ/DEB που υποστηρίζεται από δομές του ερντογανικού καθεστώτος με διεθνή fora όπως η FUEN αλλά και την πολιτική ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου Πράσινοι/Ελεύθερη Ευρωπαϊκή Συμμαχία.

Προσφάτως, στην πολιτική “επιμνημόσυνη” εκδήλωση του Αχμέτ Σαδίκ στην Κομοτηνή, εκπροσώπησε την EFA o κ. Paul Butcher , σύμβουλος πολιτικών υποθέσεων της οργάνωσης, ο οποίος μάλιστα φωτογραφήθηκε με τα μέλη της οικογενείας Σαδίκ, την Πρόεδρο του ΚΙΕΦ, και στελέχη των εγκαθέτων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής (Τσιγδέμ Ασάφογλου, Περβίν Χαϊρουλάχ, Κερέμ Απτουραχίμογλου, Σεντάτ Χασάν, Αϊντίν Αχμέτ).

This Sunday we accompanied the Turkish Muslim Minority in Western Thrace and our member party @DebPartisi in the commemmoration the 27 anniversary of Dr. Sadik Ahmed's death. pic.twitter.com/enHLXS8qvU

— European Free Alliance (@EFAparty) July 25, 2022

Ενδιαφέρον έχει η ξεχωριστή φωτογραφία που δημοσιεύθηκε του κ. Paul Butcher με τον Χουσεΐν Μπαλτατζή, κάτι που ενισχύει τις ενδείξεις για την προβληματική κατάσταση που επικρατεί στον Σύλλογο Επιστημόνων Μειονότητας και την εκεί “μάχη διαδοχής” που διεξάγεται για τον επόμενο Πρόεδρο.

Αναφορικά με την EFA,μελετώντας την μέσα από τα καταστατικά της κείμενα αλλά και την μέχρι τώρα δράση της, μπορούμε να σκιαγραφήσουμε τα βασικά της χαρακτηριστικά ως εξής:

1. Ο βασικός ιδεολογικός της πυρήνας την κατατάσσει σε μία ” οργάνωση εθνικιστικών κομάτων” που υποστηρίζουν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, την αρχή της επικουρικότητας στη λήψη αποφάσεων, την ενίσχυση και στήριξη της διαφορετικότητας (πολιτιστικής και γλωσσικής).

2. Ο δευτερεύων ιδεολογικός πυρήνας της οργάνωσης την προσδιορίζει ως μία οικογένεια εθνικιστικών κομμάτων, χωρίς όμως όλες οι εθνικιστικές οργανώσεις να μπορούν να γίνουν μέλος της EFA. Σύμφωνα με την μελέτη των σχετικών κειμένων, η οργάνωση προσδιορίζει τον εθνικισμό της μέσα από ένα τρισυπόστατο σχήμα: τον ειρηνικό και μη βίαιο , τον προοδευτικό με σαφή στήριξη της κοινωνικής δικαιοσύνης και τον αστικό καταδικάζοντας τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Καταδικάζεται κάθε έννοια απομονωτισμού, στηρίζεται η αλληλεγγύη και γίνεται αποδεκτός ο ρόλος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

3. Ο τριτογενής ιδεολογικός της πυρήνας περιλαμβάνει μία πιο ελευθεριακή προσέγγιση της πολιτικής με στοιχεία πράσινης ανάπτυξης και στροφή προς την βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από το πρίσμα μια μετα-υλιστικής προσέγγισης όπου το “είναι” υπερέχει του “έχω” ενώ είναι κατά της πυρηνικής ενέργειας.

4.Είναι ισχυρή η υποστήριξη που παρέχει η EFA στην αυτοδιάθεση των μειονοτήτων χωρίς κατ’ανάγκη να συνδέεται αυτή με έδαφος ή κράτος (αποσχιστικές τάσεις). Η EFA φαίνεται να υποστηρίζει έναν πολυπολικό κόσμο με αιχμές σε κάποια κείμενα κατά του ΝΑΤΟ, με έμφαση στην ενισχυμένη ΕΕ ως προς τις εξωτερικές της σχέσεις και την ενίσχυση του ΟΗΕ, που θα εγγυάται ότι κανένα κράτος δεν θα κυριαρχεί έναντι άλλου.

5. Υποστηρίζεται ο πυρηνικός αφοπλισμός και χρησιμοποιείται η έννοια της “αμυντικής αποτροπής” συνδυάζοντας ένα “ελβετικό μοντέλο” αυτονομίας, ειρήνης και άμυνας
(βλ. και The Internationalism of the European Free Alliance,January 2013,Tudi Kernalegenn, Université Catholique de Louvain – UCLouvain)

Λαμβάνοντας υπ’όψη τα παραπάνω, δεν είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε για το εάν ενστερνίζονται τις αρχές της συγκεκριμένης πολιτικής ομάδας στη ΕΚ, οι καθ’ημάς εκπρόσωποι τμήματος της Μεινότητας ή απλώς την χρησιμοποιούν ως όχημα για προπαγανδιστικούς σκοπούς ή -ακόμη χειρότερα- για να προωθήσουν θέσεις εξωευρωπαϊκών κι ανθελληνικών κύκλων.

Δεν γνωρίζουμε επίσης εάν ο κ. Paul Butcher γνωρίζει ή αν συμφωνεί με τις καταδικαστέες σε μία ευρωπαϊκή δημοκρατία πρακτικές των ΔΕΚΑΕΠΤΑ (17) κατά της ελευθερίας της έκφρασης και του τύπου. Όπως δεν γνωρίζουμε ποιές οι θέσεις του για την προώθηση ενός ιδιότυπου μοντέλου ανατρεπτικού πολιτικού ισλάμ που προωθείται μέσω των παραλλήλων θρησκευτικών δομών.

Αντί επιλόγου να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του 2019

• το 10% του πληθυσμού της Ευρώπης αποτελείται από περιφερειακές μειονότητες και το 6,5 % από μειονότητες μεταναστών (κυρίως στη Δυτική Ευρώπη).
• 300 διαφορετικές εθνοτικές και εθνικές μειονότητες ζουν σήμερα στην Ευρώπη ενώ 1 στους 7 εφτά πολίτες της Ευρώπης και 1στους 10 πολίτες της ΕΕ ανήκει σε μια περιφερειακή μειονότητα.
• Περισσότερες από 90 γλώσσες ομιλούνται στην Ευρώπη, εκ των οποίων μόνο οι 37 θεωρούνται επίσημες κρατικές γλώσσες.
• Στις Ευρωεκλογές του 2019 ποσοστό μικρότερο του 3% (περίπου 184 υποψήφιοι) βρίσκονταν σε ψηφοδέλτια κομμάτων που μετείχαν στις ευρωεκλογές ενώ μόνο το 9% αυτών των υποψηφίων ήταν επικεφαλής ψηφοδελτίου και το 38% από αυτούς βρίσκονταν στην πρώτη πεντάδα των ψηφοδελτίων.
• Επίσης, μόλις 21 υποψήφιοι είχαν πιθανότητα εκλογής (εξαιρώντας τους βρετανούς υποψήφιους) και σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά του Ρατσισμού (ENAR) μόλις το 2% των εδρών στην νέα Ευρωβουλή αναμενόταν να καλυφθεί από ευρωβουλευτές που ανήκουν σε φυλετικές, εθνοτικές ή θρησκευτικές μειονότητες