Του Τάκη Χαρίτου*

Φαίνεται πως οι αλλαγές που προωθεί, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση στον χώρο της μουσουλμανικής μειονότητας συναντούν αντιστάσεις από πολλές πλευρές.

Πριν λίγες μόνο ημέρες, το υπουργείο Εξωτερικών της γείτονος, με μια ανοιχτή παρέμβασή του, κατήγγειλε την ελληνική κυβέρνηση για τις αλλαγές που προωθεί στο καθεστώς λειτουργίας των μουφτειών, με αστήρικτες αναφορές ότι δήθεν η χώρα μας στοχεύει στην κατάργηση της αυτονομίας τους ή ότι δήθεν παραβιάζει διεθνείς συνθήκες με το Π.Δ. σχετικά με την αναδιοργάνωση, τον εκσυγχρονισμό και τη διαφάνεια των δομών τους. Αντιδράσεις που αντιμετωπίστηκαν με νηφαλιότητα και ψυχραιμία.

Την ίδια περίοδο, με μια ασυνήθιστη για τη θέση τους παρέμβαση, οι πρώην μουφτήδες Μέτσο Τζεμαλή και Σινίκογλου, Κομοτηνής και Ξάνθης αντίστοιχα, καταγγέλλουν την ελληνική κυβέρνηση για τις αλλαγές που προωθεί, αλλαγές που οδήγησαν στη συνταξιοδότησή τους.Το παράλογο και αντιφατικό των ισχυρισμών τους έγκειται στο ότι βάση της καταγγελίας αυτής είναι η δήθεν συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με την ηγεσία της γείτονος για τη συνταξιοδότησή τους, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να προχωρήσουν οι αλλαγές οι οποίες και έχουν προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση της Τουρκίας!

Το πιο απίστευτο όμως είναι ότι εμφανίζουν την απομάκρυνσή τους ως υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, την υπεράσπιση των οποίων φέρονται ότι είχαν επωμισθεί οι ίδιοι!

Προφανώς, έχουν κάθε δικαίωμα να αναζητήσουν τη νομιμότητα για αποφάσεις που τους αφορούν είτε στο ΣτΕ είτε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, δεν έχουν όμως το δικαίωμα να αποδέχονται να τους εντάσσουν στους γενικότερους σχεδιασμούς τους οι πιο ακραίοι κύκλοι, που δηλητηριάζουν με μισαλλόδοξα συνθήματα την περιοχή. Όταν μάλιστα γνωρίζουν πολύ καλά ότι η νομοθετική ρύθμιση για τη συνταξιοδότησή τους ψηφίστηκε ή είχε τη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων, πλην της Χρυσής Αυγής.

Είναι γεγονός ότι μέχρι πρότινος υπήρχε ένα καθεστώς μιας άτυπης ισορροπίας που βόλευε όλες τις πλευρές. Το παράδοξο σ’ αυτή, ήταν ότι όλοι φαίνονταν ικανοποιημένοι. Οι μεν μουφτήδες εξαντλούσαν όλο τον ρόλο τους ασκώντας μόνο τη διοίκηση και την οικονομική διαχείριση, γεγονός που φαίνεται πως τους αρκούσε! Ενώ, από την άλλη μεριά, οι γνωστοί ως ψευτομουφτήδες, υποκαθιστώντας τους, ασκούσαν άτυπα μόνο τις θρησκευτικές λειτουργίες, εμφανιζόμενοι ως πολιτικοί ηγέτες, αντλώντας δύναμη και στήριξη έξωθεν.

Φαίνεται πως οι ισορροπίες και η ακινησία σχεδόν ενός αιώνα αρχίζουν ν’ αλλάζουν!

Η έναρξη μιας νέας περιόδου με την ανοιχτή πρόσκληση του πρωθυπουργού για έναν ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο από το βήμα του αναπτυξιακού συνεδρίου στην Κομοτηνή οδήγησε στη νομοθετική ρύθμιση μερικής κατάργησης του αναχρονιστικού καθεστώτος της σαρία, καθιστώντας την προαιρετική. Δρομολόγησε αρχικά με τη ρύθμιση του ορίου ηλικίας των μουφτήδων την ανανέωση του θεσμού με τους νέους τοποτηρητές. Ενώ ακολουθούν οι αλλαγές για τον εκσυγχρονισμό και τη διαφάνεια στις δομές των μουφτειών. Με σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών και με στόχο την ενδυνάμωσή τους, ώστε να καταστούν ικανές να ανταπεξέρχονται στο θεσμικό τους ρόλο, ο οποίος δεν είναι άλλος από την απονομή του ισλαμικού δικαίου, στο πλαίσιο όμως που επιβάλλει το σύνταγμα και οι επιταγές μιας σύγχρονης δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας.

Αν στο παρελθόν, για τις όποιες αλλαγές, τον πρώτο και τελευταίο λόγο είχε η «διπλωματία», σήμερα οι επιλογές έχουν τη σφραγίδα του αρμόδιου υπουργείου και συγκεκριμένα του υπουργείου Παιδείας.

Αν στο παρελθόν οι αποφάσεις λαμβάνονταν εν κρυπτώ και ερήμην των ενδιαφερομένων, σήμερα ωριμάζουν μέσα από ειλικρινή και εξαντλητικό διάλογο, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει πολιτική και κοινωνική συναίνεση.

Αποτελεί δυστυχώς μια πραγματικότητα για την περιοχή: κάθε νέα αλλαγή, ακόμη και η πιο προωθημένη, όπως στο παρελθόν η θετική διάκριση της ποσόστωσης για την εισαγωγή των παιδιών της μειονότητας στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, συναντά αντιστάσεις. Έτσι και σήμερα, υπάρχει δυσπιστία, καχυποψία, μικρές ή μεγάλες πιέσεις με στόχο τη ματαίωση των αλλαγών.

Ας θυμόμαστε ότι, αν συνεχίσουμε με σταθερότητα και σιγουριά, στο τέλος έρχεται η δικαίωση.

* Ο Τάκης Χαρίτος είναι μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ ΑΜΘ και της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης