Να χάσει την πτήση κινδυνεύει η χώρα μας όσον αφορά τη δραστηριοποίηση των υδροπλάνων καθώς, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, η διεξαγωγή τακτικών δρομολογίων δεν έχει καταστεί εφικτή. Οι πτήσεις με υδροπλάνα θυμίζει πλέον γεφύρι της Αρτας, καθώς αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και προσπαθειών των εμπλεκομένων από το 2004. Από τότε μέχρι και σήμερα οι αναβολές αποτελούν συστηματικό «επιβάτη» στο ταξίδι προς τη δημιουργία δικτύου υδατοδρομίων, που θα συνδέουν σημαντικό αριθμό νησιών μεταξύ τους αλλά και με την ηπειρωτική χώρα.

Οι δύο εταιρείες που επιχειρούν να προχωρήσουν στην εκτέλεση πτήσεων με υδροπλάνα βρίσκονται κάθε χρόνο αντιμέτωπες με νέες αναβολές. Και ο φετινός χειμώνας τις βρίσκει με τον ίδιο στόχο: Οι πρώτες πτήσεις τσάρτερ να αρχίσουν να εκτελούνται το καλοκαίρι του 2016. Ωστόσο, βρίσκονται αντιμέτωπες με τον επενδυτικό αποκλεισμό της χώρας, όπως επισημαίνει ο κ. Νικ. Χαραλάμπους, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «hellenic Seaplanes». Και η «Ελληνικά Υδατοδρόμια», που στοχεύει στη δραστηριοποίηση στον χώρο, έχει έρθει αντιμέτωπη με το χλιαρό – που κατά περιόδους αναθερμαίνεται ελαφρώς- επενδυτικό ενδιαφέρον.

Η χρηματοδότηση του εγχειρήματος και για τις δύο εταιρείες αποτελεί το βασικό τους πρόβλημα, το οποίο σχετίζεται άμεσα με την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας. Παρά το γεγονός ότι θεωρείται ότι πρόκειται για αγορά, η οποία θα είναι ιδιαίτερα προσοδοφόρα στην Ελλάδα, καθώς η μορφολογία της χώρας στρώνει το κατάλληλο έδαφος για αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών των υδροπλάνων, οι πιθανοί επενδυτές αντιμετωπίζουν με τρόμο την κατάσταση της χώρας, θεωρώντας ότι το περιβάλλον της δεν είναι επενδυτικά φιλικό ούτε καν ασφαλές.

Τροχοπέδη η αστάθεια

Η περυσινή «πτήση» με υδροπλάνα χάθηκε λόγω πολιτικής αστάθειας (οι εκλογές τον Ιανουάριο και η αβεβαιότητα στην οποία οδήγησε το αποτέλεσμά τους, όπως εξηγούν στελέχη της αγοράς), ενώ η επιβολή των capital controls το περασμένο καλοκαίρι απέτρεψε και την τελευταία σκέψη επένδυσης στη χώρα.

Η γραφειοκρατία και η απειρία του υπηρεσιακού μηχανισμού εμπόδισε τη δημιουργία ενός πλαισίου φιλικού προς τον πιθανό επενδυτή. Είναι ενδεικτικό ότι ύστερα από πολλές καθυστερήσεις, το νομοσχέδιο για την αδειοδότηση υδατοδρομίων ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2013, οι διευκρινιστικές αποφάσεις πήραν ΦΕΚ τον Ιανουάριο του 2014, ενώ η σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) υπεγράφη τον Φεβρουάριο του 2014, διαμορφώνοντας ουσιαστικά το νομοθετικό πλαίσιο ίδρυσης υδατοδρομίων. Στελέχη της αγοράς επισημαίνουν ότι η απειρία των εμπλεκόμενων φορέων στην αδειοδότηση και στη διαχείριση των δεδομένων των υδατοδρομίων αύξησε σημαντικά τον χρόνο διεκπεραίωσης των φακέλων. Πρόβλημα το οποίο, όπως επισημαίνουν, ταλανίζει ακόμη και σήμερα τις εταιρείες.

Μοναδικό αισιόδοξο στοιχείο είναι ότι το τελευταίο διάστημα παρατηρείται σχετική αναθέρμανση του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ο κλάδος αναμένει με αγωνία την επικείμενη επίσκεψη κινεζικού fund («SEAWINGS AIRCRAFT (JIANGSU) CO.LTD AND WUXI INDUSTRIAL DEVELOPMENT GROUP CO.LTD») στα τέλη Ιανουαρίου, το οποίο έχει ήδη επενδύσει στη γερμανική Dornier, που κατασκευάζει ένα νέο τύπο αμφίβιου υδροπλάνου που θα βγει στην αγορά το 2017. Οι Κινέζοι, έχοντας επενδύσει 130 εκατ. ευρώ στη γερμανική εταιρεία «καλοβλέπουν» την επένδυση στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι η αγορά είναι ώριμη, ενώ η χώρα παρέχει τις καλύτερες συνθήκες σε επίπεδο μορφολογίας για την ανάπτυξη ενός ισχυρού και εκτενούς δικτύου υδατοδρομίων, που θα εξυπηρετεί συστηματικά προγραμματισμένες πτήσεις. Πλέον με το θέμα των υδατοδρομίων ασχολείται πιο επισταμένα και το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου), το οποίο έχοντας στην ιδιοκτησία του και 12 Οργανισμούς Λιμένων, επιχειρεί να διαμορφώσει συνθήκες επιτάχυνσης των διαδικασιών αδειοδότησης.