Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Οι εργαζόμενοι στην Ειδική Αγωγή που συγκεντρώθηκαν έξω από την Βουλή ήταν πολλοί και ήταν οργισμένοι αντιδρώντας για το σχέδιο σύμβασης που έχει καταθέσει ο ΕΟΠΥΥ, ο οποίος τους καλεί σε διάλογο, δίνοντας μάλιστα χρονική επέκταση της περιόδου διαβούλευσης έως τέλος Φεβρουαρίου. Οι ίδιοι αρνούνται να προσέλθουν, κάνοντας λόγο για «μεθόδευση» σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών ειδικής αγωγής» και ζητούν διάλογο από μηδενική βάση.

Την Παρασκευή σύλλογοι φορέων ειδικής αγωγής συγκεντρώθηκαν έξω από τη Βουλή, καταγγέλλοντας ότι «η προτεινόμενη σύμβαση υποβαθμίζει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών με άμεσο αντίκτυπο στα παιδιά και στους εφήβους που χρήζουν θεραπευτικών παρεμβάσεων, όπως συνεδρίες Λογοθεραπείας, Εργοθεραπείας, Φυσικοθεραπείας, Ειδικής Διαπαιδαγώγησης, Συμβουλευτικής, Ατομικής Ψυχοθεραπείας και Θεραπείας Συμπεριφοράς, καθώς η δαπάνη που προβλέπεται για τις συγκεκριμένες θεραπείες για το έτος 2017 μειώθηκε σχεδόν στο μισό, περίπου στα 60 εκ ευρώ». Υποστηρίζουν επίσης ότι η σύμβαση πρέπει να είναι βιώσιμη για όλους και ζητούν να συνεχιστεί το ισχύον καθεστώς κάλυψης δαπανών, ώστε να υπάρξει ικανός χρόνος για «ουσιαστικό διάλογο» από μηδενική βάση.

Αντιπροσωπεία τους ενημέρωσε την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, καθώς και τον υπουργό Επικρατείας Χριστόφορο Βερναρδάκη και στη συνέχεια τα μέλη των φορέων κατευθύνθηκαν στο υπουργείο Υγείας, όπου πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας.

«Αυτή η κοινωνική πολιτική δεν βοηθάει καθόλου τα παιδιά που έχουν ανάγκη αυτή τη θεραπεία. Ήταν τελείως προσχηματική η διαδικασία που ακολούθησε το υπουργείο. Στερεί από τους γονείς τη δυνατότητα να διαλέξουν έναν θεραπευτή που τους ταιριάζει», αναφέρει εκπρόσωπος των Λογοθεραπευτών.

«Ήταν συνειδητή αυτή η επαγγελματική επιλογή μας. Καλούμαστε μετά από τόσα χρόνια να υπερασπιστούμε την ποιότητα της δουλειάς μας γιατί το κράτος έβγαλε μια σύμβαση που είναι στον αέρα, δεν έχει στοιχεία ότι αυτό μπορεί να δουλέψει στην Ελλάδα, έχει ασάφειες ενώ μας ζητούν να υπογράψουμε εν λευκώ και θα δούμε. Το θα δούμε σε παιδιά που έχουν προβλήματα είναι απερίσκεπτο», αναφέρει η Όλγα Αντωνίου.

«Δεν ξέρουμε πώς θα συνεχίσουν τα παιδιά, πώς το κράτος θα μας στηρίξει.
Το να έχεις ένα παιδί με δυσκολία θέλει αγώνα από γονείς και θεραπευτές, πολλά παιδιά είναι για χρόνια στις θεραπείες και ξαφνικά τους ζητούν να το αλλάξουν»,επεσήμανε σχετικά η κα  Όλγα Αντωνίου.

Χαρακτηριστικό και το στιγμιότυπο από την αγωνιώδη παρέμβαση ενός εργοθεραπευτή. Η φωνή του ήταν ραγισμένη από την συγκίνηση. Έπαιρνε ανάσες για να μπορέσει να μιλήσει. Ένας εργοθεραπευτής συγκίνησε τους συναδέλφους του όταν πήρε την ντουντούκα και μίλησε μέσα από την καριδά του γι’ αυτά που αισθάνεται.

 Και ο άνθρωπος αυτός ξέσπασε λέγοντας:

«Είμαστε εδώ για όλους αυτούς που δεν ακούγεται η φωνή τους. Εδώ, μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, να διαδηλώσουμε για το δίκιο αυτών των ανθρώπων που πιστεύουμε οτι πια δεν έχουν φωνή. Κάθε μέρα βλέπουμε τόσους ανθρώπους, πια δεν μπορούν να μιλήσουν. Είναι άδικο. Δεν ερχόμαστε εδώ με συνθήματα για τον έναν ή για τον άλλον. Ή με ονόματα. Είμαστε ανεξάρτητη φωνή. Τόσα χρόνια προσπαθούμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν την φωνή τους από την στεναχώρια. Από την λύπη τους για την παθογένεια όλης αυτής της χώρας».