Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Διεθνής Διάσκεψη με κεντρικό θέμα την «Ισλαμική Ενότητα: Η έννοια, οι ευκαιρίες και οι προκλήσεις», διεξήχθη στις 8-9/5/2022 στα ΗΑΕ με την συμμετοχή εκπροσώπων της Ισλαμικής θρησκείας από 150 χώρες.

Η διάσκεψη τελούσε υπό την αιγίδα του Sheikh Nahyan bin Mubarak Al Nahyan, Υπουργού Ανοχής και Συνύπαρξης, και συνέπεσε με την τέταρτη επέτειο από την ίδρυσή του Παγκοσμίου Συμβουλίου Μουσουλμανικών Κοινοτήτων (TWMCC)

Κατά την εναρκτήρια εκδήλωση εκφωνήθηκαν χαιρετισμοί από τους Sheikh Nahyan bin Mubarak Al Nahyan, Sheikh Abdullah bin Bayya, (ΗΑΕ), Dr Ali Erbaş (Τουρκία), Muhammad Mukhtar Gomaa (Αίγυπτος), Dr. Hussein Ibrahim Taha,(ΟΙΔ), Dr. al-Rashid al-Nuaimi (Παγκόσμιο Συμβούλιο Μουσουλμάνων) , Rushan Abbasov (Ρωσική Ομοσπονδία) και λοιπούς θρησκευτικούς ηγέτες του ισλαμικού κόσμου.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Εκθεσιακό Κέντρο του Άμπου Ντάμπι (ADNEC) ενώ στις εργασίες συμμετείχαν 105 ομιλητές (πρόεδροι, πρωθυπουργοί, μουφτήδες, ακαδημαϊκοί, επικεφαλής πανεπιστημίων, καθηγητές, ειδικοί, διανοούμενοι, ερευνητές και καλλιτέχνες) απευθυνόμενοι σε ένα ακροατήριο που το αποτελούσαν 500 Σύνεδροι οι οποίοι παρακολούθησαν 30 θεματικές ενότητες στις οποίες παρουσιάσθηκαν 110 ερευνητικές εργασίες για θέματα που απασχολούν τις μουσουλμανικές κοινωνίες ανά την υφήλιο.

Την Ελλάδα εκπροσώπησε ο Τοποτηρητής Μουφτής Κομοτηνής, δρ. Τζιχάτ Χαλήλ, ως προσκεκλημένος του προέδρου Παγκόσμιου Συμβουλίου Μουσουλμανικών Κοινοτήτων dr Ali Rashid Al Nuaimi.

Η πρόσκληση αυτή εντάσσεται σε μία μακρά συνεργασία που έχουν οι Μουφτείες της Θράκης με τα ΗΑΕ .

Ποιός χαλάει τα σχέδια της Τουρκίας στην Κομοτηνή;

Ο Τοποτηρητής Μουφτής Κομοτηνής έλαβε ενεργά μέρος στην διαμόρφωση του τελικού κειμένου συμπερασμάτων της Διάσκεψης, τα οποία συνοψίζονται στα ακόλουθα σημεία:

• 1. Αναγνωρίσθηκε ο ρόλος των ΗΑΕ στην υποστήριξη των μουσουλμανικών κοινοτήτων και της διαρκούς προσπάθειας για την εδραίωση των αυθεντικών ισλαμικών αξιών που διασφαλίζουν ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα μέσα από την ανεκτικότητα, την συνύπαρξη και την συνεργασία.
• 2.Η Ισλαμική Ενότητα δεν ήταν Πολιτική-Διοικητική Πραγματικότητα. Ήταν μία ιστορική πραγματικότητα με εμφανή επιτεύγματα στους διάφορους τομείς της οικονομικής, πνευματικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και εκπαιδευτικής ζωής, κι αυτό αντανακλάται στην αρχιτεκτονική, τις τέχνες και τη λογοτεχνία. Η σύγχυση πολιτισμού και πολιτικής οδήγησε σε διασπορά, σύγχυση και σύγκρουση για την έννοια της ισλαμικής ενότητας στη σύγχρονη εποχή.. Οι ομάδες μεταμορφώθηκαν σε κινήματα που εμφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες κι έχουν μετατρέψει την έννοια της ισλαμικής ενότητας σε ένα πολιτικό σχέδιο που φιλοδοξεί να οικοδομήσει προσωπική ή κομματική δόξα.
• 3. Οι πολύπλευρες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μουσουλμανικές κοινότητες στις χώρες και περιφέρειες όπου είναι εγκατεστημένες , επιβάλλουν την ανάγκη να γίνονται σεβαστές οι επιτόπιες ιδιαιτερότητες και να κινούνται εντός των συνταγματικών και νομικών πλαισίων του εθνικού κράτους, με τρόπο που να διαφυλάσσεται η σταθερότητα και η ασφάλειά του, ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται αμοιβαίο όφελος μεταξύ των χωρών και των κοινωνιών στις οποίες Μουσουλμάνοι ζουν.
• 4. Υπογραμμίσθηκε η ανάγκη να συμπεριληφθούν στα προγράμματα σπουδών δημόσιας και θρησκευτικής εκπαίδευσης τα αληθινά νοήματα της ισλαμικής ενότητας με τρόπο που να ανοίγει ορίζοντες στις μελλοντικές γενιές να ασχοληθούν με οτιδήποτε ωφελεί τους μουσουλμάνους, επιτυγχάνει την πρόοδο των κοινωνιών τους, αντιμετωπίζει προκλήσεις που επηρεάζουν την πρόοδό τους και την ευημερία, ανεβάζει το βιοτικό τους επίπεδο και τους τοποθετεί στη θέση “του καλύτερου έθνους που αναδείχθηκε για τους ανθρώπους”.
• 5. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη μεταρρύθμισης και ανάπτυξης του θρησκευτικού λόγου σε όλες τις μουσουλμανικές κοινωνίες. Ανάλογα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις κάθε κοινωνίας, ώστε ο θρησκευτικός λόγος, είτε σε τζαμιά, είτε σε εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτικούς κύκλους, να είναι κατάλληλος για το πολιτιστικό επίπεδο της κοινωνίας με την οποία ασχολείται και να μπορεί να απαντά σε ερωτήσεις, προβλήματα και έννοιες. που αποτελούν τη συλλογική συνείδηση ​​των μουσουλμάνων.
• 6. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στη χρήση όλων των τύπων μέσων ενημέρωσης, νέων και παραδοσιακών, για την αναμόρφωση της συλλογικής συνείδησης των μουσουλμάνων σε διάφορες κοινωνίες. Και σε διάφορες γλώσσες, να έχουμε πραγματική κατανόηση και επίγνωση των μείζονων ζητημάτων που θα πρέπει να διαμορφώσουν το μυαλό των μουσουλμάνων στον εικοστό πρώτο αιώνα, προκειμένου να επιτευχθούν τα συμφέροντα αυτών των κοινωνιών και οι φιλοδοξίες και τα όνειρα των μελών τους για ένα ασφαλές μέλλον και μία ευτυχισμένη ζωή.