Ομιλία ΥΕΘΑ Ν. Δένδια στην Ολομέλεια της Βουλής κατά τη συζήτηση επί του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2024
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας ανέφερε κατά την ομιλία του, σήμερα Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2023, στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του Σχεδίου Νόμου «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2024».
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελληνική Οικονομία το 2023 πέτυχε τους στόχους της. Ανέκτησε η χώρα την επενδυτική βαθμίδα. Κατεγράφη τριπλάσιος ρυθμός ανάπτυξης σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Εφαρμόστηκε από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη μια σειρά από μόνιμες φοροελαφρύνσεις. Ερχόμαστε τώρα στο 2024 που στόχος είναι η άσκηση μιας αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής που να αφορά όλους τους Έλληνες, με βεβαίως προτεραιότητα τη στήριξη των οικονομικά αδύναμων. Γιατί αυτό είναι η ιδεολογική ταυτότητα της παράταξής μας. Η παράταξη εκτείνεται από την συνταγματική Δεξιά μέχρι τη μη κομμουνιστική Αριστερά και η πρόκληση της διατήρησης του φιλολαϊκού της χαρακτήρα, είναι για εμάς πιο επίκαιρη και πιο επιτακτική από ποτέ.
Για αυτόν τον λόγο το 2024 καλούμαστε να μεταμορφώσουμε την επιδοματική στήριξη σε στέρεα μακροπρόθεσμη οικονομική πολιτική. Γιατί αυτό διασφαλίζει την ευμάρεια της πολιτείας και των πολιτών.
Έρχομαι τώρα στον τομέα που ο Πρωθυπουργός μου έκανε την τιμή να έχω την ευθύνη. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιλαμβάνεται την Άμυνα ως συνθήκη εθνικής επιβίωσης.
Περιλαμβάνει σύστημα μάχης, αλλά περιλαμβάνει και σύστημα υποστήριξης, το οποίο να μπορεί να υπερασπίσει την εδαφική μας ακεραιότητα. Να υπερασπίσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Επίσης όμως, να επιτελέσει κοινωνικό έργο και πέραν αυτού, να λειτουργήσει επιτέλους ως μοχλός καινοτομίας και οικονομικής ανάπτυξης.
Εκτός των ορίων της χώρας φιλοδοξούμε να έχουμε ρόλο και λόγο στις εξελίξεις και να συνεχίσουμε να διευρύνουμε το γεωπολιτικό μας αποτύπωμα, προασπιζόμενοι βέβαια πάντοτε τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, το Δικαίου της Θάλασσας και του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Δεν θα σας εκπλήξω αν σας πω ότι οι προκλήσεις ασφάλειας εξελίσσονται με απίστευτη ταχύτητα και για αυτό επιβάλλεται πλέον μία μεγάλη μεταρρυθμιστική προσέγγιση. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, οι περιβαλλοντικές εξελίξεις, ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχουν αναδείξει νέες πραγματικότητες. Οι πραγματικότητες αυτές πρέπει να μελετηθούν, να συζητηθούν, να αξιολογηθούν και η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών καθιστά αναγκαία τη θωράκισή μας σε πεδία που μέχρι πρότινος ή δεν υπήρχαν ή τα είχαμε υποτιμήσει.
Και πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που η ίδια η πατρίδα μας έχει για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών σε συγκεκριμένους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας. Γιατί είναι προφανές ότι ο ενεργός ρόλος της χώρας πρέπει να δίνει τη δυνατότητα παρουσίας μας εκτός των στενών γεωγραφικών μας ορίων.
Βεβαίως, συμμεριζόμαστε όλοι την αντίληψη ότι η αμυντική διπλωματία υπερβαίνει κατά πολύ τις αγορές εξοπλισμών και περιλαμβάνει απαντήσεις σε σειρά ερωτημάτων, πέραν των γεωγραφικών μας ορίων, που περιλαμβάνουν και την περιβαλλοντική κρίση.
Αλλά επίσης ο σχεδιασμός μας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να είναι μακροπρόθεσμος, να υπερβαίνει τη δεκαετία, δεν πρέπει να ενυποθηκεύσει την οικονομική ανεξαρτησία της πατρίδας μας, δεν πρέπει να ενυποθηκεύσει την ανάγκη οικονομικής ανάπτυξης και στο τέλος την ευμάρεια του ελληνικού λαού. Πρέπει δηλαδή να έχει στοιχεία μιας μακροπρόθεσμης ρεαλιστικής πολιτικής.
Η διαφαινόμενη κατανόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το θέμα των αμυντικών δαπανών είναι εν μέρει μια θετική εξέλιξη, αλλά, ξαναλέω, πρέπει να επαναξιολογήσουμε και να προτεραιοποιήσουμε απολύτως τα εξοπλιστικά μας προγράμματα. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι η θωράκιση με σύγχρονα μέσα κοστίζει και αυτό το κόστος καταβάλλεται από το υστέρημα των συμπολιτών μας. Και είναι καθήκον μου να διασφαλίσω ότι κάθε ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου θα δαπανάται μόνον εφόσον είναι αναγκαίο και μόνον εφόσον εντάσσεται σε μια εθνική στρατηγική. Και αυτή η εθνική στρατηγική πρέπει να είναι προϊόν εθνικής συναίνεσης.
Κατά την άποψή μου η πολιτική αυτή διαμορφώνεται σε τέσσερις άξονες. Ο πρώτος άξονας είναι η επικαιροποίηση και η διεύρυνση της πολιτικής εθνικής ασφάλειας. Έχουμε και πρέπει να έχουμε ανοιχτούς ορίζοντες. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έφερε μπροστά μας νέες προκλήσεις.
Πολλά από τα μέσα, από τις μεθόδους που ακολουθούνται, εμφανίζονται και χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά. Παρατηρείται ευρεία χρήση νέων συστημάτων διοίκησης, ελέγχου, νέων οπλικών συστημάτων μικρού κόστους μέγιστου αποτελέσματος.
Αυτά πρέπει να τα μελετήσουμε, να αντλήσουμε διδάγματα, να τα προσαρμόσουμε στα δικά μας δεδομένα. Κι έχουμε ήδη εκκινήσει διαδικασίες για την κατάρτιση 12ετούς, μακροπρόθεσμου δηλαδή, προγράμματος.
Και η ολοκλήρωση της κατάρτισης αυτού του προγράμματος δεν αποτελεί απλώς διευθέτηση εκκρεμότητας από το 2010 που μπήκαμε στην κρίση. Είναι. ουσιαστική ενέργεια στρατηγικής προτεραιοποίησης.
Πρέπει να λάβουμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι υπόψη μας μια νέα πραγματικότητα, τα αυτονόμως κινούμενα στον αέρα, στη θάλασσα, κάτω από τη θάλασσα, στην ξηρά. Τις νέες τεχνολογίες, την τεχνητή νοημοσύνη, τις σύγχρονες προκλήσεις κυβερνοασφάλειας. Είναι λοιπόν εύλογο να περιοριστούν τα προγράμματα που υλοποιούνται εκτός αυτού του σχεδιασμού.
Τώρα η εθνική στρατηγική πρέπει να περιλαμβάνει την αμυντική διπλωματία. Δηλαδή τη δημιουργία συνεργασιών με χώρες που ασπάζονται τις αρχές μας, που βλέπουν τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο με εμάς. Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω τις συμφωνίες που είχα την τιμή να υπογράψω με την προηγούμενη ιδιότητά μου. Με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τις αμυντικές συνεργασίες με την Αίγυπτο που θα πάω σε λίγες μέρες, τη Σαουδική Αραβία. Έχουμε ρόλο και λόγο.
Και επίσης, ο ρόλος πια των σύγχρονων ένοπλων δυνάμεων δεν περιορίζεται στον στενά στρατιωτικό τους πυρήνα. Η περιβαλλοντική κρίση επαναπροσδιορίζει την ανάγκη συμμετοχής τους στο γίγνεσθαι. Οι πρωτοφανείς πλημμύρες στη Θεσσαλία εδώ και λίγες εβδομάδες το απέδειξαν.
Και η εθνική στρατηγική πρέπει να εξετάσει και την ανάγκη εκπαιδευτικής αναβάθμισης των δυνατοτήτων των σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων. Ολοκληρώνουμε ένα σχέδιο νόμου, θα τεθεί υπό την κρίση σας τις προσεχείς μέρες, για την δυνατότητα διοργάνωσης διδακτορικών σπουδών από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα των Ενόπλων Δυνάμεων, την απλοποίηση της ίδρυσης Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών, τη δυνατότητα συμμετοχής των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων σε ερευνητικά προγράμματα. Όλα αυτά θα βοηθήσουν την εύρεση λύσεων για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Θα μιλήσω για την καινοτομία μετά και πώς αυτό συνδυάζεται.
Αλλά επίσης πρέπει να κοιτάξουμε ξανά την θητεία. Έχουμε μελετήσει με προσοχή το φινλανδικό μοντέλο. Θα χρειαστεί μια ειδική συζήτηση πάνω σε αυτό. Όμως και εκεί θα προβούμε σε αλλαγές. Θα κοιτάξουμε ξανά την εφεδρεία και θα βελτιώσουμε κατά πολύ την εκπαίδευση, αλλά και την δυνατότητα το χρονικό αυτό διάστημα να είναι χρήσιμο για τους στρατεύσιμους. Έχουμε ονομάσει το πρόγραμμα «Θητεία – Ευκαιρία».
Δεύτερος άξονας, τον ξέρετε, είναι η υλοποίηση των μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων που ήδη τρέχουν. Θα τα συνεχίσουμε, αναφέρομαι στις φρεγάτες FDI, είχα την τιμή να παραλάβω τον ΚΙΜΩΝΑ λίγες εβδομάδες πριν. Τα αεροσκάφη Rafale, ο εκσυγχρονισμός των F-16 και βεβαίως σε μέσο χρόνο τα F-35. Για όλα αυτά έχουν προβλεφθεί πιστώσεις 2,57 δισεκατομμυρίων στον προϋπολογισμό.
Τρίτος άξονας είναι η αμυντική μας βιομηχανία. Εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να συζητήσουμε πάρα πολύ σοβαρά για τη δημιουργία αμυντικού οικοσυστήματος, που είναι κάτι το απολύτως αναγκαίο. Αφορά στήριξη της έρευνας και της ανάπτυξης, διότι θα δοθεί έμφαση στη διττή χρήση (και την στρατιωτική αλλά και την πολιτική). Στηρίζουμε τις παρεμβάσεις μας στα πρότυπα χωρών με τεράστια εμπειρία στα αμυντικά συστήματα καινοτομίας: Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ισραήλ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω συμφωνούμε όλοι: Δεν μπορούν οι Ένοπλές Δυνάμεις να συνεχίσουν να είναι απλώς καταναλωτές ξένων οπλικών συστημάτων. Οφείλουμε τα χρήματα που επενδύουμε, εν μέρει τουλάχιστον, να τα οδηγήσουμε στην ανάπτυξη αυτού του οικοσυστήματος καινοτομίας.
Θα δημιουργηθεί ένα καινούριο νομικό πρόσωπο, το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Έρευνας και Ανάπτυξης Καινοτομίας, που θα κινητοποιεί όλους τους διαθέσιμους πόρους. Και πρέπει να σας πω ότι οι πόροι υπάρχουν ήδη, δεν χρειάζεται να εξευρεθούν. Σε συγκεκριμένο κονδύλιο βρήκα 25 εκατομμύρια για την έρευνα. Στο αμυντικό οικοσύστημα θα συμμετέχουν και τα κέντρα ερευνών των Ενόπλων Δυνάμεων και οι ανώτατες στρατιωτικές σχολές. Ο στόχος του Κέντρου είναι η αξιοποίηση των διεθνών διακρατικών σχέσεων, η μεταφορά τεχνογνωσίας, η αξιοποίηση όλων των διεθνών αμυντικών οργανισμών που συμμετέχει η Ελλάδα (και συμμετέχουμε σε πολλούς), αλλά και η διασύνδεση των μερών με το ελληνικό οικοσύστημα καινοτομίας.
Πάλι το νομοσχέδιο θα έρθει σύντομα και θα τεθεί σε διαβούλευση. Θα μπορούμε να κάνουμε μία εκτενή συζήτηση πάνω σε αυτό.
Έρχομαι τώρα σε ένα τρίτο νομοθέτημα, το οποίο επίσης θα τεθεί πολύ σύντομα υπό την κρίση σας, ίσως πριν από τα άλλα και αναφέρομαι σε σχέδιο διάταξης νόμου που αφορά την επιβίωση της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας.
Όπως ξέρετε, πριν από λίγες μέρες εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο η εποπτεία της περνάει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μετά από πολύ καιρό.
Δεν θέλω να μηδενίσω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι τις πολλές προσπάθειες που έγιναν από πολλά κόμματα στην πορεία του χρόνου.
Όμως, επίσης δεν μπορώ να σας κρύψω ότι η κατάσταση είναι απολύτως προβληματική και το ξέρουμε όλοι. Πολλά από τα μεταγωγικά μας αεροπλάνα παραμένουν καθηλωμένα.
Δεν εκτελούνται συμφωνίες συντήρησης και επισκευής εκατοντάδων εκατομμυρίων για δεκαετίες. Πάνω από 350 εκατομμύρια ευρώ απαίτηση στον ισολογισμό της εταιρίας δεν θα εισπραχθεί ποτέ. Αφορά πρόγραμμα προ εικοσαετίας και πλέον. Πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ εμφανίζονται σαν υλικά σε αποθήκες χαμένα. Δεν υπάρχει απογραφή αποθήκης από το 2014. Πάνω από 120 εκατομμύρια της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν δοθεί και καταβληθεί για προγράμματα που δεν έχουν υλοποιηθεί.
Δεν υπάρχει εταιρεία η οποία να εμφανίζει ισολογισμούς που να συνιστούν τέτοιο ευχολόγιο και δεν υπάρχει εταιρεία που οι ελεγκτές της να μην μπορούν να επιβεβαιώσουν κανέναν από τους αριθμούς που περιλαμβάνονται στον ισολογισμό της. Μόνο το ’23 20 εκατομμύρια δεν μπόρεσαν καν να απορροφηθούν για επισκευές αεροσκαφών και επιστρέφονται στον Υπουργείο Οικονομικών. Είναι εθνική ανάγκη να δώσουμε λύση για την ΕΑΒ.
Και προσδοκώ από όλα τα κόμματα να σταθούν αρωγοί σε αυτήν την προσπάθεια, γιατί θα χρειαστεί να συγκρουστούμε με αντιλήψεις και νοοτροπίες δεκαετιών. Αλλά πρέπει να δημιουργήσουμε μια σύγχρονη Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία γιατί είναι η ραχοκοκαλιά που στηρίζει το μυϊκό σύστημα της Πολεμικής μας Αεροπορίας.
Και πρέπει να σας πω ότι μόλις τελειώσουμε και βάλουμε κάποια τάξη στην ΕΑΒ, πρέπει να στραφούμε στα επίσης προβληματικά ΕΑΣ, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Αυτά τα παραμύθια κυρίες και κύριοι συνάδελφοι πρέπει επιτέλους όλοι μαζί να τα σταματήσουμε. Προχθές κήρυξα έκπτωτα τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, για παραγγελία πυρομαχικών, η οποία είχε δοθεί το 2006 και είχε δοθεί σωρεία παρατάσεων και μου ζητήθηκε και άλλη παράταση! Όλα αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε μόνον όλοι μαζί.
Έρχομαι στον τέταρτο άξονα, το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, τις γυναίκες και τους άνδρες που αποτελούν πραγματικά την ισχύ μας. Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης πρέπει να είναι προτεραιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Εμείς, μην έχοντας την ευθύνη βέβαια της μισθολογικής αντιπαροχής του Ελληνικού Δημοσίου, εστιάζουμε στις στεγαστικές τους ανάγκες. Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι οι στεγαστικές τους ανάγκες είναι απόρροια των μετακινήσεων ανά την επικράτεια, που τους επιβάλλει το καθήκον και η πατρίδα τους αναθέτει. Έχουμε καταρτίσει ένα μεγαλόπνοο πρόγραμμα κατασκευής 1400 κατοικιών, χωρισμένο σε φάσεις υλοποίησης. Ελπίζω ότι σε συνεννόηση με τον αρμόδιο Υπουργό, το Νίκο Παπαθανάση, θα χρηματοδοτηθεί η πρώτη φάση 500 κατοικιών σε 13 νησιά του Αιγαίου, όπου το κόστος κατοικίας είναι υψηλότατο και δεν υπάρχει δυνατότητα με τους μισθούς που δίνει το Ελληνικό Δημόσιο τα στελέχη μας να μπορούν να διαβιώσουν με αξιοπρέπεια.
Κι επειδή αυτό δεν αφορά μόνο τις Ένοπλες Δυνάμεις, 15% αυτών των κατοικιών θα δοθούν για την κάλυψη άλλων αναγκών του δημοσίου τομέα, με προτεραιότητα στους γιατρούς και στους δασκάλους και τους καθηγητές και ελπίζω ότι εφόσον δοθούν όπως έχει συζητηθεί οι αναγκαίοι πόροι, μπορούμε να ολοκληρώσουμε και να παραδώσουμε αυτό το πρώτο κομμάτι, τις 500 κατοικίες, το καλοκαίρι του 2026.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δε θα σας πω κάτι καινούριο: η άμυνα της χώρας είναι εθνική υπόθεση, δεν είναι ούτε κυβερνητική, ούτε κομματική. Υπερβαίνει κόμματα, υπερβαίνει κυβερνήσεις, γι΄ αυτό είναι αυτονόητο ότι αισθάνομαι την υποχρέωση να ενημερώνω όλα τα κόμματα της Βουλής για τα ζητήματα των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας και για την μεταρρυθμιστική προσπάθεια.
Επιδιώκουμε και θα επιδιώξουμε την εθνική συνεννόηση, την κατανόηση, τη στήριξη της προσπάθειας. Πιστεύω ότι όλοι εδώ στηρίζουμε τις φιλοδοξίες της πατρίδας μας σε αυτή την αίθουσα, πιστεύουμε στις μεγάλες μας δυνατότητες, στις δυνατότητες του ανθρώπινου δυναμικού μας και είναι ώρα να εντάξουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις μας ως κινητήρια δύναμη και της ελληνικής οικονομίας, κάτι το οποίο ιστορικά η χώρα δεν είχε προτεραιοποιήσει.
Και βέβαια, όλοι μαζί συμμεριζόμαστε την πίστη στην απαρέγκλιτη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, της προστασίας της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας, της δυνατότητας της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, των ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας. Θετική ήταν για τη χώρα η επίσκεψη του Προέδρου Ερντογάν πριν από λίγες μέρες, όμως πέραν αυτού δεν εφησυχάζουμε. Νομίζω όλοι πιστεύουμε ότι μια πραγματική αλλαγή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, μια αλλαγή σελίδας, οφείλει να έχει δομικές λύσεις στο απαράδεκτο casus belli, στο ανύπαρκτο τουρκολιβυκό μνημόνιο, στην οθωμανική θεωρία της «γαλάζιας πατρίδας», το Κυπριακό δεν μπορεί να παραμένει άλυτο και βέβαια δεν υφίσταται «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη.
Και η αμυντική μας πολιτική πρέπει να μην προσλαμβάνεται ως τουρκοκεντρική μόνον. Η Ελλάδα πρέπει να είναι σοβαρή και αξιόπιστη, πρέπει να εκπέμπει μήνυμα ειρήνης και σταθερότητας, σταθερά, ηχηρά, πρέπει να εκπέμπει μήνυμα προστασίας της κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Και αυτό κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δεν συνιστά ευχέρεια ή επιλογή οποιασδήποτε κυβέρνησης. Είναι συνταγματική υποχρέωση και καθήκον όλων μας, έναντι της χώρας μας, της ιστορίας μας, των προηγούμενων και των επερχόμενων γενεών.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Ο κ. Δένδιας σε παρέμβασή του επίσης κατά τη συζήτηση σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής και απαντώντας σε ζητήματα που έθεσαν Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι και Βουλευτές κομμάτων της Αντιπολίτευσης, ανέφερε:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω για το ύφος των παρατηρήσεων και των παρεμβάσεων στο πλαίσιο της συναίνεσης και της κατανόησης, διευκρινίζοντας επίσης ότι με κανέναν τρόπο η Κυβέρνηση και βέβαια ούτε εγώ, διεκδικούμε το αλάθητο. Είμαστε απολύτως ανοιχτοί και στην άλλη άποψη και στην κριτική. Κανείς δεν τα κάνει όλα σωστά πάντοτε.
Αυτό το οποίο, όμως, εδώ πρέπει να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να λέγονται σε μια ανοιχτή συνεδρίαση. Ήδη δε κατανάλωσα 16 λεπτά χάρη στην καλοσύνη και την ευγένεια του Προέδρου και τη δική σας, κατά συνέπεια δεν είχα χρόνο να αναφερθώ στα ναυπηγεία και στην Ελευσίνα και στον Σκαραμαγκά, για τα οποία υπάρχει σαφής πρόοδος.
Επίσης, για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είμαι απολύτως στη διάθεσή σας να σας ενημερώσω, αλλά θα προτιμούσα να το κάνω όχι σε δημόσια συνεδρίαση. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε αν θέλετε στο πλαίσιο της Επιτροπής. Οφείλω να σας πω όμως ότι δεν θα εκπλαγείτε με αυτά τα οποία θα σας πω κατ’ ιδίαν. Δεν υπάρχει κάτι τόσο σημαντικό. Από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης αντιμετωπίζονται σε ένα στενό πλαίσιο λίστας συμφωνημένων στο παρελθόν μέτρων. Τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης δεν είναι έμμεσος τρόπος διαπραγμάτευσης με την γειτονική μας χώρα.
Όσον αφορά το ζήτημα των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, δεν υπάρχει καμία πρόθεση να κλείσουμε τις αμυντικές μας δυνατότητες παραγωγής. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όμως και ξαναλέω, πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί – το πρόβλημα υπερβαίνει κατά πολύ τη θητεία μιας Κυβέρνησης και η επίλυσή του απαιτεί χρόνο κατά πολύ περισσότερο από τη βούληση μία μόνο κυβέρνησης – είναι να αναζητήσουμε και στην ΕΑΒ και στα ΕΑΣ συναινέσεις. Τα έχουμε ανάγκη. Η χώρα τα χρειάζεται. Αλλά σας είπα το παράδειγμα του 2006, διότι τι μπορεί να σου προσφέρει κάποιος όταν του ζητάς πυρομαχικά το 2006 και δεν στα έχει παραδώσει το 2023;
Άρα λοιπόν, πρέπει να δούμε τι κάνουμε, πώς το κάνουμε και πόσο κοστίζει. Όσον αφορά τα ζητήματα των C– 130, έχετε απόλυτο δίκιο. Δεν θέλω να μπω σε αριθμούς. Θα στεναχωρηθούμε πάρα πολύ εδώ μέσα. Αλλά, κατ’ ιδίαν να σας πω τι παρελήφθη και τι έχει γίνει, γιατί αυτό είναι στοιχείο της παθολογίας της ΕΑΒ. Αν πάτε έξω από τις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ θα δείτε παρατεταγμένα τα C-130 του ελληνικού κράτους και αυτά τα θέματα πρέπει να τα λύσουμε. Όταν λέμε, έχουμε αερομεταφερόμενες δυνάμεις πρέπει να υπάρχουν και μέσα αερομεταφοράς. Είναι αυτονόητο. Σας λέω καθαρά, δεν έχω να σας κρύψω οτιδήποτε, θα το κάνουμε όλοι μαζί, θα τα ξέρετε όλα και θα έχουμε συνυπευθυνότητα όλοι.
Βεβαίως, στο τέλος υπάρχει η πολιτική απόφαση και για αυτή λογοδοτώ. Αλλά οφείλουμε όλοι να έχουμε πλήρη κατανόηση και άποψη για το τι συμβαίνει. Δεν έχω εντολή από τον Πρωθυπουργό να εφαρμόσω κομματική πολιτική εδώ ή να προσπορίσω στη Νέα Δημοκρατία κομματικό όφελος. Να λύσουμε ένα μεγάλο πρόβλημα προσπαθώ, γιατί δεν μπορεί να υπάρχει Πολεμική Αεροπορία χωρίς Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία. Δεν μπορεί να υπάρχει. Τελεία.
Έρχομαι στα drones. Δεν θέλω να σας πω αριθμούς. Και δεν θέλω να σας πω προβλήματα. Θα σας πω ένα στοιχείο μόνο. Έχουμε 35 διαφορετικούς τύπους drones. 35, πώς το ακούτε; Πρέπει λοιπόν κατ’ ιδίαν να σας πω και απόλυτους αριθμούς και αποστολές και τα λοιπά. Στο πλαίσιο των απορρήτων, για να είμαστε εξηγημένοι. Το ίδιο ισχύει και για τα Marder. Το ίδιο ισχύει και για οτιδήποτε έχει να κάνει με τα οπλικά συστήματα. Δεν θέλετε οι φίλοι μας γείτονες να ακούνε απλώς την ομιλία μου στη Βουλή και να σημειώνουν.
Όσον αφορά το ζήτημα της εφεδρείας, συμφωνώ απολύτως κύριοι συνάδελφοι, ορθά θέτετε την Ελβετία. Έχουμε επιλέξει την Φινλανδία για ένα βασικό λόγο. Έχω ενημερωθεί για το ελβετικό μοντέλο. Έχω συναντηθεί με Ελβετό αξιωματικό. Έχω αναλυτικές σημειώσεις για το τι κάνουν. Επιλέγαμε ως πρότυπο τη Φινλανδία. Γιατί; Λόγω της συμμετοχής τους στο ΝΑΤΟ και επίσης θεωρούμε ότι προσιδιάζει περισσότερο το σύστημά της με αυτό που εμείς θα θέλαμε να κάνουμε.
Αλλά έχετε απόλυτο δίκιο, χρειάζεται τεράστια αναβάθμιση της εφεδρείας, δεν είναι ένα θέμα με τον στρατό και το ξεχάσαμε. Πρέπει να μπορούμε να διατηρούμε δυνατότητα τουλάχιστον στήριξης του οικοδομήματος των Ενόπλων Δυνάμεων. Να είμαστε ειλικρινείς, δεν είμαστε πολλοί εμείς οι Έλληνες, είμαστε 10 εκατομμύρια, χρειαζόμαστε λοιπόν μια πραγματική, «ζωντανή», εκπαιδευόμενη εφεδρεία.
Και όσον αφορά την Ουγγαρία μόνο να πω κάτι, μην το αγνοείτε. Στις σχέσεις Ουγγαρίας-Ουκρανίας υπάρχουν θέματα τα οποία δεν είναι ευρύτατα γνωστά. Η Ουγγαρία παραπονείται απέναντι στην Ουκρανία για προσπάθεια απορρόφησης και εξαφάνισης της ουγγρικής μειονότητας. Υπάρχουν προηγούμενα εκεί, δε λέω ότι μόνον τα προηγούμενα εξηγούν τη στάση Orban, λέω απλώς ότι μην μένετε στον φλοιό των πραγμάτων, αν τα δείτε θα διαπιστώσετε ότι υπάρχουν δυνάμεις πολύ ευρύτερες από κάτω.
Και πάλι ξαναλέω, είμαι απολύτως στη διάθεση της εθνικής αντιπροσωπείας για ενημέρωση σε οποιοδήποτε των θεμάτων, με κλειστές θύρες, ώστε να έχετε εικόνα των εθνικών επιλογών και άποψη επί των εθνικών επιλογών.
Σας ευχαριστώ πολύ».
