Αν ο Πάνος δεν επέλεγε -δυστυχώς- πολιτικές που οδήγησαν στη διάλυση, ίσως σήμερα να γιορταζόταν η 11η επέτειος από την ίδρυσή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

 

Σαν σήμερα ήταν, 24 Φεβρουαρίου 2012, με 200.000 υπογραφές πολιτών μέσω διαδικτύου.Το 10,61% του Μάϊου 2012 έγινε 7,51% τον Ιούνιο, λόγω της πόλωσης των επαναληπτικών εκλογών και της μυστηριώδους υπόθεσης με το non-paper που δικαιολογημένα ίσως, καλλιέργησε ορισμένες αμφιβολίες.

 

Από το 7,51% του Ιουνίου του 2012, σημειώθηκε πτώση στο 4,75% Ιανουάριο του 2015, κυρίως διότι σε δύο βασικές ομάδες των ψηφοφόρων που έφυγαν, τους είχαν ήδη δοθεί αντιστοίχως οι εξής σαφείς απαντήσεις. Στην πρώτη ομάδα: Όχι, δεν ιδρυθήκαμε για να είμαστε ουρά της ΝΔ που θα πάει να κολλήσει κάποια στιγμή ξανά πάνω της. Στη δεύτερη ομάδα: Όχι, δεν είμαστε ακραίοι και ούτε ποτέ θέλαμε να γίνουμε. Και ας πετούσε πού και πού καμιά κουβέντα παραπάνω ο Πάνος.

 

Στα χρόνια της συγκυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, το κόμμα επέτυχε διακρίσεις προσφοράς και αξίας. Με τον Πάνο στο Άμυνας και δίπλα του τη Μαρία Κόλλια, η οποία πήρε και το Μακεδονίας-Θράκης, με την Έλενα Κουντουρά στο Τουρισμού, με τον Τέρενς Κουίκ στο Επικρατείας και στο Απόδημου Ελληνισμού, τους Σγουρίδη-Χρυσοβελώνη-Μαυραγάνη στο Υποδομών και Μεταφορών, τους Σγουρίδη και Βασ. Κόκκαλη στο Αγροτικής Ανάπτυξης, τη Χρυσοβελώνη στο Εσωτερικών, τον Χαϊκάλη για λίγο χρόνο στο Εργασίας.

 

 

Στη συνολική πορεία δύο κυβερνήσεων, μία του Ιανουαρίου 2015 και μία του Σεπτεμβρίου 2015, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έβαλαν ενεργά και με συνέπεια πλάτη σε όλα τα στοιχήματα, σε όλες τις προκλήσεις, με κορυφαίο ζήτημα την έξοδο από τα μνημόνια και σε όλες τις μεταρρυθμίσεις. Ακόμη και στα ζητήματα της προοδευτικής ατζέντας (π.χ. σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών), το ποσοστό των θετικών ψήφων από την πλευρά των δήθεν “συντηρητικών” ΑΝΕΛΛ υπερέβαινε εκείνο της δήθεν “φιλελεύθερης” ΝΔ του Μητσοτάκη.

 

Καθοριστική και έμπρακτη ήταν επίσης η συμβολή στην υποδοχή, την προσωρινή φιλοξενία και την ανακούφιση περίπου 950.000 ανθρώπων με το μεγάλο προσφυγικό και μεταναστευτικό κύμα της διετίας 2015-2016. Το ίδιο και σε όλες τις πολιτικές κοινωνικής στήριξης των αδυνάμων και των μειονοτήτων. Και όλα αυτά, αναδείκνυαν ταυτόχρονα και το δημοκρατικό προφίλ του κόμματος, το οποίο ένας Δημήτρης Καμμένος, αν και βρισκόμενος κάτω από μία περίεργη ώρες-ώρες ασυλία, δεν μπορούσε από μόνος του να το τσαλακώσει.

 

Στο διά ταύτα, το πλοίο ναυάγησε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Διότι ο Πάνος μία το πήγαινε το πλοίο προς τα ανοικτά, «στηρίζουμε την κυβέρνηση», μία το πήγαινε προς τα βράχια, «θα τη ρίξουμε αν φέρει τη συμφωνία». Τελικώς, το έριξε σε ξέρα ενδιάμεσα και το κόμμα πήγε στο 0,8% στις ευρωεκλογές του 2019. Και δεν κατέβηκε φυσικά στις εθνικές.

 

Οι μισοί ψηφοφόροι, ένα 2% περίπου και φίλοι εγκατέλειψαν τον Πάνο διότι άφησε Τσίπρα και Κοτζιά να φτάσουν μέχρι τις υπογραφές. Και πήγαν στη ΝΔ που “μακεδονομαχόταν” παρέα με τη Χρυσή Αυγή. Οι άλλοι μισοί ψηφοφόροι, άλλο ένα 2% περίπου, τον εγκατέλειψαν διότι παραιτήθηκε κατά την κύρωση της συμφωνίας στη Βουλή, καταψήφισε την κυβέρνηση και δεν στήριξε τον Τσίπρα μέχρι τέλους. Και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Κατάφερε και έχασε τους μεν, κατάφερε και έχασε και τους δε. Σπάνιο να το πετύχεις, αλλά έγινε!

 

Σε ό,τι αφορά προσωπικά εμένα, ως ο πιο μακροβιότερος σε θητεία εκλεγμένος γραμματέας, κατέβαλα προσπάθεια, επιτυχημένη ή λιγότερο επιτυχημένη δεν θα το κρίνω εγώ, να κρατώ σε κομματικό επίπεδο τα ζύγια της κυβερνητικής συνοχής και ενότητας και να χτίζω μαζί με άλλους μαζί αναχώματα προκειμένου το κόμμα να μένει πολιτικά ασφαλές και ιδεολογικά ταυτοποιημένο μέσα στο δημοκρατικό τόξο.

 

Το δικό μου προσωπικό στίγμα, δεν το είχα κρύψει ποτέ, διότι πάντοτε το καθιστούσα δημόσια γνωστό και συγκεκριμένο. Παράδειγμα, Οκτώβριο του 2007 ως υπεύθυνος στον Πολιτικό Σχεδιασμό της τότε ΝΔ, είχα γράψει στο επίσημο περιοδικό “Μετεξέλιξη” άρθρο υπέρ του συμφώνου συμβίωσης ομοφύλων ζευγαριών (μετέπειτα νόμος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ), την άμεση πολιτογράφηση παιδιών μεταναστών (μετέπειτα νόμος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ), τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας (σχετικός ο νόμος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ για τη μισθοδοσία κληρικών), τη διάκριση και την αποποινικοποίηση των μαλακών ουσιών.

 

Άποψή μου ήταν ότι έπρεπε οι ΑΝΕΛΛ να τοποθετούνται στον χώρο του κέντρου, ίσως με μία ελαφριά απόκλιση προς την προοδευτική, πολιτικά φιλελεύθερη κεντροδεξιά. Βρισκόταν το ΠΑΣΟΚ εκεί θα πει κανείς. Μπορεί! Αλλά Ιανουάριο του 2015, οι ΑΝΕΛΛ είχαν μεγαλύτερο ποσοστό από το ΠΑΣΟΚ και πιο ισχυρή δυναμική στο σύστημα. Ίσως αυτό ήταν που ποτέ δεν συγχώρεσαν, ούτε και σήμερα ακόμη, το ΠΑΣΟΚ από τους ΑΝΕΛΛ, όπως και ότι τους πήραν τη θέση που οι ίδιοι ορέγονταν σε μία κυβέρνηση συνεργασίας το 2015.

 

Σε ό,τι αφορά στη Συμφωνία των Πρεσπών, άποψη μου ήταν πως επρόκειτο για ένα Βουκουρέστι Plus. Δηλαδή, εξασφάλιζε τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις και έναντι όλων, με επιπλέον οφέλη: αλλαγή του Συντάγματος, απόσυρση συμβόλων, αποποίηση της αρχαίας μακεδονικής ταυτότητας και κληρονομιάς. Επρόκειτο για μία επιλογή πατριωτικού ρεαλισμού η οποία έκλεινε με σχετική επιτυχία μία πληγή δεκαετιών για την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (και βέβαια όχι ο ΣΥΡΙΖΑ) ήταν ένοχοι και υπεύθυνοι. Από τον πατριωτικό ρεαλισμό, ο Πάνος επέλεξε τον εθνολαϊκισμό, Κρίμα για εκείνον, κρίμα και για τους ΑΝΕΛΛ!

 

 

Από τα στελέχη, τους φίλους, τους ψηφοφόρους των ΑΝΕΛΛ, οι μισοί προέρχονταν από τη ΝΔ. Όχι από το ακραίο, ή το συντηρητικό της κομμάτι. Αν ήταν έτσι, δεν θα άφηναν ποτέ τον Σαμαρά. Κουντουρά, Β. Κόκκαλης, Χρυσοβελώνη, Κουίκ, Κόλλια-Τσαρουχά, Ζώης, Γαληνός κ.α. έρχονταν από μία ΝΔ η οποία με Καραμανλή αυτοπροσδιοριζόταν κάπου στον μεσαίο χώρο. Οι υπόλοιποι, έρχονταν από το ΠΑΣΟΚ και τη γενικότερη Κεντροαριστερά. Όπως οι Σγουρίδης, Δημαράς, Μαριάς, Ζουράρις, Παπαχριστόπουλος, Γιαταγάνα, Αβραμίδης κ.α. Πού τους είδαν τώρα τους …“ακροδεξιούς”, η ΝΔ των χουντοβασιλικών Βορίδη, Γεωργιάδη, Πλεύρη και το ΠΑΣΟΚ των κομμουνιστοφάγων Λοβέρδου, Καϊλή, ο Θεός και η ψυχή τους!!! Το γελοιωδέστερο; Η ΝΔ έχει εκλεγμένη βουλευτή που βρισκόταν στους ΑΝΕΛΛ, τη Μίκα Ιατρίδη και από τα ψηφοδέλτιά της έχουν περάσει υποψήφιοι πρώην βουλευτές των ΑΝΕΛΛ, Λαζαρίδης, Νταβρής, Γιοβανόπουλος κ.α.

 

Όσα στελέχη, όσοι φίλοι, όσοι ψηφοφόροι των ΑΝΕΛΛ στήριξαν και ψήφισαν Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ το 2019, δεν έχουν φύγει ούτε ένας/μία. Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν και θα ψηφίσουν σε ενάμισι μήνα από σήμερα ξανά. Αρκετός κόσμος μάλιστα, έχει γραφτεί και στα μητρώα μελών του κόμματος, είτε από την αρχή το 2019, είτε στην πορεία, είτε τελευταία, στην κάλπη των εσωκομματικών εκλογών.

Μου εμπιστεύονται συχνά ότι νιώθουν εντός του ναού, αλλά απομονωμένοι από το ιερό μίας καθαρής ιδεολογικοπολιτικής ελίτ. Δεν πειράζει!

 

Ότι ενοχλούνται που όταν ΝΔ και Πασοκοκινάλ φωνάζουν για τη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ με μία δήθεν “ακροδεξιά”, οι από εδώ θεματοφύλακες της ιδεολογικής καθαρότητας χαμογελούν συγκαταβατικά και το επίσημο κόμμα, στο ανώτατο επίπεδο, διαφημίζει ότι «το πήρε το μάθημά του» ή κάνει λόγο για «αναγκαίο κακό». Αυτό, ναι, πειράζει!

 

Ότι καταπιέζεται όταν οι γνωστές τάσεις επιχειρούν να τους στρατολογήσουν και να τους ενσωματώσουν. Λάθος σκέψη, λάθος υπολογισμός! Για τον Τσίπρα, ως έναν τίμιο, καθαρό, αγωνιστή, οραματιστή πολιτικό και ως ηγέτη του προοδευτικού δημοκρατικού στρατοπέδου, είναι στο κόμμα και στηρίζουν, όχι για να συμμετέχουν στις εσωκομματικές ισορροπίες και στους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς και μάλιστα ως “αγγαρειομάχοι” κλάσης Ι4, ενώ έχουν περάσει διά πυρός και σιδήρου μέσα από τους αγώνες στα σκληρά χρόνια των μνημονίων. Αυτό υποστηρίζουν οι περισσότεροι/ες, αυτό μου εμπιστεύονται, αυτό πιστεύουν! Και εγώ, τους πιστεύω. Και τους κατανοώ.

 

Αρκετοί/ές ψήφισαν και θα ξαναψηφίσουν, διότι στιγμή δεν έπαψαν να είναι ΝΔ, ούτε και ενόσω βρίσκονταν μέσα στους ΑΝΕΛΛ. Από το κόμμα μαμά έφυγε ο Πάνος, πού θα πάει, κάποια στιγμή θα επιστρέψει εκεί, σίγουρα και εμείς μαζί του, πιθανότατα σκέφτονταν. Εκείνοι επέστρεψαν, ο Πάνος ανεβάζει tweet από το κινητό, το tablet, ή το p.c. του, αιχμηρά ως συνήθως, αλλά πάντα ενδιαφέροντα.

 

Οι υπόλοιποι/ες που παρασύρθηκαν από την γενική υστερία μιας γενικής αντισύριζα προπαγάνδας σχεδόν πάνω σε όλα τα ζητήματα, ας το ξανασκεφτούν, τώρα που έχουν δει στην πράξη τι σημαίνει Μητσοτάκης.

 

Αισχροκέρδεια και λεηλασία του νοικοκυριού, ή Τσίπρας.

Μισθός που τελειώνει στις 18 κάθε μήνα, σύμφωνα με επίσημες έρευνες, ή Τσίπρας.

Κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη και πάρτι εξώσεων από τους Πάτσηδες συνοδεία των ΟΠΚΕ, ή Τσίπρας.

Εκτόξευση του δημοσίου χρέους στα €400 δις. και κίνδυνος νέων μνημονίων, ή Τσίπρας.

Πακτωλός απευθείας αναθέσεων σε γαλάζιους κομματικούς ημετέρους, ή Τσίπρας.

Θυσία 35 χιλ. ψυχών στον COVID λόγω ιδιωτικοποίησης της Δημόσιας Υγείας, ή Τσίπρας.

“Δικαιοσύνη” των κλεφτών, των καταχραστών, των μαφιόζων και των παιδεραστών, ή Τσίπρας.

Παρακρατισμός, υποκλοπές, παρακολουθήσεις, ή Τσίπρας.

Καταστολή της ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου, ή Τσίπρας.

Συνιδιοκτησία και συνεκμετάλλευση σε μία Turkaegean, ή Τσίπρας.

Αλλά ας το δουν το πράγμα και αντίστροφα…

Μητσοτάκης, ή κυνήγι εναντίον της αισχροκέρδειας.

Μητσοτάκης, ή υπεραξία στο εισόδημα μέσα από μισθολογικές αυξήσεις και έλεγχο των τιμών στην αγορά κατανάλωσης.

Μητσοτάκης, ή προστασία της πρώτης κατοικίας.

Μητσοτάκης, ή εξορθολογισμός και εξομάλυνση στα Δημόσια Οικονομικά;

Μητσοτάκης, ή διαφάνεια στις προμήθειες και στους διαγωνισμούς και σεβασμός και προστασία στο δημόσιο χρήμα.

Μητσοτάκης, ή ένα ισχυρό Δημόσιο Σύστημα Υγείας ταγμένο στην υγεία του ανθρώπου και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Μητσοτάκης, ή απονομή της Δικαιοσύνης με γνώμονα την υπεράσπιση του αδυνάμου και τη δίωξη της Διαφθοράς σε κάθε της μορφή και της παρανομίας.

Μητσοτάκης, ή Δημοκρατία και Ελευθεροτυπία.

Μητσοτάκης, ή μία υπερήφανη εξωτερική πολιτική που θα αποσκοπεί στην ειρήνη, αλλά και δεν θα αφήνει έδαφος για απειλές και ξένες διεκδικήσεις.

 

Οι εκλογές που έρχονται, είναι ένα παρόν μέσα στο οποίο κρίνεται το μέλλον των παιδιών μας. Εμείς διαβήκαμε και διαβαίνουμε μέσα από τις λαίλαπες της χρεοκοπίας και των μνημονίων, των πανδημιών και των πολέμων, της ενεργειακής και της γενικής φτώχειας, για τα οποία, ας μην κρυβόμαστε, έχουμε και εμείς μέρος της ευθύνης εφόσον με την ψήφο μας επιστρέφαμε -κάποιοι εξακολουθούμε και το κάνουμε- στα ίδια και στα ίδια.

 

Στον Μητσοτάκη που ως μνημονιακός υπουργός καταπάτησε και κατέστρεψε το σύμπαν, που πέταξε χιλιάδες εργαζόμενους, όχι τεμπέληδες ή αργόμισθους, στον δρόμο σαν τα αδέσποτα σκυλιά, του δώσατε ορισμένοι/ες τη δυνατότητα να έρθει ως πρωθυπουργός και είδατε και βλέπετε τα “κατορθώματά” του. Μαζί και των υπολοίπων, υπουργών και βουλευτών του, που κυβερνώντας για δεκαετίες επί δεκαετιών οδήγησαν την Ελλάδα μέσα στο χάος της απόλυτης καταστροφής και είναι έτοιμοι να το ξανακάνουν, όταν σκάσει με κρότο το μπαλόνι του δήθεν “έργου” τους, το οποίο σας εμφανίζουν παραποιημένο και εξωραϊσμένο κανάλια και εφημερίδες που είναι ξεπουλημένα και εξαγορασμένα, με δικό μας χρήμα μέσα από τα κρατικά ταμεία και αυτό!

 

Στον Τσίπρα που έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια και τα προγράμματα επιτήρησης, με την Κοινωνία -ειδικά τους φτωχούς και τους αδύναμους- όρθια, άφησε πίσω στα κρατικά ταμεία αποθεματικά που κρατούν στη ζωή την Οικονομία μας και όχι φέσια και λεηλασίες, που ξεκίνησε να συνεφέρνει οικονομικά με κανόνες διαφανούς διαχείρισης το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να το ενισχύει με τεχνολογία και προσωπικό, που είναι ικανός, έτοιμος και αποφασισμένος να αντιμετωπίσει τα οργανωμένα καρτέλ της αισχροκέρδειας, που τριάμισι χρόνια τον ψάχνουν αν έχει βάλει, αυτός και οι υπουργοί και τα στελέχη του, έστω μία φορά το δάχτυλο στο μέλι και δεν έχουν ανακαλύψει ποτέ απολύτως τίποτα, που εκείνοι οι οποίοι με συκοφαντικά δημοσιεύματα έχουν επιχειρήσει να σπιλώσουν την πολιτική τιμή και την πολιτική υπόληψή του έχουν βρεθεί να εισπράττουν στο τέλος καταδικαστικές αποφάσεις από τη Δικαιοσύνη, σε αυτόν τον πολιτικό δεν αξίζει να δώσετε μία δεύτερη ευκαιρία;

 

Σε ό,τι αφορά τα τυχόν ιδεολογικά κωλύματα -ή κολλήματα- μπορείτε ξεκάθαρα να διακρίνετε ότι δεν έρχεται στο προσκήνιο να διεκδικήσει την επανεκλογή του ως αρχηγός ενός κόμματος, αλλά ως ο φυσικός επικεφαλής και ηγέτης μίας ευρύτερης παράταξης η οποία απευθύνεται προς κάθε δημοκράτη και προοδευτικό άνθρωπο και τον αγκαλιάζει.

 

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν θα μπορούσατε ανενδοίαστα να ψηφίσετε για μία δεύτερη φορά Αριστερά, αλλά είμαι σίγουρος ότι μπορείτε με το χέρι στην καρδιά να ψηφίσετε για μία δεύτερη φορά Τσίπρα. Καλό στα παιδιά όλων μας θα κάνετε, ενδεχομένως και καλό σε όλες και όλους μας ανεξαιρέτως, όχι στον Τσίπρα. Εύχομαι να βρεθούμε σήμερα ξανά στους δρόμους του κοινού αγώνα και της κοινής προσπάθειας! Όπως άλλοτε.