Αξιωματικοί, Ανθυπασπιστές, Υπαξιωματικοί, Στρατιώτες, Ναύτες, Σμηνίτες, Εθνοφύλακες και Πολιτικό Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Πριν από 83 χρόνια ακριβώς η Πατρίδα μας κλήθηκε για ακόμα μία φορά να σκεφτεί για το μέλλον της και να λάβει ιστορικές αποφάσεις για την πλευρά της Ιστορίας στην οποία θέλει να βρεθεί.

Και δεν χρειάστηκε παρά μόνο μία λέξη για να γίνει κατανοητό πέρα για πέρα στους λάτρεις του αναθεωρητισμού και της αστάθειας, ότι η Ελλάδα ούτε εύκολος αντίπαλος ήταν, ούτε πειθήνιο όργανο τυράννων και αναθεωρητών της διεθνούς τάξης.

Το Ελληνικό ΟΧΙ απέναντι στην απαίτηση για την ατιμωτική παράδοση της Ελλάδος υπήρξε βροντερό και αμείλικτο, με αυτά που ακολούθησαν στα πεδία των μαχών να το αποδεικνύουν με τρόπο σκληρό, επικό και μεγαλειώδη.

Έτσι σαν σήμερα, πριν από 83 χρόνια, ξημέρωνε μια μέρα φωτεινή, μοναδική κι ανεπανάληπτη για το Έθνος μας. Για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες απανταχού της Γης.

Σαν σήμερα, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, εκείνο το μεγαλειώδες και παράτολμο «ΟΧΙ» το πήραν οι πολεμικές σειρήνες και οι καμπάνες των εκκλησιών και το μετέφεραν σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελληνικής επικράτειας, αλλά και όπου χτυπούσαν Ελληνικές καρδιές.

Το πήρε πρώτα και πιο περήφανα από όλους η Γενιά του ’40, οι παππούδες μας, που έτρεξαν να καταταγούν με ενθουσιασμό, πυκνώνοντας τις τάξεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σαν να πήγαιναν σε γιορτή.

Το πήραν οι μανάδες και οι κόρες για να ξεπροβοδίσουν τους γιους, τα αδέλφια και τους πατεράδες τους που φεύγαν για το Μέτωπο με το χαμόγελο στα χείλη και την ψυχή τους δοσμένη στον ιερό αγώνα για την Πατρίδα.

Μαζί με όλους αυτούς, το πήραν οι Έλληνες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίτες, οι προκάτοχοί μας εν Όπλοις, και το μετέτρεψαν σ’ ένα Ολόχρυσο Χρονικό Μεγαλείου και Δόξας!

Και έτσι έγιναν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας για μια ακόμα φορά η ατσάλινη ασπίδα, το αδιαπέραστο τείχος και ταυτόχρονα η Νέμεσις που ήρθε να τιμωρήσει την Ύβριν του άνανδρου τορπιλισμού της «ΕΛΛΗΣ» και κάθε άλλης προσβολής που είχε υπομείνει ως τότε στωικά η Ελλάδα, μέχρι να έρθει η ώρα…

Η άγια εκείνη ώρα του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ»!

Και η ώρα της Ελλάδος ήρθε. Παρά τους αριθμούς. Παρά τον παρωχημένο εξοπλισμό. Παρά τις ακραίες καιρικές συνθήκες. Παρά τις στερήσεις και τις αντιξοότητες. Παρά την υπεροπλία του αντιπάλου.

Η Ελληνική ψυχή, οι Έλληνες μαχητές του ’40 κατάφεραν όχι μόνο να αποκρούσουν την σφοδρή ιταλική επίθεση στο Καλπάκι και στην Πίνδο, ξαφνιάζοντας την παγκόσμια κοινή γνώμη, αλλά να περάσουν στη συνέχεια σε μία σαρωτική και ξέφρενη αντεπίθεση, κατατροπώνοντας και παρασύροντας διαδοχικά στο πέρασμά τους τις επίλεκτες Ιταλικές Μεραρχίες στον Μοράβα και στην Κορυτσά, στο Πόγραδετς και στους Άγιους Σαράντα, στην Χειμάρρα και στην Κλεισούρα, στην Τρεμπεσίνα και το Ύψωμα 731, απελευθερώνοντας ακόμη μια φορά την Βόρεια Ήπειρο.

Η ανατριχιαστική πολεμική ιαχή «ΑΕΡΑ» ξεχύθηκε «πάνω εκεί στης Πίνδου μας τις κορφές» και έγινε ο αντίλαλος του «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ» στον Μαραθώνα, η αντήχηση του «ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΩΝ» των Σαλαμινομάχων και η νεότερη ένδοξη επανάληψη του «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή
ΘΑΝΑΤΟΣ»!

Οι Έλληνες πολεμιστές με τις κοκκαλωμένες χλαίνες, με το Μάνλιχερ και την λόγχη εφ’ όπλου, εξέπληξαν όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα με το ακατάβλητο σθένος τους, ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά και κατήγαγαν την πρώτη περίλαμπρη συμμαχική νίκη παγκοσμίως απέναντι σε μια από τις ισχυρότερες πολεμικές μηχανές του πλανήτη τότε!

Η μικρή σε έκταση Ελλάδα ύψωσε το πελώριο μπόι της Ψυχής της και το τεράστιο ιστορικό της ανάστημα και κατάφερε να διαλύσει τον μύθο της παντοδυναμίας του Άξονος, αποδεικνύοντας με περίτρανο τρόπο ακόμα μια φορά στην Ιστορία της ότι: «Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα»!

Και έτσι, η λέξη «Έλληνας» έγινε τίτλος τιμής για κάθε ελεύθερο πολίτη στον πλανήτη και Φως μεσ’ το σκοτάδι, με τον ίδιο τον Χίτλερ να αναγκάζεται να παραδεχθεί, όταν πλέον η Γερμανία επετέθη στην Πατρίδα μας μετά από λίγους μήνες, ότι «Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να διαπιστώσω πως από όλους τους αντιπάλους τους οποίους αντιμετωπίσαμε, ο Έλλην Στρατιώτης επολέμησεν με ύψιστον ηρωισμό και αυτοθυσία, με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο».

Άνδρες και γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων, Σήμερα κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ και αποτίουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής σ’ όλους εκείνους που με την γενναιότητα, την αφοσίωση, την περιφρόνηση προς το θάνατο και τη μεγαλοσύνη της ψυχής τους, μας έδειξαν όχι μόνο τον θησαυρό της ανδρείας και του πείσματος, που φυλάει μέσα της
η ελληνική ψυχή, αλλά και την ακατάβλητη βούλησή της για την Νίκη.

Σήμερα λοιπόν αποτίουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής σ’ όλους εκείνους που επαλήθευσαν στην πράξη την ρήση του Δημοσθένη, ότι «Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς αιρετώτερος», ότι δηλαδή «ένας ένδοξος πόλεμος είναι προτιμότερος από μια εξευτελιστική ειρήνη».

Και ήταν ένας τέτοιος ένδοξος Πόλεμος για τα Ελληνικά Όπλα, ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος του 1940! Ένας ένδοξος πόλεμος ο οποίος επελέγη συνειδητά, παρ’ όλες τις αντιξοότητες και τα προγνωστικά αντί μιας εξευτελιστικής ειρήνης που τόσο ξεδιάντροπα και ατιμωτικά μας επροτείνετο, γιατί πολύ απλά μας μέτρησαν λάθος.

Και επειδή διανύουμε εποχή μεγάλων κρίσεων, ανακατατάξεων και πολέμων σκληρών και αβέβαιων, ο αγώνας που έδωσαν με αυταπάρνηση οι πρόγονοί μας τότε ήταν, είναι και θα παραμείνει στον αιώνα τον άπαντα πηγή έμπνευσης, αυτοπεποίθησης και ακλονήτου σθένους για όλους εμάς που υπηρετούμε στις Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά και για ολόκληρο το Έθνος, για όλους τους Έλληνες και όλες τις Ελληνίδες.

Γιατί ο πόλεμος του ‘40 είναι η ζωντανή ιστορική απόδειξη πως η Ελλάδα δεν τρομάζει, δεν λυγίζει, δεν φοβάται και δεν υποκύπτει ποτέ, όποια αντιξοότητα κι αν κληθεί να αντιμετωπίσει, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος!

Γιατί δεν της το επιτρέπει η ιστορία της και γιατί πολύ απλά έτσι είμαστε εμείς οι Έλληνες!

Ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας θέλω για ακόμα μία φορά να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους εσάς. Όλους τους άνδρες και τις γυναίκες και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, που δίνετε καθημερινά και κερδίζετε με κόπο, ιδρώτα και ενίοτε με αίμα, τον αγώνα που ορίζει η Αποστολή μας για την εξασφάλιση της Εθνικής Κυριαρχίας σε ξηρά, θάλασσα και αέρα και για την διασφάλιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Εδαφικής Ακεραιότητος της Ελλάδος.

Και το κάνετε αυτό με πάθος, με πίστη, με καρτερία, με αυταπάρνηση και με απόλυτη αφοσίωση στον Στρατιωτικό Όρκο. Τον όρκο τιμής για όλους εμάς!

Τον απόλυτο Όρκο στην Πατρίδα. Μια Πατρίδα μοναδική που αξίζει τα πάντα!

Είμαι πολύ υπερήφανος για εσάς και για το σπουδαίο έργο που επιτελείτε!

Είμαι υπερήφανος γιατί οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εκτελούν το χρέος τους, όποτε απαιτήθηκε σ’ αυτά τα χρόνια που είμαι στην ηγεσία τους, με αποτελεσματικότητα, 24 ώρες το 24ωρο και για όσο χρόνο χρειάσθηκε επί του πεδίου, με αποφασιστικότητα, με σθένος και με βούληση ισχυρή.

Είμαι υπερήφανος γιατί ποτέ όσο τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν συμμετείχαν σε τόσες πολλές και εντατικές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις εντός και εκτός Ελλάδος!

Και είμαι ακόμα πιο υπερήφανος, γιατί ποτέ άλλοτε οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν απολάμβαναν τόσο πολύ του σεβασμού και της αποδοχής των φίλων, των εταίρων, και των συμμάχων μας, αλλά και όλων εκείνων που αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται ενίοτε ως αντίπαλοί μας. Όπως ποτέ άλλοτε τις τελευταίες δεκαετίες δεν είχαμε τόσο σημαντικές εξελίξεις ως προς την απόκτηση νέων δυνατοτήτων, αλλά και ως προς την υποστήριξη και αναβάθμιση όλων αυτών που ήδη έχουμε στην κατοχή μας και είναι τόσο μα τόσο πολύτιμα για την άμυνα της Πατρίδος μας.

Πασίγνωστο επίσης είναι και πανθομολογούμενο και ο Ελληνικός Λαός το γνωρίζει, το βλέπει, το αισθάνεται, το αφουγκράζεται ότι ποτέ άλλοτε οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν βρίσκονταν σε τόσο υψηλό επίπεδο επιχειρησιακής και αποτρεπτικής ικανότητας και σε τέτοιο υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού, υποδομών και οργανώσεως!

Και όλα αυτά δεν μας χαρίστηκαν. Όλα αυτά τα κερδίσαμε. Όλα αυτά κερδήθηκαν από τον κάθε ένα και την κάθε μία από εσάς με επιμονή, υπομονή, μόχθο και συνεχή προσπάθεια.

Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους εκείνους και εκείνες που το τελευταίο χρονικό διάστημα πάλεψαν σκληρά με τα στοιχεία της φύσης, με τις φωτιές και τα ακραία φυσικά φαινόμενα που αντιμετώπισε η χώρα μας, υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες, προκειμένου να σταθούν με κάθε τρόπο στο πλευρό του κάθε Έλληνα πολίτη, σώζοντας ζωές και περιουσίες και απαλύνοντας τον πόνο των συμπολιτών μας.

Και να είστε σίγουροι ότι οι παππούδες μας εκείνης της ατσάλινης Γενιάς του ’40 σας παρακολουθούν από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και σας καμαρώνουν!

Καμαρώνουν γιατί βλέπουν στα πρόσωπά σας τους άξιους κληρονόμους του παρόντος αλλά και του μέλλοντος της Ελλάδας!

«Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου Εδάφους», ακουγόταν από τα ραδιόφωνα τέτοιες μέρες πριν από 83 χρόνια!

Αυτό είναι το Πεπρωμένο μας, σ’ αυτή την σκληρή αλλά και πολύ όμορφη γωνιά του Πλανήτη!

Αι ημέτεραι δυνάμεις, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος, θα αμύνονται ΠΑΝΤΑ του Πατρίου Εδάφους, ΠΑΝΟΠΛΕΣ, ΕΤΟΙΜΕΣ και πιο ΙΣΧΥΡΕΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!!!

Η Παναγιά να σας σκέπει όλους!!!

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας!!!

Τιμή και δόξα στους Αθανάτους Ήρωες του Έπους του ‘40!!!

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!!!

Ζήτωσαν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις!!!