Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. “Αστυνομικές δυνάμεις επιχειρούν αυτή τη στιγμή στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης της Μόριας στη Λέσβο, λόγω επεισοδίων που έχουν ξεσπάσει.

Είχαν προηγηθεί δύο πυρκαγιές, η πρώτη την 16:45 ώρα περίπου σε απόσταση 400 περίπου μέτρων εξωτερικά του Κέντρου, η οποία κατασβέσθη από τις πυροσβεστικές δυνάμεις και η δεύτερη 20 περίπου λεπτά αργότερα εντός του ΚΥΤ, για την κατάσβεση της οποίας επιχειρούν πυροσβεστικές δυνάμεις.

Υπάρχουν πληροφορίες αλλά δεν έχει μέχρι στιγμής εξακριβωθεί αν υπάρχουν θύματα.

Ενισχυτικές αστυνομικές δυνάμεις αναχωρούν ήδη με προορισμό την Μυτιλήνη. Στο σημείο μεταβαίνουν ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας και ο Γενικός Γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής.”

Νωρίτερα, σύμφωνα και με δηλώσεις του Δημάρχου Μυτιλήνης κ. Στρατή Κύτελη στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA, γνωστοποιήθηκε ότι από τη φωτιά στη Μόρια υπάρχουν δύο νεκροί : ένα μωρό και μια γυναίκα.

Όπως ανέφερε ο Δήμαρχος οι μετανάστες επιτέθηκαν σε πυροσβέστες, αστυνομικούς και προκάλεσαν φθορές σε οχήματα. Παράλληλα στους γύρω χώρους κάηκαν 10 στρέμματα ελιές. Η φωτιά – σύμφωνα με το Δήμαρχο – έσβησε πριν από λίγο με τη βοήθεια εναέριων μέσων.

Αυτή τη στιγμή επικρατεί ένταση εντός του ΚΥΤ Μόριας και υπάρχουν σε εξέλιξη επεισόδια.

Το ΑΠΕ – ΜΠΕ αναφέρει:

Επεισόδια βρίσκονται σε εξέλιξη στη Μόρια ανάμεσα σε ομάδες προσφύγων και μεταναστών από τη μια μεριά και αστυνομικών δυνάμεων από την άλλη, μετά την εκδήλωση πυρκαγιάς εντός του καταυλισμού.

Αυτή τη στιγμή ομάδα μεταναστών και προσφύγων επιχειρούν να καταλάβουν το κέντρο κράτησης που βρίσκεται εντός του καταυλισμού.

Με αφορμή την εξέγερση μεταναστών στη Μόρια της Λέσβου υπενθυμίζουμε  το ακόλουθο και πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο «Σιωπηρή Άλωση» του Αναστάσιου Λαυρέντζου (σελ. 131-133) , το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πραγματεία, και για πρώτη φορά αναλύει συνδυαστικά τα δύο μείζονα ελληνικά ζητήματα: την επερχόμενη δημογραφική κατάρρευση του ελληνικού πληθυσμού και τις συνέπειες που θα έχει η μεταναστευτική πλημμυρίδα που στο εξής θα καταφθάνει στην Ευρώπη από την Ασία και από την Αφρική.:

«Τα παραπάνω φαινόμενα, τα οποία πολύ επιγραμματικά σημειώσαμε, συνιστούν τις ορατές εκδηλώσεις μιας διεργασίας εσωτερικής συρρίκνωσης. Δηλαδή, τα σύνορα μπορεί ακόμη να παραμένουν στη θέση τους – αν και πολύ πιο διαπερατά από πριν – αλλά στο εσωτερικό τους ο ρόλος και ο έλεγχος που ασκεί το κράτος συρρικνώνονται. Παράλληλα, ο γηγενής πληθυσμός κατά μια έννοια εκτοπίζεται και σταδιακά αντικαθίσταται από τους «νεοφερμένους». Υπό μια ευρεία οπτική, τα φαινόμενα που επισημαίνουμε αποτελούν την τρέχουσα φάση στη μακρά πορεία συρρίκνωσης του ελληνικού έθνους, το οποίο αφού τον προηγούμενο αιώνα εξαλείφθηκε εκτός των ελλαδικών συνόρων, σήμερα πλέον υποχωρεί και απειλείται στο εσωτερικό τους. Αντίστοιχα, όλα αυτά αποτυπώνουν και τη διαχρονική αδυναμία του ελληνικού κράτους, το οποίο ενώ στο παρελθόν στάθηκε ανήμπορο να υπερασπιστεί τον ελληνισμό εκτός των συνόρων του, εσχάτως αποδεικνύεται ανίκανο να τον υπερασπιστεί ακόμη και εντός της επικράτειάς του. Αυτό όμως που είναι πολύ πιο ανησυχητικό, είναι ότι αν το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να διαχειριστεί τα προφανή και τα τρέχοντα, τότε πιθανότατα δεν θα είναι σε θέση να αντιληφθεί, και αργότερα να αντιμετωπίσει, τις ευρύτερες εξελίξεις που δυνητικά δρομολογεί η συσσώρευση δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων στις ελληνικές πόλεις. Σε μια εποχή που η ραγδαία οικονομική εξασθένηση της Ελλάδας ανοίγει την όρεξη σε γείτονες και μη, ώστε πλέον ακραίοι τουρκικοί κύκλοι να φτάνουν στο σημείο να εγείρουν θέματα τουρκικών μειονοτήτων στην Κω και στη Ρόδο, και ενώ υποβόσκει ένα σοβαρό μειονοτικό ζήτημα στη Θράκη, η συνεχής εισροή ετερόθρησκων παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα θα έπρεπε να λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν, όχι τόσο ως προς τη θρησκευτική της διάσταση, όσο για τις δυνατότητες παρέμβασης και υπογείων χειρισμών που θα μπορούσε να δώσει σε όσους θα ήθελαν να αποσταθεροποιήσουν εσωτερικά τη χώρα. Το εύφλεκτο υλικό ήδη υπάρχει, και θα μπορούσε ακόμη και να αυτοαναφλεγεί από τις τριβές που αναπόφευκτα παράγει η οικονομική ύφεση και η κοινωνική πίεση που ασκεί η συνεχιζόμενη εισροή παράνομων μεταναστών. Όμως ακόμη και αν η ανάφλεξη αυτή δεν συμβεί, η παγίωση της τρέχουσας κατάστασης σε λίγα χρόνια από σήμερα, και μάλιστα υπό συσχετισμούς πολύ δυσμενέστερους από τους σημερινούς, πιθανώς θα θέσει την Ελλάδα ενώπιον ζητημάτων μειονοτήτων, αυτή τη φορά μέσα στα αστικά της κέντρα, οι οποίες είτε αυθόρμητα είτε (και) με εξωτερική «υποβοήθηση», είναι δυνατόν να επιχειρήσουν να χειραφετηθούν στη βάση του κοινού θρησκευτικού τους υποβάθρου και των αντικειμενικών διαφορών (φυλετικών, κοινωνικών, οικονομικών, γλωσσικών κ.λπ.) που έχουν έναντι του ελληνικού πληθυσμού. Να θυμίσουμε εδώ ότι όλες σχεδόν οι επεμβάσεις που έλαβαν χώρα μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, έγιναν στο όνομα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και υπέρ καταπιεζόμενων μειονοτήτων, τις οποίες οι ισχυροί τις επικαλούνται οποτεδήποτε η «προστασία» τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρόφαση για την προώθηση των συμφερόντων τους. Για όσους αμφιβάλλουν για όλα αυτά, επειδή ακόμη απλώς δεν τα βλέπουν μπροστά τους, θα επισημάνουμε τις επανειλημμένες τοποθετήσεις Τούρκων αξιωματούχων σχετικά με την ανάγκη δημιουργίας μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα…»