Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι σε δελτίο τύπου της εταιρείας (συμ)παραγωγής της προπαγανδιστικής ταινίας για τον Αχμέτ Σαδήκ, διαβάζουμε-μεταξύ άλλων- ότι “η ταινία αναφέρεται στις αδικίες που υπέστησαν οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, παρά τα όσα αναφέρονται στην Συνθήκη της Λωζάνης, και τον αγώνα ενάντια σε αυτές τις αδικίες. Αυτό το έργο είναι σημαντικ΄όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για τους καταπιεσμένους λαούς όλου του κόσμου.”. Στο ίδιο δελτίο τύπου διαβάζουμε ότι η ταινία θα προταθεί για “βραβείο όσκαρ” ξενόγλωσσης ταινίας.

Είναι εμφανές ότι η παραγωγή της ταινίας συνδέεται με το “νεο-οθωμανικό δόγμα” της Τουρκίας και κυρίως του παραερντογανικού καθεστώτος του ΑΚΡ που φιλοδοξεί όχι μόνον στην ανάπτυξη της επιρροής της Τουρκίας σε πρώην οθωμανικές κτήσεις αλλά και στην επανεγγραφή της τουρκικής ιστορίας με βάση ένα κοινό οθωμανικό παρελθόν σε ένα πλαίσιο παγκοσμιοποίησης.

Το Οθωμανικό Όνειρο ήταν ένας στόχος να δημιουργηθεί μια κοινή ταυτότητα μεταξύ των υπηκόων της Αυτοκρατορίας, καθιστώντας ευκολότερη την αντιμετώπιση των εσωτερικών και διεθνών προκλήσεων που θέτει ο εθνικισμός και ο αποικισμός.Το νεο-Οθωμανικό όνειρο του Ρ.Τ. Ερντογάν διαφοροποιεί τις γεωπολιτικές επιλογές της γείτονος, δημιουργώντας τουρκικές ζώνες επιρροής στα Βαλκάνια, τον Καύκασο, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή με τις ελπίδες την απόκτηση περιφερειακής ηγεσίας, την προστασία του μουσουλμανικού κόσμου και την ισχυρή παρουσία σε πολλές από τις μεγάλες συγκρούσεις στη γειτονιά του.

Ο ρόλος της DIAYNET ή της ΥΤΒ που χρηματοδοτούν περισσότερα από 2.000 τζαμιά και τη θρησκευτική εκπαίδευση σε χώρες της Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, προωθώντας έτσι τον τουρκικό πολιτισμό, μπορεί να είναι μια σκόπιμη στρατηγική που συμβάλλει στην τοποθέτηση της Τουρκίας ως παράδειγμα του νέ πολιτικού Ισλάμ και δικαιολογεί τα θεμέλια μιας νεο-οθωμανικής εξωτερικής πολιτικής μέσα από μεθόδους “ήπιας ισχύος”.

Με την άνοδο στην εξουσία του AKP, το Diyanet έχει υποστεί μια σημαντική αλλαγή, καθώς ένας από τους κύριους στόχους του είναι να προωθήσει έναν συντηρητικό, ισλαμικό τρόπο ζωής εντός και εκτός των τουρκικών συνόρων. Έτσι, έχει μετατραπεί σε εργαλείο εξωτερικής πολιτικής που χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της τουρκικής ταυτότητας, της κρατικής διασύνδεσης και της θρησκευτικής ενότητας ακόμη και εκτός των συνόρων της Τουρκίας.

Σήμερα, οι ιμάμηδες που εκπροσωπούν το Diyanet συγκρίνονται με διπλωματικούς αξιωματούχους καθώς η Άγκυρα τους προσφέρει παρόμοια οφέλη, μεταχείριση και εκτίμηση. Λειτουργούν και ως εκπρόσωποι του κράτους. Για σχεδόν έναν αιώνα ιστορίας, το Diyanet έχει περπατήσει σε μια λεπτή γραμμή που χωρίζει μια χώρα που είναι ταυτόχρονα κοσμική και μουσουλμανική. Αυτός είναι και ο λόγος που η παρακρατική σέκτα του Προξενείου έχει δημιουργήσει την παρακρατική παραθρησκευτική δομή των ψευδομουφτειών στην Θράκη..

Επί του παρόντος, δεν είναι τυχαίο ότι κινηματογραφικές παραγωγές, τηλεοπτικές σειρές και πλατφόρμες στο διαδίκτυο έχουν γίνει όργανα για τη νομιμοποίηση του υπάρχοντος εθνικισμού και του αυξανόμενου ισλαμικού λόγου. Υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ των τουρκικών τηλεοπτικών επιχειρήσεων και της πολιτικής, η οποία αναπόφευκτα διαμορφώνει το τηλεοπτικό περιεχόμενο.

Η ταινία για τον Αχμέτ Σαδήκ εντάσσεται στον παραπάνω μηχανισμό και εκτός από τον ρόλο των DIYANET, YTB πρέπει να εξετασθεί και ο ρόλος του Nuh Yılmaz που είναι ο Επικεφαλής Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών και Επικεφαλής του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών (SAM) του Υπουργείου Εξωτερικών.

Επίσης, υπό την ηγεσία του ΑΚΡ του προέδρου Ερντογάν, το τουρκικό κράτος έδωσε αυξημένες εξουσίες στο RTÜK, μια κρατική υπηρεσία που ρυθμίζει, ελέγχει και επιβάλλει κυρώσεις για την παρακολούθηση εκπομπών στην τηλεόραση. Ταυτόχρονα, η παραγωγή ιστορικών δραμάτων με συντηρητικό περιεχόμενο που εξυμνεί το παρελθόν της Τουρκίας έχει ανθίσει μέσω της Τουρκικής Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης (TRT).

Το TRT World και η παραγωγή περιεχομένου σε διάφορες γλώσσες είναι επίσης μέρος αυτής της νεο-οθωμανικής πολιτικής. Λειτουργεί τόσο ως μέσο διασποράς όσο και ως όργανο ήπιας ισχύος. Λειτουργεί ως εναλλακτική λύση στη δυτική άποψη, προωθώντας την ανωτερότητα της τουρκικής, ισλαμικής άποψης.

Στο ίδιο πλαίσιο θα εξετάσουμε και τον φορέα υλοποίησης της προπαγάνδας του πολιτικού ισλάμ για την Θράκη μέσω του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού μηχανισμού TRT΄που χρησιμοποιείται από το ΑΚΡ ως εργαλείο προπαγάνδας ενώ παραμένει άγνωστο το κόστος των εκπομπών και των παραγωγών όπως η ταινία για τον Αχμέτ Σαδήκ καθώς η TRT αρνείται να αποκαλύψει το κόστος παραγωγής παρά το γεγονός ότι χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους.

Επιλογικά πρέπει ν’αναφερθούμε και στους μηχανισμούς προπαγάνδας που έχουν ιδρυθεί από τα μαύρα ταμεία του τουρκικού κράτους και βρίσκονται υπό τον άμεσο έλεγχο του προεδρικού περιβάλλοντος όπως το Turkuvaz Media Group.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στους μηχανισμούς bot και τρολ που έχει αναπτύξει ο σκληρός κρατικός πυρήνας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σύμφωνα με στοιχεία του 2020 είχαν εντοπισθεί στο twitter 7.340 λογαριασμοί που έκαναν tweet 36.948.524 φορές και συνδέεονται με το ΑΚΡ (βλ. φωτό με εντοπισμένους λογαριασμούς)

Τα πρώτα μηνύματα από την προβολή της ταινίας για τον Αχμέτ Σαδήκ