Γράφει η Έφη Βαλίλα, Δημοσιογράφος

Με αφορμή του προλογίσματος της διερεύνησης του θέματός μας, από το KAVALA PORTAL, αρχικά παρουσιάζουμε την αδιαμφισβήτητη σχέση μητέρας-κόρης, ως μία εξαιρετική, αλλά και ισχυρή σχέση, αφού η σχέση συνδέει μία γυναίκας με γυναίκα. Προφανώς στις «παρατηρούμενες συγκρούσεις» μεταξύ των δύο, σημασιολογικά, παραβλέπει κανείς τις όποιες μεταξύ των δύο, δημιουργούμενες  εντάσεις. Μάλιστα κοινωνιολογικά πιστεύεται ότι η μητέρα  για την κόρη αποτελεί το πρώτο πρότυπο κοινωνικοποίησης του κοριτσιού όσον αφορά στο φύλο του και έτσι πρέπει να είναι. Ως εκ τούτου το δέσιμο μητέρας κόρης δεν συγκρίνεται με τίποτα στην κοινωνία μας

Η Δυσλειτουργική «τριγωνοποίηση» της Οικογένειας

Η ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι στις οικογένειες, η μητέρα έχει μεγαλύτερη «αδυναμία» στο γιο και ο πατέρας στην κόρη, έχει τις ρίζες της στη φάση του οιδιπόδειου, όπου το παιδί «προσκολλάται» γονέα του αντίθετου φύλου, μία «προσκόλληση» που συχνά διαιωνίζεται και ευοδώνεται από τον ίδιο το γονέα, λόγω δικών του ελλειμμάτων προσωπικών, συναισθηματικών, συζυγικών. Πιο απλά, όταν αυτό συμβαίνει, σηματοδοτεί ελλείμματα προσωπικά, αλλά και σε επίπεδο σχέσεων, μέσα στην οικογένεια και κυρίως μεταξύ των συζύγων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το παιδί έρχεται να καλύψει συζυγικά κενά και – δυστυχώς – να αναπληρώσει το ρόλο τού ή τής συζύγου. Πρόκειται για μία δυσλειτουργική «τριγωνοποίηση» που φυσικά δεν ευνοεί ούτε τους γονείς, ούτε το παιδί και που δυστυχώς απαντάται συχνά στην ελληνική οικογένεια!!

Ευρήματα έρευνας πεδίου επί  του θέματος…

Σύμφωνα με το «Journal of Neuroscience» (αλλά όπως αναφέρουν και άλλες  βιβλιογραφικές πηγές),  αυτή η σχέση «της μητέρας με την κόρη» είναι τόσο ισχυρή, που πολύ σπάνια μπορεί να σπάσει. Η συγκεκριμένη άποψη προέκυψε από μια έρευνα που έγινε, με δείγμα 35 οικογενειών. Οι επιστήμονες έκαναν μαγνητικές τομογραφίες σε μαμάδες και κόρες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: το τμήμα του εγκεφάλου τους που ελέγχει τα συναισθήματα της μαμάς, έχει παρόμοια ανατομία με αυτό της κόρης και αντιστρόφως. Μάλιστα, παρατήρησαν, πως πολύ δυνατά συναισθήματα, αλλά και διαταραχές όπως το άγχος και η κατάθλιψη, περνούν από τη μητέρα στην κόρη!!

Το αποτέλεσμα της συγκεκριμένης έρευνας, εξηγεί και σε μία άλλη σχέση…

Κατά την άποψη ειδικών εμπειρογνωμόνων επί του θέματος, η σχέση μητέρας-κόρης, εξελίσσεται και σε μία σχέση ανταγωνιστική, εφόσον οι προσδοκίες της μητέρας από την κόρη, είναι πολύ διαφορετικότερες. Από την άλλη, η μητέρα ως εκ των πραγμάτων, μεγαλώνει ξανά, μέσα από την κόρη της και διαμορφώνει ένα σχέδιο ζωής γι’ αυτήν, που συνήθως περιλαμβάνει δικούς της ανεκπλήρωτους στόχους, αποφυγή δικών της λαθών και λανθασμένων επιλογών, αξίες και αντιλήψεις που συνάδουν με τις δικές της. Μάλιστα η ίδια η μητέρα, είναι ανταποδοτική και ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κόρης, όμως είναι και απαιτητική και ασκεί έλεγχο στην κόρη της, για τις επιλογές της, ξεκινώντας: από την εξωτερική της εμφάνιση, ως τις επαγγελματικές της επιλογές, ακόμα και τα κριτήρια των επιλογών της. Αυτό συμβαίνει διότι η μητέρα δεν έχει καταφέρει να διαφοροποιηθεί από την κόρη της, αλλά την αντιμετωπίζει ως προέκταση του εαυτού της. Δυσκολεύονται κάποιες μητέρες  μάλιστα να θεωρούν ξεχωριστή ατομικότητα και προσωπικότητα και να σεβαστούν τις  επιλογές της κόρης!

Το θλιβερό φαινόμενο των γυναικοκτονιών

Οφείλουμε να γνωρίζουμε σύμφωνα με το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Γ.Γ. Οικογενειακής Πολιτικής της Ισότητας των Φύλων (womensos.gr) κοινοποίησε δημοσίως ότι:

• 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
• 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
• 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
• 500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.

Ο αξιακός  ο ρόλος της μητέρας

Ο μοναδικός συναισθηματικός δεσμός, που είναι εύκολο να καλλιεργήσει η μητέρα  με την κόρη, οφείλει να γίνει ο εξομολόγος της κόρης, για θέματα κυρίως της προσωπικής της ασφάλειας. Να την κάνει να σκέπτεται  κάθε στιγμή, τη σωματική ακεραιότητα απέναντι στη βία, στις πράξεις βίας, ελευθερίας, της αποστέρησης αυθαίρετης ή εξαναγκασμού, πράξεις που δημιουργούν πόνο, ψυχολογική  ή σεξουαλική βία.

«Αγαπώ» δεν σημαίνει ότι αφήνω τον άλλο, ν’ αναπτυχθεί τόσο όσο, να βάλει στο δικό του «ξεχωριστό ολισθηρό δρόμο» στην κόρη . Γι’ αυτό και κάθε κόρη  χρειάζεται προσοχή και επίδειξη ειλικρινούς ενδιαφέροντος από την πλευρά των γονιών και περισσότερο της μητέρας, ώστε να μάθει η μητέρα τα «θέλω» του συντρόφου, τις δικές του ξεχωριστές ανάγκες, να γνωρίσει τις ικανότητες αλλά και τις δεξιότητές του. Και το κυριότερο; Η  ανάγκη της κόρης να τυγχάνει εκτίμησης από τον σύντροφο. Κάθε κόρη έχει ανάγκη να νιώθει ότι εκτιμάται τόσο η ίδια, ως προσωπικότητα και ως μέλος της κοινωνίας[…]

Συμπέρασμα

Πρώτα οι μητέρες, ως μεγαλύτερες και σοφότερες, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν ότι δεν πρόκειται για μία εξουσιαστική σχέση, αλλά για μία ισότιμη σχέση συνεργασίας με την κόρη και οι κόρες μαθαίνουν πολλά από τις μητέρες, αλλά και οι μητέρες μπορούν να μάθουν πολλά από τις κόρες τους και να αναπτυχθούν ουσιαστικά, μέσα από την αλληλεπίδραση με αυτές.

Η δύναμη της σχέσης μητέρας-κόρης, όπως διαφωτίζεται από πρόσφατες έρευνες, έγκειται στο βαθύ συναισθηματικό της βάθος, τη βιολογική συνδεσιμότητα, τα περίπλοκα πρότυπα επικοινωνίας και την πολιτιστική σημασία της.

Η αναγνώριση και η καλλιέργεια αυτού του δεσμού, με όλες τις δυνατότητές του για ανάπτυξη και κατανόηση, μπορεί να εμπλουτίσει τη ζωή τόσο των μητέρων όσο και των κοριτσιών, καθώς και της ευρύτερης οικογένειας και κοινότητας, ώστε με τον τρόπο αυτό να αποφευχθεί και το σημείο των καιρών που ονομάζεται «γυναικοκτονία»!!.

Βιβλιογραφία:

Βασιλική Παππά, M.Sc., Ph.D., Συμβουλευτική ψυχολόγος
Πρόεδρος & επιστημονικά υπεύθυνη, Πανελληνίου Συνδέσμου Σχολών Γονέων. https://sxolesgonewn.gr

https://isotita.gr/wp-content/uploads/2021/11/2h-ethsia-ekthesi.pdf