Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση ιστορικής μνήμης που διοργάνωσαν η Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αιγείρου κ. Άννα Πατρωνίδου σε συνεργασία με εξυπηρετούμενες και μέλη του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι Δομής Αιγείρου» του ΝΠΔΔ «Κέντρο Μέριμνας και Αλληλεγγύης Δήμου Κομοτηνής» αλλά και κατοίκους του οικισμού της Αιγείρου στον χώρο του πρώην ΚΕΦΟ Αιγείρου.

Στα πλαίσια της ανάδειξης της παράδοσης και της διατήρησης της ιστορικής μνήμης της περιοχής, το ΚΕΜΕΑ του Δήμου Κομοτηνής με την αμέριστη στήριξη του Προέδρου του κ. Γιάννη Γκαράνη, στάθηκε αρωγός στην πρωτοβουλία που είχαν η Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Αιγείρου, κ. Άννα Πατρωνίδου  τα μέλη της Ομάδας Γυναικών του ΚΑΠΗ Αιγείρου κ.κ. Βάσω Κούκου, Αθανασία Καραμανλή, Τούλα Μανάκα και Έλενα Χατζηγεωργίου με τη στήριξη από τα μέλη του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» κ.κ.Ελλάδα Ηρακλέους, Εύη Ξανθοπουλίδου και Αιμιλία Χαμτζίδου για την επετειακή αυτή εκδήλωση.

Να επισημάνουμε ότι την επιμέλεια των κειμένων τον συντονισμό και την οργάνωση της εκδήλωσης είχε η συνταξιούχος εκπαιδευτικός κ.Μαρούλα Ισπυρίδου, συγγραφέας του βιβλίου «Αίγειρος. Μια νέα πατρίδα προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία, την Ανατολική Θράκη και τον Πόντο».

Το ξεχωριστό σε αυτή την επετειακή εκδήλωση ήταν η συγκινητική αναφορά στους 8 στρατιώτες από την Αίγειρο, που έφυγαν για το μέτωπο όμως δεν γύρισαν ποτέ πίσω, θυσιάζοντας τη ζωή τους για την υπεράσπιση της πατρίδας τους.

1. Ο λόγος για τον έφεδρο ανθυπολοχαγό Πέτρο Παρασκευούδη, γεννηθέντα το 1915 στο Καβακλι της Ανατολικής Ρωμυλίας. Φονεύθηκε στο ύψωμα Σέντερλι το 1941, αποτελώντας έναν από τους 4 έφεδρους θρακιώτες ανθυπολοχαγούς που θυσιάσθηκαν για την πατρίδα.Ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός ήταν φοιτητής της Γεωπονικής Αθηνών και πήγε στον πόλεμο ως εθελοντής, ενώ η πατρίδα πριν από είκοσι χρόνια περίπου τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε στρατόπεδο του Μεγάλου Δερείου, με την φωτογραφία του επίσης, μαζί με αυτές των τριών εφέδρων αξιωματικών, να βρίσκεται στο στρατιωτικό Μουσείο Διδυμοτείχου
2. Ο στρατιώτης Βασιλειάδης Χρήστος του Παναγιώτη, γεννηθείς το 1914 στο Καβακλί Ανατολικής Ρωμυλίας. Φονεύθηκε στο ύψωμα Σέντερλι το 1941.
3. Ο στρατιώτης Γαντσίδης Βασίλειος του Νικολάου γεννηθείς το 1915 στη Μοσχίνα (Μούζαλη), Ανατολικής Θράκης. Φονεύθηκε στο Πόγραδετς το 1940.
4. Ο στρατιώτης Γκιζντιμίδης Δημήτριος του Αργυρίου, γεννηθείς το 1915 στο Καβακλί της Ανατολικής Ρωμυλίας φονεύθηκε στο Πόγραδετς το 1940.
5. Ο στρατιώτης Γρηγοριάδης Ιωάννης του Γεωργίου, γεννηθείς το 1904 στο Μπελεν της Χερίανας στη Χαλδία του Πόντου. Φονεύθηκε στο Πόγραδετς το 1940.
6. Ο στρατιώτης Παπαγεωργίου Αναστάσιος του Δημητρίου γεννηθείς το 1912 στο Καβακλί της Ανατολικής Ρωμυλίας. Φονεύθηκε το 1941.
7. Ο στρατιώτης Σαρχοσίδης Λεωνίδας γεννηθείς το 1912 στο Μουζαλή φονεύθηκε στο Πόγραδετς το 1940.
8. Ο Τσαγκαλίδης Κυριάκος του Σάββα γεννηθείς το 1912 φονεύθηκε το 1940. Ο Κυριάκος δεν αναφέρεται στους καταλόγους των φονευθέντων

Η παρουσίαση διανθίστηκε με ποιήματα του Ρίτσου, του Βρεττάκου, του Ελύτη, του Εμπειρίκου και άλλων..Το παρόν έδωσαν, πέρα από τα μέλη των δομών, ο πρόεδρος του ΚΕΜΕΑ κ. Γιάννης Γκαράνης, ο Αντιδήμαρχος κ. Νίκος Σωτηρακόπουλος και η πρόεδρος της ΔΚΕΠΠΑΚ κ. Νατάσα Λιβεριάδου.

Σε δήλωσή του μετά το τέλος της εκδήλωσης ο Πρόεδρος του ΚΕΜΕΑ κ. Γιάννης Γκαράνης αναφέρθηκε στην προτεραιότητα που δίνει η δημοτική αρχή για την ανάδειξη της ταυτότητας του τόπου μας “Αυτό πρέπει να πράττουμε στα χωριά, τις ομάδες ανθρώπων, φυσικά και τους ηλικιωμένους που δίνουν ζωντάνια στα χωριά, να τους στηρίξουμε τόσο στην πόλη όσο και στους οικισμούς, ειδικά αυτές τις εκδηλώσεις που έχουν να κάνουν με τη μνήμη των ανθρώπων του τόπου και των αγωνιστών”, είπε, και συνέχισε: “Οι οικισμοί μας είναι όλοι δραστήριοι, ίσως πιο δραστήριοι κι από την ίδια την πόλη. Κάνουν πολλές δράσεις για να κρατούν ζωντανά τα χωριά και να κρατούν και τους ανθρώπους σε αυτά, κι αυτό τους δίνει τη δύναμη να προχωρήσουν. Εμείς είμαστε εδώ ως ΚΕΜΕΑ να τους βοηθήσουμε, ώστε οι άνθρωποι που ζουν στα χωριά να κάνουν ό, τι καλύτερο στον τόπο τους”.

Κρίνεται σκόπιμο να τονίσουμε ότι το 29ο Σύνταγμα Πεζικού, το Σύνταγμα της Κομοτηνής, όταν συγκροτήθηκε τον Νοέμβριο του 1940, για να πάει να πολεμήσει στην Αλβανία, τα 2/3 της δύναμής του ήταν Έλληνες από την περιοχή της Ροδόπης και την ιστορία του την έγραψαν από κοινού στα αλβανικά βουνά, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, από την Κομοτηνή και τα γύρω χωριά

Να υπενθυμισουμε ότι η πόλη της Κομοτηνής αλλά και ο Ν. Ροδόπης οφείλουν μεγάλη ευγνωμοσύνη στον Ταξίαρχο κ. Γεώργιο Χατζηγεωργίου και τους συνεργάτες του αλλά και όλα τα στελέχη της Φρουράς Κομοτηνής για την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας και την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης , καταδεικνύοντας την φιλοπατρία και το υψηλό φρόνημα ΟΛΩΝ των κατοίκων της Ροδόπης στους Αγώνες του Έθνους για Ελευθερία και απώθηση κάθε επίδοξου εισβολέα!