Σε ώτα μη ακουόντων απευθύνονται οι εκκλήσεις των εκπαιδευτικών για “σπάσιμο” των τμημάτων στα σχολεία, ώστε να μην οδηγηθούμε σε τάξεις κονσέρβες των 25+ μαθητων, όταν στους ίδιους χώρους αν ήταν καταστήματα θα επιτρέπονταν το πολύ 4-5 πελάτες.

Οπως είπε η κ.Κεραμέως, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται αφενός επειδή ο μέσος όρος μαθητών ανα τάξη στη χώρα είναι 17 παιδιά πλην ειδικών σχολείων που έχουν μικρότερο μ.ο.

“Η επιτροπή υπηρξε αυστηρή στο να περιορίσουμε τη διασπορά και προέβλεψε υποχρεωτική χρήση μασκας και 14 άλλα μετρα”, είπε, ενώ αναφέρθηκε και στο γιατί δεν έγινε δεκτή η πρόταση να οδηγηθούμε σε βάρδιες πρωί-απόγευμα:

“Βλεπω συχνά να αναφέρεται γιατί όχι πρωίνη και απογευματινή βαρδια. Το αξιολογήσαμε και αυτό, αλλά αφενός έχουμε  17 μαθητες ανα τάξη κατά μέσο όρο και επίσης τι θα γινόταν με τους γονείς που θα έπρεπε να κρατάνε τα παιδιά εναλλάξ; Τρίτον δε θα επαρκουσε το εκπαιδευτικό προσωπικό, και βεβαίως το κόστος θα ξεπερνούσε τα 10 εκατομμυρια ευρώ ημερησίως!”, είπε.

Εξάλλου, η κ.Βάνα Παπαευαγγέλου Καθηγήτρια Παιδιατρικής – Λοιμωξιολογίας ΕΚΠΑ, ρωτήθηκε ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια σχολική αίθουσα και ένα αντίστοιχης επιφάνειας κατάστημα ώστε να προβλέπεται διαφορετική χωρητικότντα και απάντησε ότι η πιο βασική διαφορά είναι ότι στα μαγαζια κάθε μέρα μπαίνει αλλος ενω στο σχολείο μιακλειστή ομαδα μαθητών που ζει μαζί.

Οπότε δια της λογικής του μέσου όρου, αποκλείστηκε το σπάσιμο των Τμημάτων, ασχέτως αν ο μέσος όρος είναι ένα “εξωτικό” κατασκεύασμα των μαθηματικών, που περιγράφει μια μέση κατάσταση. Η πραγματικότητα όμως λέει ότι αν και θα υπάρχουν και ολιγάριθμα τμήματα, θα υπάρχουν και εκατοντάδες Τμήματα όπου οι μαθητές θα συνωστίζονται σαν σαρδέλες και θα ελπίζουμε να σωθούν από τις μάσκες…

(alfavita.gr)