Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Στην Κομοτηνή δεν βαριέται κανείς ποτέ..Πάντα κάτι γίνεται για να σε κάνει να χαμογελάσεις, να θυμώσεις ή να γίνεις έξω φρενών.

Σε γενικές γραμμές η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι κανείς δεν φροντίζει αυτή την πόλη ενώ η καθημερινότητα των Κομοτηναίων καθημερινά απειλείται από τους ίδιους γνωστούς κινδύνους.

Ποδηλατόδρομος σε αχρηστία, ασυνείδητοι οδηγοί, παρκαρισμένα αυτοκίνητα παντού, σκοτεινοί δρόμοι, λακκούβες, αδέσποτα τετράποδα και αδέσποτα τραπεζοκαθίσματα παντού.

Ο κ. Δήμαρχος και οι λοιποί του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης απλώς δεν υπάρχουν, δεν ζουν ανάμεσά μας πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων.

Καμία αναπτυξιακή λογική πέρα από την διαφημιζόμενη (και αναγκαία) λογιστική συμπεριφορά του Δημάρχου που προσπαθεί να μην έχει ελλείμματα στον προϋπολογισμό του Δήμου.

Δυστυχώς όμως το έλλειμμα στην διαχείριση της καθημερινότητας  μεγαλώνει με ρυθμούς εξωφρενικούς.

Η χειμέρια νάρκη θα δώσει τη θέση της στον καλοκαιρινό λήθαργο.