Γράφει ο Στέργιος Γιαλάογλου

Θα σταθώ σε δύο πρόσφατες περιπτώσεις συμπεριφοράς μουσουλμάνων συμπολιτών μας που αξίζουν μια ιδιαίτερη ανάλυση:

Πρώτη περίπτωση

Πριν κάποιες μέρες ένας μουσουλμάνος ιατρός της Ξάνθης ο κ. Χουσείν Μπαλτατζή έγραψε στο Χ (πρώην twitter): «Η αντιδημοκρατική, καταστροφική εκπαιδευτική πολιτική, η οποία θυμίζει εποχές χούντας, που ακολουθεί το υπουργείο Παιδείας για την τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, μπορεί να ανατραπεί μόνο με δίκαιο, δημοκρατικό και συνεχή αγώνα!». Το έγραψε εξ αφορμής της τοποθέτησης των νέων (μουσουλμάνων Διευθυντών στα μειονοτικά σχολεία, στην τουρκική γλώσσα, όπως συνηθίζει. Αναρωτιέμαι γιατί άραγε ένας Ελληνας πολίτης, νιώθει την ανάγκη να γράφει αναρτήσεις δημόσια, όχι στην επίσημα ομιλούμενη γλώσσα;

Οι απαντήσεις που προκύπτουν είναι: α) Γιατί προφανώς δεν θέλει να διαβαστεί από όσους συμπολίτες του δεν γνωρίζουν τουρκικά και β). Επειδή προφανώς θέλει να επικοινωνήσει – διαδώσει μεταξύ των ομοθρήκων του την συγκεκριμένη διχαστική, ψευδέστατη και προκλητική δήλωση, χωρίς να τους παράσχει την επίσημη θέση της Διεύθυνσης Μειονοτικής Εκπαίδευσης, την οποία και οι περισσότεροι αγνοούν και ουδέποτε θα μάθουν. Αρα, επιδιώκει συνειδητά να παραπληροφορήσει δηλητηριάσει, τους μουσουλμάνους συντοπίτες μας με μία φανατισμένη, προκλητική δήλωση – διαμαρτυρία χρησιμοποιώντας λέξεις όπως αγώνας για ανατροπή, χούντα, τουρκική μειονότητα κ.α, με την ασφάλεια ότι δεν θα μπορέσουμε εμείς οι υπόλοιποι να διαβάσουμε λόγω άγνοιας της τουρκικής γλώσσας. Συνειδητά λοιπόν, τόσο αυτός όσο και άλλοι όμοιοι του, επιλέγουν να παραπληροφορούν την μουσουλμανική μειονότητα με κραυγές ψευδοηρωισμού, καλλιεργώντας αισθήματα αποκλεισμού και καταπίεσης, προσβάλλοντας την χώρα που ως πατρίδα, τους έχει εφοδιάσει με ταυτότητα Έλληνα ευρωπαίου πολίτη και με ένα από τα πέντε πιο ισχυρά διαβατήρια του κόσμου.

Χούντα λοιπόν η ελληνική Πολιτεία, που του παρείχε ανώτατη εκπαίδευση χάρη στην προνομιακή ποσόστωση εισαγωγής για τους μουσουλμάνους της Θράκης, που του δίνει την δυνατότητα να απασχολείται στο Νοσοκομείο της πόλης, που του επιτρέπει ακόμη και να την προσβάλλει και την δυσφημεί διεθνώς για να κερδίσει την εύνοια του Τούρκου Πρόξενου που αναγνωρίζει ως δικό του ηγέτη. Χούντα λοιπόν η χώρα που επιτρέπει να λειτουργούν 220 τεμένη στην επικράτεια της, χούντα η χώρα που δαπανά δεκάδες εκατομμύρια για να αναστηλώσει το κατεστραμμένο από πυρκαγιά τέμενος του Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο, με ξυλεία που θα έρθει από την Γαλλία, όμοια με αυτήν που χρησιμοποιήθηκε για την ανόρθωση της Παναγίας των Παρισίων, η χώρα που δεν μετατρέπει τζαμιά σε ναούς, όπως κάνει η Τουρκία με την Αγία Σοφία και την Μονή της Χώρας, που δεν απαγόρεψε ποτέ την τέλεση μυστηρίων σε τεμένη όπως έκανε η Τουρκία στην Παναγία Σουμελά, χούντα η χώρα που αφήνει πολίτες της να πληρώνονται από άλλη χώρα για να την δυσφημούν στα διεθνή fora. Χούντα η χώρα που διορίζει μουσουλμάνους διευθυντές στα μειονοτικά σχολεία, σύμφωνα με το νόμο και τις διεθνείς συνθήκες, κατά τον κο Μπαλτατζή.

Δεύτερη περίπτωση

Ο Δήμαρχος Αρριανών Ροδόπης πρόσφατα διένειμε παραμονές μιας πανήγυρης με αγώνες πάλης, μια πρόσκληση γραμμένη στην τουρκική γλώσσα, στην οποία υπέγραφε ως Δήμαρχος αφενός και ως Αντιπρόεδρος μιας κάποιας (παράνομης) Συμβουλευτικής Επιτροπής, ενώ στα στοιχεία του Δήμου Αρριανών που φαινόταν ως διοργανωτής με όλα τα διακριτικά του Δήμου στα τουρκικά, ανέγραφε ως ηλεκτρονική διεύθυνση του Δήμου του την ονομασία στα τουρκικά (kozlukebirbelediyesi@gmail.com). Σε άλλη πρόσκληση που ακολούθησε μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε, στα ελληνικά, η ηλεκτρονική διεύθυνση του Δήμου είναι τελείως διαφορετική, ενώ απαλείφθηκε η δεύτερη (παραθεσμική) ιδιότητα του. Μου είναι αδιανόητο να δεχτώ ότι Δήμαρχοι της Θράκης, επιλέγουν να επικοινωνήσουν στα τουρκικά και να διακινήσουν επίσημα έγγραφα του Δήμου τους σε άλλη γλώσσα από την επίσημα ομιλούμενη που είναι η Ελληνική. Μου είναι επίσης αδιανόητο να ανέχεται η Ελληνική Πολιτεία μια συστηματική παραβίαση της βασικής αρχής διακίνησης δημοσίων εγγράφων στην επίσημη γλώσσα του κράτους, χωρίς να αντιδρά.

Είναι αλήθεια ότι εμείς οι Θρακιώτες διαπιστώνουμε μια αργή αλλά συνειδητή και μεθοδευμένη απαξίωση της ελληνικής γλώσσας στις συναλλαγές και επίσημες εκδηλώσεις και εορτασμούς της μουσουλμανικής μειονότητας που τείνει να υποβιβάσει την ελληνική γλώσσα σε δεύτερη και επικουρική. Κανείς από όλους αυτούς δεν αντιλαμβάνεται ή ακόμη κιαν το κάνει συνειδητά κατόπιν διαταγών και σχεδίων του πολυχρονεμένου πασά εκ Τουρκίας, δεν μπορεί να συλλάβει την ζημία που προκαλείται στην ειρηνική και αρμονική συμβίωση χριστιανών και μουσουλμάνων, όταν αναδεικνύοντας ως προτιμητέα την τουρκική γλώσσα, στερείς από την μουσουλμανική μειονότητα της δυνατότητα της ενσωμάτωσης. Όταν διορίζεσαι ή απασχολείσαι στο Ελληνικό Δημόσιο, όταν επιμορφώνεσαι και εκπαιδεύεσαι στην ελληνική γλώσσα του κράτους, δεν μπορείς να μην επικοινωνείς σε αυτήν, όταν γνωρίζεις ότι έτσι σφυρηλατείται η εθνική και πατριωτική συνείδηση, η αίσθηση της συνεκτικότητας σε ένα κράτος, μια πατρίδα, εκτός αν δεν το θέλεις. Οι Ελληνες των Η.Π.Α, της Γερμανίας, της Τουρκίας, ομιλούν όλοι ανεξαιρέτως την γλώσσα που επιβάλλει το επίσημο κράτος, ενώ σε κάθε εκδήλωση της καθημερινότητας τους, γράφουν και ομιλούν στην επίσημη γλώσσα του κράτους που τους εφοδιάζει με ταυτότητα και διαβατήριο. Ουδείς διανοήθηκε να επιβάλλει την (έστω και μητρική) γλώσσα, ως καθομιλουμένη και ως αντικατάσταση της επίσημης γλώσσας του κράτους. Όταν είσαι γιατρός σε δημόσιο νοσοκομείο μιλάς ελληνικά παντού και χρησιμοποιείς μια άλλη γλώσσα τουρκικά, ή πομακικά, ή ρόμ, αν την γνωρίζεις, σε άτομα που αδυνατούν να μιλήσουν ή να καταλάβουν λόγω ηλικίας, δεν επιβάλλεις την άλλη γλώσσα ως καθομιλούμενη αντί της ελληνικής, δεν δημιουργείς γλωσσικό γκέτο για να παίξεις παιχνιδάκια, διότι δεν υπάρχει Ελληνας πολίτης που να μην ομιλεί ελληνικά. Αν είσαι δήμαρχος που εκλέχτηκες μάλιστα και με ψήφους χριστιανών συμπολιτών σου, δεν επιβάλλεις την τουρκική ως επίσημη γλώσσα των εγγράφων του Δήμου, ούτε εντός του Δήμου, επιβάλλεις την τουρκική, ούτε λαμβάνεις αλληλογραφία σε διεύθυνση που αναγράφει τον Δήμο σου στην τουρκική γλώσσα, διότι αυτή η αλληλογραφία δεν πρωτοκολλείται, δεν υπάρχει επίσημα και δεν διακινείται επίσημα.

Όταν είσαι κράτος με πυγμή και έχεις επίγνωση της ισχύος σου και των συνεπειών κάποιων τέτοιων παραβατικών συμπεριφορών, δεν κρύβεσαι πίσω από τυπολατρικές και δημοσχετίστικές πρακτικές ή υπεκφυγές. Δεν θα έλεγα να ακολουθήσουμε την πρακτικές του Ερντογάν, ο οποίος κλείνει κανάλια και σταθμούς στο λεπτό, ή φυλακίζει με συνοπτικές διαδικασίες μόλις κάποιος τον αμφισβητήσει ή αλλάζει ακόμη και την σύνθεση δικαστηρίων αν δεν του αρέσει η διαδικασία και θέλει να επιβάλλει αποφάσεις, αλλά τουλάχιστον ας κρατήσουμε τα προσχήματα. Ας προστατέψουμε την μειονότητα από αυτούς τους γραφικούς χειροκροτητές της Τουρκικής μεγαλομανίας, και ας διαφυλάξουμε το κλίμα υγιούς και αρμονικής συμβίωσης μακριά από ακροβατισμούς και μεγάλα θορυβώδη και διχαστικά λόγια όπως του κάθε Μπαλτατζή που κοιμήθηκε γιατρός και ξύπνησε Τσε Γκεβάρα. Αυτές οι δηλώσεις ή άλλες ότι δήθεν η Ελλάδα κλείνει τα μειονοτικά σχολεία, στην τουρκική, χρησιμοποιούνται από τουρκικά μέσα ενημέρωσης για να διασύρεται η χώρα διεθνώς και να τίθενται σε κίνδυνο οι διεθνείς της σχέσεις, ενώ χρησιμοποιούνται επίσης ως μέσο εκβιασμού της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και διακινδυνεύουν το ήρεμο κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η υποχώρηση της ελληνικής γλώσσας είναι και επιζήμια και προβληματική. Αν χαθεί η γλώσσα, χάνεται η χημεία, χάνεται η συνοχή της κοινωνίας. Σε όλους αυτούς τους συνειδητά και ύποπτα, ξεκίνησαν αυτό το περίεργο γαϊτανάκι επικάλυψης της ελληνικής γλώσσας από την τουρκική, θα πρέπει να δοθεί μια κατάλληλη απάντηση. Η χρήση της επίσημης γλώσσας του κράτους δεν είναι επιλογή, είναι υποχρέωση. Όταν λοιπόν κάποιος ρωτήσει τον μουσουλμάνο ιατρό από την Ξάνθη, πώς εισήχθη στην Ιατρική Σχολή, πώς μερίμνησε το ελληνικό κράτος ώστε τα παιδιά της μειονότητας να εισέρχονται με προνομιακή ποσόστωση στη Ανώτατη εκπαίδευση και να σπουδάζουν χωρίς το άγχος του βαθμού εισαγωγής, πώς αισθάνεται που χριστιανοί συμπολίτες του τον τιμούν με την εμπιστοσύνη και την προτίμηση τους ως άξιο επιστήμονα, χωρίς διακρίσεις, ελπίζω να απαντήσει χωρίς να λοξοκοιτάζει προς τον Προξενείο της Κομοτηνής. Ελπίζω να γνωρίζει για να απαντήσει επίσης για την προνομιακή μεταχείριση της μειονοτικής εκπαίδευσης από την Ελληνική Πολιτεία, για την ανάληψη από το Ελληνικό κράτος πολλών εξόδων και δαπανών για την απρόσκοπτη λειτουργία της, χωρίς να αποτελεί αυτό υποχρέωση της, για την νομοθετική πρόβλεψη να ορίζει το ελληνικό κράτος τους μουσουλμάνους διευθυντές των μειονοτικών σχολείων. Ομοίως ελπίζω και ο κάθε Δήμαρχος, που πληρώνεται από το Ελληνικό κράτος και διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, όταν επιχορηγείται από την Περιφέρεια για εκδηλώσεις του Δήμου, όπως είναι ελεύθερος να κάνει απευθείας αναθέσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ σε κολλητούς του, να ξέρει ότι όλα τα έγγραφα, οι προσκλήσεις, κλπ υποχρεωτικά γίνονται στην ελληνική γλώσσα, αυτήν που έμαθε στο σχολείο και αυτήν που ομιλούμε όλοι. Περιμένω από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση της Περιφέρειας και την Εισαγγελία να ασκήσουν τον δέοντα έλεγχο για να μην ενισχυθεί το αίσθημα ασυδοσίας και ατιμωρησίας.

Σε όσους την είδαν αγωνιστές της ανατροπής υπάρχει ένα μόνο μήνυμα προς ανάγνωση: Η μειονότητα συνειδητά επιλέγει την δημόσια εκπαίδευση αντί της μειονοτικής, η μειονότητα σπουδάζει και αναπτύσσεται σε ελληνικά πανεπιστήμια, ελεύθερη και ακηδεμόνευτη και δραστηριοποιείται με επιτυχία ανεβάζοντας το βιοτικό της επίπεδο, μιλώντας καλά ελληνικά. Αν έχουν θάρρος και σέβονται αυτό το κράτος, θα το δείχνουν με την χρήση της ελληνικής γλώσσας παντού, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα Νοσοκομεία, στα Δικαστήρια, στις Δημόσιες Υπηρεσίες και θα φέρονται ως Έλληνες πολίτες χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Παλικαρισμοί σε άλλη γλώσσα, στην πλάτη των συμπολιτών που απαιτούν σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ειλικρίνεια, δεν χωρούν. Περιθώρια για γλωσσικούς διαχωρισμούς επίσης, δεν υπάρχουν. Ολοι εμείς οι Θρακιώτες καλούμαστε να προχωρήσουμε στο μέλλον, με ή χωρίς την βοήθεια της Πολιτείας γιατί έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Και για να μπορούμε να αλληλουποστηριζόμαστε, πρέπει πρώτα να συνεννοούμαστε και να καταλαβαινόμαστε σε μια γλώσσα, την επίσημη γλώσσα του Κράτους, της Πατρίδας μας. Ειδικά όταν κατηγορούμε την πατρίδα μας, θα το κάνουμε στα ελληνικά για να γνωριζόμαστε καλύτερα μεταξύ μας.